Η αρχή… είναι το ήμισυ του παντός!
άρθρο του Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη
Οι περισσότερες καθυστερήσεις στην εξέλιξη του αγωνιστικού προγράμματος οφείλονται κατά κύριο λόγο στις ιδιορρυθμίες που παρουσιάζουν κάποιοι από τους ίππους την ώρα που επιχειρείται η είσοδός τους στο μηχάνημα εκκίνησης. Όπως είναι εύκολα αντιληπτό το φαινόμενο αυτό συμβαίνει εξαιτίας της απουσίας (ή της ελλιπούς) προετοιμασίας των αλόγων προκειμένου να αποκτήσουν εξοικείωση με την αφετηρία, πράγμα που πρέπει να γίνεται στα πρώτα αγωνιστικά βήματα του ίππου αμέσως μόλις βγει στον στίβο για εκγύμναση. Η ορθή τοποθέτηση ενός αλόγου, η εξοικείωσή του με το σταρτ και το σωστό πέταγμά του την στιγμή της εκκίνησης αποτελεί επιστήμη ολόκληρη και τα αποτελέσματα της δουλειάς του εκπαιδευτή συνοδεύουν το άλογο σε όλη την μετέπειτα αγωνιστική του καριέρα. Είναι δε χαρακτηριστικό πως υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία ώστε ένας ίππος να πάρει το «ΟΚ» του αφέτη που πρέπει να ακολουθείται για όλους ανεξαιρέτως.
Φυσικά προκαλεί μεγάλη εντύπωση το γεγονός πως στην Ελλάδα υπάρχουν τόσα δύστροπα άλογα ενώ θα έπρεπε – θεωρητικά – να έχουν περάσει από αυτή την διαδικασία για να ξεκινούν επιτυχώς και χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, πράγμα που σημαίνει πως κάτι δεν εφαρμόζουμε σωστά σε αυτό το κομμάτι της εκγύμνασης των ίππων. Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός πως η εκκίνηση ενός ίππου πάντοτε αποβαίνει καθοριστικής σημασίας για την «τύχη» του στην κούρσα (φανταστείτε ένα άλογο σπρίντερ να ξεκινήσει καθυστερημένα σε κούρσα 1000 μ., τι πιθανότητες έχει να κερδίσει την ιπποδρομία;). Μία σύγκριση με την Αγγλία (που είχα την τύχη στο πρόσφατο παρελθόν να παρακολουθήσω αρκετές ιπποδρομίες) δείχνει πως στο εξωτερικό τέτοιου είδους προβλήματα είναι μεν σπανιότατα (προσωπικά δεν είδα δυστροπία αλόγου στο σταρτ παρά μόνον θέματα άρνησης εισόδου κι αυτά περιορισμένα) και όταν συμβαίνουν αντιμετωπίζονται ακαριαία (διαγραφή του ίππου) προκειμένου να μην δημιουργηθεί αντίστοιχο πρόβλημα στους υπόλοιπους συμμετέχοντες λόγω της υπερβολικής καθυστέρησης και της υπέρμετρης παραμονής τους στο μηχάνημα εκκίνησης.
Με λίγα λόγια, η σωστή εκπαίδευση των ίππων στο σταρτ και η τήρηση των διαδικασιών από τους τεχνικούς επιτετραμμένους στο μηχάνημα εκκίνησης εγγυώνται σε μεγάλο βαθμό την ομαλή ροή διεξαγωγής των ιπποδρομιών και την μείωση των δυσάρεστων περιστατικών σε ανθρώπους και ζώα (τραυματισμοί στο σταρτ). Εκτός αυτών θα πρέπει να γίνει λόγος και για την «λόξευση» κάποιων ίππων αμέσως μετά την εκκίνηση, την αλλαγή γραμμής που – με βάση τις ισχύουσες Διατάξεις – είναι επιτρεπτή μετά τα πρώτα μέτρα της διαδρομής, με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και χωρίς να διακυβεύεται η σωματική ακεραιότητα των υπόλοιπων διαγωνιζομένων. Ίσως να είναι παγκόσμια πρωτοτυπία οι μισοί ίπποι να λοξοδρομούν, παρενοχλώντας τους αντιπάλους τους και χάνοντας και οι ίδιοι σημαντικό μέρος της «τύχης» τους στην κούρσα αλλά παράλληλα αλλοιώνοντας με τις παρενοχλήσεις τους το σύνολο της διαδρομής. Δεν είναι λίγοι όσοι επισημαίνουν «περίεργες» συμπεριφορές των αναβατών κατά την στιγμή της εκκίνησης και ελεγχόμενες ιππεύσεις. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους είναι πως τέτοια φαινόμενα που βάζουν σε κίνδυνο την ζωή ανθρώπων και αλόγων και επηρεάζουν την εξέλιξη ολόκληρης της ιπποδρομίας (και του στοιχήματός της) δεν πρέπει να συμβαίνουν επ’ ουδενί. Αν μάλιστα δεν διαπιστώνεται δόλος ώστε να λαμβάνονται όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα (πειθαρχικές και ποινικές κυρώσεις) τότε - κατ’ αντιστοιχία με τους ίππους που όταν συνεχίζουν να δυστροπούν τους αφαιρείται το «ΟΚ» - ίσως θα έπρεπε να εκπαιδεύονται εκ νέου οι αναβάτες που αντιδρούν άσχημα στην εκκίνηση και σε περιπτώσεις επαναλαμβανόμενης υποτροπής τους να παίρνουν μόνον την άδεια του αναβάτη προπονήσεων ώστε να διασφαλίζεται με αυτό τον τρόπο η προστασία των υπολοίπων συναδέλφων τους. Το θέμα της εκκίνησης είναι σοβαρό, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με την δέουσα προσοχή και η λύση – για ανθρώπους και άλογα – είναι μία: εκπαίδευση και μόνον εκπαίδευση.
Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης
Σημ. «Ιπποδρομιών»: Σήμερα παρουσιάζουμε μία «τριλογία» άρθρων που γράφτηκαν το 2009, ενώ τα θέματα που αυτά πραγματεύονται ανήκουν χωρίς υπερβολή στην «πρώτη γραμμή» της επικαιρότητας και απασχόλησαν έντονα πρόσφατα την ιπποδρομιακή κοινή γνώμη.
