Ιπποδρομιακές ειδήσεις σε τίτλους:

«Ιπποδρομίες», ο Ελληνικός ιστοχώρος των ιπποδρομιών, http://ippodromiaka-nea.blogspot.gr/ - email επικοινωνίας: ippodromies@yahoo.gr

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011


Η αρχή… είναι το ήμισυ του παντός!

άρθρο του Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη



Οι περισσότερες καθυστερήσεις στην εξέλιξη του αγωνιστικού προγράμματος οφείλονται  κατά κύριο λόγο στις ιδιορρυθμίες που παρουσιάζουν κάποιοι από τους ίππους την ώρα που επιχειρείται η είσοδός τους στο μηχάνημα εκκίνησης. Όπως είναι εύκολα αντιληπτό το φαινόμενο αυτό συμβαίνει εξαιτίας της απουσίας (ή της ελλιπούς) προετοιμασίας των αλόγων προκειμένου να αποκτήσουν εξοικείωση με την αφετηρία, πράγμα που πρέπει να γίνεται στα πρώτα αγωνιστικά βήματα του ίππου αμέσως μόλις βγει στον στίβο για εκγύμναση. Η ορθή τοποθέτηση ενός αλόγου, η εξοικείωσή του με το σταρτ και το σωστό πέταγμά του την στιγμή της εκκίνησης αποτελεί επιστήμη ολόκληρη και τα αποτελέσματα της δουλειάς του εκπαιδευτή συνοδεύουν το άλογο σε όλη την μετέπειτα αγωνιστική του καριέρα. Είναι δε χαρακτηριστικό πως υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία ώστε ένας ίππος να πάρει το «ΟΚ» του αφέτη που πρέπει να ακολουθείται για όλους ανεξαιρέτως. 

Φυσικά προκαλεί μεγάλη εντύπωση το γεγονός πως στην Ελλάδα υπάρχουν τόσα δύστροπα άλογα ενώ θα έπρεπε – θεωρητικά – να έχουν περάσει από αυτή την διαδικασία για να ξεκινούν επιτυχώς και χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, πράγμα που σημαίνει πως κάτι δεν εφαρμόζουμε σωστά σε αυτό το κομμάτι της εκγύμνασης των ίππων. Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός πως η εκκίνηση ενός ίππου πάντοτε αποβαίνει καθοριστικής σημασίας για την «τύχη» του στην κούρσα (φανταστείτε ένα άλογο σπρίντερ να ξεκινήσει καθυστερημένα σε κούρσα 1000 μ., τι πιθανότητες έχει να κερδίσει την ιπποδρομία;). Μία σύγκριση με την Αγγλία (που είχα την τύχη στο πρόσφατο παρελθόν να παρακολουθήσω αρκετές ιπποδρομίες) δείχνει πως στο εξωτερικό τέτοιου είδους προβλήματα είναι μεν σπανιότατα (προσωπικά δεν είδα δυστροπία αλόγου στο σταρτ παρά μόνον θέματα άρνησης εισόδου κι αυτά περιορισμένα) και όταν συμβαίνουν αντιμετωπίζονται ακαριαία (διαγραφή του ίππου) προκειμένου να μην δημιουργηθεί αντίστοιχο πρόβλημα στους υπόλοιπους συμμετέχοντες λόγω της υπερβολικής καθυστέρησης και της υπέρμετρης παραμονής τους στο μηχάνημα εκκίνησης. 

