Όσοι αγαπούμε το άλογο και τις ιπποδρομίες ονομαζόμαστε φίλιπποι (σύνθετη λέξη που προέρχεται από το αρχαίο ρήμα φιλώ= αγαπώ και την λέξη ίππος= άλογο). Οι ιπποδρομίες είναι άθλημα υψηλότατου επιπέδου, σε αυτές συμμετέχουν άλογα και αναβάτες που κάνουν σε όλη τους την αγωνιστική σταδιοδρομία πρωταθλητισμό.
Μία σημαντική διαφοροποίηση των ιπποδρομιών σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα αθλήματα είναι το γεγονός πως η ομάδα (διότι περί ομάδας πρόκειται) αποτελείται από έναν άνθρωπο και ένα ζώο, ένα άλογο! Και οι δύο μαζί, άλογο και αναβάτης, σαν καλοδουλεμένη μηχανή διαγωνίζονται από κοινού με έναν και μόνο στόχο: την νίκη.
Τα στοιχεία που συνθέτουν το πορτραίτο μίας ιπποδρομίας είναι όσα… και η άμμος της θαλάσσης! Αμέτρητες, ανεπαίσθητες, αόρατες λεπτομέρειες για τους περισσότερους από εμάς πολλές φορές είναι καθοριστικής σημασίας και συχνά ρυθμίζουν καθοριστικά την τελική έκβαση και το αποτέλεσμα μίας αναμέτρησης, μίας ιπποδρομίας. Το γνωστικό πεδίο γύρω από τις ιπποδρομίες είναι πρακτικά ανεξάντλητο και επομένως μπορούμε εύκολα να ασπαστούμε την παραδοχή πως «ο καλύτερος δάσκαλος είναι ταυτόχρονα και ο καλύτερος μαθητής»! Δεν υπάρχει άνθρωπος που να κατέχει το σύνολο των πληροφοριών και των μηχανισμών που επιδρούν στο άλογο ή στον αναβάτη και επηρεάζουν την απόδοσή τους, ατομική ή ομαδική. Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα «χάος» δεδομένων.
Όλη αυτή η εισαγωγή έγινε για να καταδείξει το γεγονός πως όσοι ενδιαφερόμαστε να αποκτήσουμε γνώσεις και εμπειρίες γύρω από το άλογο και τις ιπποδρομίες χρειάζεται να ενημερωνόμαστε διαρκώς, να διαβάζουμε, να συμμετέχουμε σε forums και συζητήσεις, να παρατηρούμε. Η ιπποδρομιακή γνώση είναι «πηγή ανεξάντλητη» και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα το άθλημα με το οποίο ασχολούμαστε είναι να αποκτήσουμε – παράλληλα με τις γνώσεις που προαναφέραμε – κριτική σκέψη και αντίληψη. Φυσικά, πρέπει να επισημάνουμε το γεγονός πως ο χαρακτήρας του καθενός μας, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας παίζουν και αυτά ρόλο στην διαμόρφωση του τρόπου που αντιλαμβανόμαστε τις ιπποδρομίες. Για παράδειγμα, κάποιος που του αρέσει αποκλειστικά το θέαμα και εστιάζει όλη του την ενέργεια και την προσοχή στην οπτική παρακολούθηση μίας ιπποδρομίας διαφέρει αρκετά από κάποιον που ως χαρακτήρας διαθέτει το στοιχείο του «ρίσκου» και ασχολείται με τις ιπποδρομίες «βλέποντάς» τες ως μία ευκαιρία αποκόμισης οικονομικού οφέλους. Βεβαίως, και τα δύο είναι θεμιτά, αυτό που παίζει ουσιαστικό ρόλο είναι μάλλον η ισορροπία όλων των στοιχείων που συνθέτουν για μας (τον καθένα μας ξεχωριστά) το δικό του «ιπποδρομιακό σκηνικό». Το σύνολο λοιπόν των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών μας (ψυχικών και πνευματικών) που χρησιμοποιούμε για να αντιληφθούμε όσο το δυνατόν καλύτερα το άθλημα των ιπποδρομιών μαζί με τα ιδιαίτερα στοιχεία της προσωπικότητάς μας που έχουν να κάνουν με τα ενδιαφέροντά μας και τις προσδοκίες μας (σε σχέση με τις ιπποδρομίες), καλούμε με μία φράση «ιπποδρομιακή συνείδηση». Το προϊόν της ιπποδρομιακής συνείδησης, η νοητική διεργασία που επιτελείται προκειμένου να απαντήσουμε στα ερωτήματα που γεννά η αναζήτησή μας στο ιπποδρομιακό γίγνεσθαι ονομάζεται «ιπποδρομιακή σκέψη».