Με λίγα λόγια, η σωστή εκπαίδευση των ίππων στο σταρτ και η τήρηση των διαδικασιών από τους τεχνικούς επιτετραμμένους στο μηχάνημα εκκίνησης εγγυώνται  σε μεγάλο βαθμό την ομαλή ροή διεξαγωγής των ιπποδρομιών και την μείωση των δυσάρεστων περιστατικών σε ανθρώπους και ζώα (τραυματισμοί στο σταρτ). Εκτός αυτών θα πρέπει να γίνει λόγος και για την «λόξευση» κάποιων ίππων αμέσως μετά την εκκίνηση, την αλλαγή γραμμής που – με βάση τις ισχύουσες Διατάξεις – είναι επιτρεπτή μετά τα πρώτα μέτρα της διαδρομής, με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και χωρίς να διακυβεύεται η σωματική ακεραιότητα των υπόλοιπων διαγωνιζομένων. Ίσως να είναι παγκόσμια πρωτοτυπία οι μισοί ίπποι να λοξοδρομούν, παρενοχλώντας τους αντιπάλους τους και χάνοντας και οι ίδιοι σημαντικό μέρος της «τύχης» τους στην κούρσα αλλά παράλληλα αλλοιώνοντας με τις παρενοχλήσεις τους το σύνολο της διαδρομής. Δεν είναι λίγοι όσοι επισημαίνουν «περίεργες» συμπεριφορές των αναβατών κατά την στιγμή της εκκίνησης και ελεγχόμενες ιππεύσεις. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους είναι πως τέτοια φαινόμενα που βάζουν σε κίνδυνο την ζωή ανθρώπων και αλόγων και επηρεάζουν την εξέλιξη ολόκληρης της ιπποδρομίας (και του στοιχήματός της) δεν πρέπει να συμβαίνουν επ’ ουδενί. Αν μάλιστα δεν διαπιστώνεται δόλος ώστε να λαμβάνονται όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα (πειθαρχικές και ποινικές κυρώσεις) τότε - κατ’ αντιστοιχία με τους ίππους που όταν συνεχίζουν να δυστροπούν τους αφαιρείται το «ΟΚ» - ίσως θα έπρεπε να εκπαιδεύονται εκ νέου οι αναβάτες που αντιδρούν άσχημα στην εκκίνηση και σε περιπτώσεις επαναλαμβανόμενης υποτροπής τους να παίρνουν μόνον την άδεια του αναβάτη προπονήσεων ώστε να διασφαλίζεται με αυτό τον τρόπο η προστασία των υπολοίπων συναδέλφων τους. Το θέμα της εκκίνησης είναι σοβαρό, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με την δέουσα προσοχή και η λύση – για ανθρώπους και άλογα – είναι μία: εκπαίδευση και μόνον εκπαίδευση.

 Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης

Σημ. «Ιπποδρομιών»: Σήμερα παρουσιάζουμε μία «τριλογία» άρθρων που γράφτηκαν το 2009, ενώ τα θέματα που αυτά πραγματεύονται ανήκουν χωρίς υπερβολή στην «πρώτη γραμμή» της επικαιρότητας και απασχόλησαν έντονα πρόσφατα την ιπποδρομιακή κοινή γνώμη.

Όταν το άλογο «έχει νεύρα»…

άρθρο του Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη



Ήταν καλοκαίρι, Αύγουστος του 1999 αν θυμάμαι καλά. Πρωί, γύρω στις 11 και είχα ξεκινήσει με τον πατέρα μου να πάμε για μπάνιο στη θάλασσα. Στο ύψος του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου της Καλλιθέας, (σ.σ.: περίπου απέναντι από τον παλιό Ιππόδρομο, προς την πλευρά της θάλασσας) στις Τζιτζιφιές εντοπίσαμε ιπποκόμους να μεταφέρουν άλογα απέναντι, από τον Ιππόδρομο προς τη θάλασσα, προκειμένου να κάνουν μπανάκι. Βεβαίως, εκτός από διασκέδαση το μπάνιο για το άλογο αποτελεί και γυμναστική αλλά και μέθοδο αποθεραπείας (θαλασσοθεραπεία). Χωρίς δεύτερη σκέψη, ακολουθήσαμε την πομπή, γύρω στα πέντε άλογα βρίσκονταν εκεί, όλα μέσα στη θάλασσα εκτός από ένα: ένα αρσενικό ξανθό άλογο τριών ετών που έδειχνε να φοβάται το νερό και δίσταζε να μπει. Μετά από δύο ή τρεις αποτυχημένες προσπάθειες του συνοδού του, άρχισαν τα «γαλλικά», το άλογο εξακολουθούσε να αντιδρά εντονότερα αυτή τη φορά αρνούμενο να μπει στη θάλασσα. Δυστυχώς για το καημένο το άλογο όσο πιο πολύ φοβόταν τόσο πιο βίαια αντιδρούσε ο εκπαιδευτής του, με αποτέλεσμα μετά από ξύλο (!) και αμέτρητες βρισιές να μπει μέσα στο νερό. Περιττό να σας πω ότι αργότερα φρόντισα να μάθω το όνομα του αλόγου για να παρακολουθήσω την αγωνιστική του πορεία. Το συγκεκριμένο άλογο λοιπόν παρουσίαζε υπέρμετρη νευρικότητα στο σταρτ (γιατί άραγε;…), ξεκινούσε διστακτικά και γενικότερα η επίδοσή του ήταν πλήρως απογοητευτική. Ενδεικτικά σας αναφέρω πως η καλύτερή του θέση στην άφιξη ήταν 7ος  και οι χρόνοι του τραγικοί…

Στην Ελλάδα παρατηρείται μία εκρηκτική αύξηση κρουσμάτων δυστροπίας στο σταρτ τα τελευταία χρόνια, φαινόμενο που τείνει να λάβει εφιαλτικές διαστάσεις αν σκεφτεί κανείς πως – πρακτικά – δεν υπάρχει ιπποδρομία στην οποία να μην υπάρχει δύστροπο ή νευρικό άλογο. Το γεγονός από μόνο του θα πρέπει να μας προβληματίσει. Αν συγκρίνω την προσωπική μου εμπειρία με ιπποδρομίες του εξωτερικού (Αγγλία) που είχα την τύχη να παρακολουθήσω, σε διάστημα 6 μηνών φέτος (σ.σ.: το έτος 2009) παρακολούθησα περίπου 400 ιπποδρομίες. Σας πληροφορώ πως στις 400 ιπποδρομίες παρατήρησα δύο μόλις αρνήσεις (!) αλόγων στο σταρτ. Η μία μάλιστα επαναλήφθηκε τρεις φορές με μικρή (ελάχιστη για τα Ελληνικά δεδομένα) νευρικότητα, το άλογο διαγράφηκε αμέσως και η εκκίνηση δόθηκε περίπου σε τριάντα δευτερόλεπτα από την ανακοίνωση της διαγραφής. Δηλαδή, ο συνολικός χρόνος καθυστερήσεων (άρνηση αλόγου – διαγραφή – στιγμή εκκίνησης) έφτασε συνολικά περίπου τα 2,5 λεπτά…

Ξεκινώντας από τα προφανή, ο μόνος που δε φταίει καθόλου για τέτοιου είδους δυσάρεστες καταστάσεις είναι το άλογο. Κανένα άλογο στον κόσμο δεν γεννιέται δύστροπο ή νευρικό. Όλα αυτά τα φαινόμενα αποτελούν προϊόν κακής μεταχείρισής τους και ελλιπούς εκγύμνασης. Είναι βεβαίως απορίας άξιο πώς η πλειοψηφία αυτών των αλόγων κατάφερε να πάρει το ΟΚ του αφέτη εξαρχής. Εν πάσει περιπτώσει υπάρχει επιτακτική η ανάγκη σύστασης και λειτουργίας σχολής τόσο για προπονητές όσο και για ιπποκόμους με στόχο να μειωθούν (αν όχι να εξαλειφθούν) τέτοια κρούσματα συμπεριφοράς προς τα άμοιρα ζώα. Παράλληλα, η δουλειά του αφέτη στις προπονήσεις «κρίνει» ουσιαστικά το υπόλοιπο της αγωνιστικής σταδιοδρομίας των ίππων που γυμνάζονται στο σταρτ υπό την εποπτεία του. Η δική του τεχνική επάρκεια, η δική του επιμέλεια και ευσυνειδησία είναι τα συστατικά που οδηγούν στα επιθυμητά αποτελέσματα. 

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε πως όσο καλύτερα καταρτισμένους και εξειδικευμένους επαγγελματίες διαθέτουμε, τόσο περισσότερο αναβαθμίζεται ο Ιππόδρομος αγωνιστικά.

Να θυμόμαστε όλοι πως ο κόσμος αλλάζει γύρω μας εντελώς όταν αλλάζουμε εμείς.

Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης

Σημ. «Ιπποδρομιών»: Και αυτό το κείμενο γράφτηκε το 2009, μαζί με δύο ακόμα σημερινά μας δημοσιεύματα. Ο λόγος που αποφασίσαμε να τα «φέρουμε στο προσκήνιο» τώρα, είναι η πρόσφατη υπόθεση της αφαίρεσης και στη συνέχεια της επαναχορήγησης του ΟΚ από τον Αφέτη σε ίππο σε διάστημα περίπου 48 ωρών (!), γεγονός που εκτός από θυμηδία προκαλεί και εύλογα ερωτηματικά για το κατά πόσο λειτουργούν πλέον οι διαδικασίες στο Μαρκόπουλο, ενώ παράλληλα καταδεικνύει τον αναχρονιστικό χαρακτήρα των Διατάξεων – και σε πολλές περιπτώσεις τα «κενά» του συστήματος –που διέπουν τις Ελληνικές Ιπποδρομίες σήμερα.

ISO στον Ιππόδρομο


άρθρο του Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη

Όλες οι επιχειρήσεις που παράγουν προϊόντα ανά την υφήλιο ακολουθούν ορισμένο σύστημα προδιαγραφών σε ο, τι αφορά στην παραγωγή των αγαθών προκειμένου να τυποποιήσουν τη μέθοδο παρασκευής τους και φυσικά να ελαχιστοποιήσουν τα τελικά ελαττωματικά προϊόντα (φύρα). Υπάρχουν σήμερα και διεθνή στερεότυπα προτυποποίησης, τα λεγόμενα ISO τα οποία περιγράφουν συγκεκριμένες διαδικασίες τις οποίες οφείλει να τηρεί ευλαβικά  κάθε επιχείρηση που θέλει να πάρει πιστοποίηση ISO. Να τονίσουμε βεβαίως πως το σήμα ISO δεν αποτελεί εγγύηση ποιότητας αλλά περιγράφει συγκεκριμένες διαδικασίες παραγωγής με ορισμένο τρόπο. Δεν έχει να κάνει δηλαδή με την ποιότητα του τελικού προϊόντος, διασφαλίζει όμως το γεγονός πως το παραχθέν προϊόν είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων διαδικασιών. Με βάση τα παραπάνω, νομίζω πως αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα την αναγκαιότητα αλλά και την χρησιμότητα για τον Ελληνικό Ιππόδρομο να λάβει πιστοποίηση ISO. 

Οι ωφέλειες πολλές και σημαντικές:

Πρώτα πρώτα και μόνον το γεγονός πως οι ιπποδρομίες – ως προϊόν μιας δέσμης ενεργειών – είναι το τελικό αποτέλεσμα σειράς διαδικασιών επαναλαμβανόμενων αδιαλείπτως και με πανομοιότυπο τρόπο (διαδικασίες σελώματος, διαδικασίες ζύγισης, διαδικασίες επίδειξης, διαδικασίες εισόδου στο σταρτ, διαδικασίες εκκίνησης, διαδικασίες ελέγχου του αποτελέσματος της ιπποδρομίας, διαδικασίες μεταζύγισης, διαδικασίες ουροληψίας κλπ) κάνει επιτακτική την ανάγκη καταγραφής όλων των επιμέρους διαδικασιών που ακολουθούνται προκειμένου να διεξαχθεί μία ιπποδρομία.. Με τον τρόπο αυτό είναι εύκολος ο εντοπισμός των «τρωτών σημείων» των σημερινών διαδικασιών. Αμέσως μετά, εφαρμόζουμε τον συνήθη – κατά τα διεθνή πρότυπα – έλεγχο της γραμμής παραγωγής (σχηματικά : δράση – έλεγχος – ανάδραση). Επιπλέον, υπάρχουν και άλλες διαδικασίες που σχετίζονται δευτερογενώς με τις ιπποδρομίες (διαδικασία στοιχηματισμού, διαδικασία συντήρησης στίβου, διαδικασία παραλαβής άμμου, διαδικασία φύλαξης των χώρων ευθύνης του Ο.Δ.Ι.Ε., διαδικασία προπονήσεων/εκγυμνάσεων κλπ). Με λίγα λόγια, το συνολικό «οικοδόμημα» των ιπποδρομιών στηρίζεται σε σύνολο διαδικασιών που χρειάζονται καταγραφή, ανάλυση, επιμερισμό, αποσύνδεση (αυτό το τελευταίο προκειμένου να αποφεύγονται οι υπέρμετρες καθυστερήσεις), έλεγχο, επαναπροσδιορισμό και επανέλεγχο του συνολικού συστήματος για πιθανές διορθώσεις στην γραμμή παραγωγής. Με τον τρόπο αυτό ελαχιστοποιούνται τα λάθη και οι καθυστερήσεις, βελτιώνονται όλες οι επιμέρους ενέργειες (διότι καταγράφονται, αναλύονται και ελέγχονται μία – μία χωριστά) και το «τελικό προϊόν» που δεν είναι άλλο από τις ιπποδρομίες στηρίζεται σε συγκεκριμένες διαδικασίες που εγγυώνται ότι η ιπποδρομία πληροί όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις σύμφωνα με το σύστημα τυποποίησης που εισαγάγαμε και τους κανόνες που καθορίσαμε.