Μία σημαντική διαφοροποίηση των ιπποδρομιών σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα αθλήματα είναι το γεγονός πως η ομάδα (διότι περί ομάδας πρόκειται) αποτελείται από έναν άνθρωπο και ένα ζώο, ένα άλογο! Και οι δύο μαζί, άλογο και αναβάτης, σαν καλοδουλεμένη μηχανή διαγωνίζονται από κοινού με έναν και μόνο στόχο: την νίκη.
Τα στοιχεία που συνθέτουν το πορτραίτο μίας ιπποδρομίας είναι όσα… και η άμμος της θαλάσσης! Αμέτρητες, ανεπαίσθητες, αόρατες λεπτομέρειες για τους περισσότερους από εμάς πολλές φορές είναι καθοριστικής σημασίας και συχνά ρυθμίζουν καθοριστικά την τελική έκβαση και το αποτέλεσμα μίας αναμέτρησης, μίας ιπποδρομίας. Το γνωστικό πεδίο γύρω από τις ιπποδρομίες είναι πρακτικά ανεξάντλητο και επομένως μπορούμε εύκολα να ασπαστούμε την παραδοχή πως «ο καλύτερος δάσκαλος είναι ταυτόχρονα και ο καλύτερος μαθητής»! Δεν υπάρχει άνθρωπος που να κατέχει το σύνολο των πληροφοριών και των μηχανισμών που επιδρούν στο άλογο ή στον αναβάτη και επηρεάζουν την απόδοσή τους, ατομική ή ομαδική. Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα «χάος» δεδομένων.
Όλη αυτή η εισαγωγή έγινε για να καταδείξει το γεγονός πως όσοι ενδιαφερόμαστε να αποκτήσουμε γνώσεις και εμπειρίες γύρω από το άλογο και τις ιπποδρομίες χρειάζεται να ενημερωνόμαστε διαρκώς, να διαβάζουμε, να συμμετέχουμε σε forums και συζητήσεις, να παρατηρούμε. Η ιπποδρομιακή γνώση είναι «πηγή ανεξάντλητη» και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα το άθλημα με το οποίο ασχολούμαστε είναι να αποκτήσουμε – παράλληλα με τις γνώσεις που προαναφέραμε – κριτική σκέψη και αντίληψη. Φυσικά, πρέπει να επισημάνουμε το γεγονός πως ο χαρακτήρας του καθενός μας, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας παίζουν και αυτά ρόλο στην διαμόρφωση του τρόπου που αντιλαμβανόμαστε τις ιπποδρομίες. Για παράδειγμα, κάποιος που του αρέσει αποκλειστικά το θέαμα και εστιάζει όλη του την ενέργεια και την προσοχή στην οπτική παρακολούθηση μίας ιπποδρομίας διαφέρει αρκετά από κάποιον που ως χαρακτήρας διαθέτει το στοιχείο του «ρίσκου» και ασχολείται με τις ιπποδρομίες «βλέποντάς» τες ως μία ευκαιρία αποκόμισης οικονομικού οφέλους. Βεβαίως, και τα δύο είναι θεμιτά, αυτό που παίζει ουσιαστικό ρόλο είναι μάλλον η ισορροπία όλων των στοιχείων που συνθέτουν για μας (τον καθένα μας ξεχωριστά) το δικό του «ιπποδρομιακό σκηνικό». Το σύνολο λοιπόν των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών μας (ψυχικών και πνευματικών) που χρησιμοποιούμε για να αντιληφθούμε όσο το δυνατόν καλύτερα το άθλημα των ιπποδρομιών μαζί με τα ιδιαίτερα στοιχεία της προσωπικότητάς μας που έχουν να κάνουν με τα ενδιαφέροντά μας και τις προσδοκίες μας (σε σχέση με τις ιπποδρομίες), καλούμε με μία φράση «ιπποδρομιακή συνείδηση». Το προϊόν της ιπποδρομιακής συνείδησης, η νοητική διεργασία που επιτελείται προκειμένου να απαντήσουμε στα ερωτήματα που γεννά η αναζήτησή μας στο ιπποδρομιακό γίγνεσθαι ονομάζεται «ιπποδρομιακή σκέψη».