Οι κανόνες και οι διαδικασίες είναι στοιχεία απαραίτητα για την εύρυθμη λειτουργία κάθε επιχείρησης. Έτσι και ο Ελληνικός Ιππόδρομος εντάσσοντας στην λειτουργία του σύστημα με συγκεκριμένους κανόνες είναι βέβαιο πως θα κατορθώσει να αναβαθμίσει τις υπηρεσίες του προσδίδοντας – όσο το δυνατό – μεγαλύτερη αξιοπιστία και αναπτύσσοντας ισχυρότερη σχέση εμπιστοσύνης με τους φιλίππους, τους τελικούς αποδέκτες δηλαδή του προϊόντος των ιπποδρομιών. Συνεπώς, ενέργειες αυτής της μορφής τονώνουν την πληγείσα αξιοπιστία και το κύρος του αθλήματος και συνεισφέρουν τα μέγιστα στην επιδιωκόμενη αναβάθμισή του, καθιστώντας τις ιπποδρομίες πλέον ως έναν εκ των βασικών «ανταγωνιστών» επί ίσοις όροις με τα υπόλοιπα παιχνίδια  στο αδυσώπητο κυνήγι της «στοιχηματικής πίτας», όπως επίσης στα ποσοστά τηλεθέασης και  στο διαφημιστικό κομμάτι, αφήνοντας παράλληλα όλα τα περιθώρια για περαιτέρω ανάπτυξη στο μέλλον.
  
Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης

Σημ. «Ιπποδρομιών»: Το συγκεκριμένο άρθρο γράφτηκε το Σεπτέμβριο του 2009 και - δυστυχώς - παραμένει περισσότερο επίκαιρο από ποτέ…

Παρακολουθήστε σε video την ιπποδρομία 2011 Betfair Supports Spinal Research Handicap Hurdle


Νικητής ίππος: Cunning Clarets

Cunning Clarets

Σημ. «Ιπποδρομιών»: Η συγκεκριμένη ιπποδρομία που διεξήχθη πρόσφατα στο Ιπποδρόμιο Wetherby ακυρώθηκε τελικά, μετά από τη σύγχυση που προκλήθηκε στους αναβάτες από τα σινιάλα (με τις σημαίες) των βοηθών στο τελικό κομμάτι της κούρσας. Το συμβάν απασχόλησε αρκετά το Βρετανικό Ιπποδρομιακό Τύπο, ενώ η πλειοψηφία των εταιριών στοιχημάτων αποφάσισε τελικά να πληρώσει κανονικά τους νικηφόρους συνδυασμούς και να επιστρέψει το υπόλοιπο στοίχημα στους παίκτες. Τέλος, ο σπόνσορας της ιπποδρομίας ανακοίνωσε κι αυτός με τη σειρά του πως θα αποδώσει κανονικά το έπαθλο της διαδρομής στο νικητή ίππο.

2011 Betfair Supports Spinal Research Handicap Hurdle
«Ιπποδρομίες»

Ιπποδρομίες Α.Ε. - επίσημη ιστοσελίδα

ImagesTime.com - Free Images Hosting

Ο καιρός ΤΩΡΑ (Μαρκόπουλο)

Οι «Ιπποδρομίες» στο YouTube

ImagesTime.com - Free Images Hosting

Οι «Ιπποδρομίες» στο Facebook

Αρχείο δημοσιευμάτων «Ιπποδρομιών»