Αν θέλαμε να εκλαϊκεύσουμε αυτές τις δύο έννοιες, πολύ απλά θα λέγαμε πως ιπποδρομιακή σκέψη και συνείδηση είναι ο (προσωπικός) τρόπος με τον οποίο όλοι οι φίλιπποι ανεξαιρέτως σκεπτόμαστε και νοιώθουμε γύρω από τα ιπποδρομιακά θέματα που μας αφορούν ή/και μας προβληματίζουν.Όσοι ασχολούνται με το άθλημα των ιπποδρομιών διαθέτουν και τις δύο, διαθέτουν δηλαδή και ιπποδρομιακή σκέψη και συνείδηση. Το ζήτημα είναι αυτές οι δύο λειτουργίες να είναι «υγιείς», απαλλαγμένες από ιδιοτέλεια, σκοπιμότητα, εγωισμό, αμάθεια και εμπάθεια. Όσοι λοιπόν αγαπούν το άλογο και τις ιπποδρομίες και τις παρακολουθούν και χαίρονται ως αγνοί φίλιπποι, έχουν καθαρή και ισχυρή ιπποδρομιακή συνείδηση. Αν καταφέρουν να εμπλουτίσουν περαιτέρω τις γνώσεις τους γύρω από το άθλημα ώστε να μπορούν να «φιλτράρουν» κάθε ενέργεια που γίνεται ή κάθε φράση που λέγεται γύρω από τα ιπποδρομιακά δρώμενα, τότε απέκτησαν ισχυρή ιπποδρομιακή σκέψη.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως το δομικό συστατικό για να χτίσουμε μία υγιή και ισχυρή συνείδηση και σκέψη γύρω από τις ιπποδρομίες είναι η ανιδιοτελής αγάπη για τις ιπποδρομίες, ακολουθεί η εμπειρία και φυσικά η ατομική προσπάθεια για μάθηση (με αυτή ακριβώς την σειρά).
Αν λοιπόν, εσείς που ήρθατε για πρώτη φορά σε επαφή με τις ιπποδρομίες νιώθετε μέσα σας αγάπη για αυτές, τότε έχετε ήδη κάνει το πρώτο σημαντικό βήμα για να αποκτήσετε υγιή ιπποδρομιακή σκέψη και συνείδηση, εφόδια σημαντικά και απαραίτητα για έναν φίλιππο, που χαράσσονται βαθειά στην μνήμη και στην καρδιά του και τον ακολουθούν πάντοτε χαρακτηρίζοντας κάθε ενέργειά του.
Καλώς ήρθατε στον όμορφο κόσμο των Ιπποδρομιών!
Το ταξίδι μόλις ξεκίνησε!
Καλή διασκέδαση!
«Ιπποδρομίες»
