Ιπποδρομιακές ειδήσεις σε τίτλους:

«Ιπποδρομίες», ο Ελληνικός ιστοχώρος των ιπποδρομιών, http://ippodromiaka-nea.blogspot.gr/ - email επικοινωνίας: ippodromies@yahoo.gr

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Εδώ… «ταιριάζει γάντι»!!!


Το περιστατικό είναι πέρα για πέρα αληθινό και ήμασταν αυτήκοες μάρτυρες (μέσα από την ζωντανή μετάδοση του ΟΔΙΕ στο Διαδίκτυο):

Βρισκόμαστε λίγο πριν από την εκκίνηση της ιπποδρομίας (κάπου στο μέσον του προγράμματος) της Τρίτης 27-12-2011…

Τα περισσότερα άλογα έχουν μπει στο μηχάνημα εκκίνησης, υπάρχει κάποια νευρικότητα ενός – δύο ίππων… Καθυστερεί ελαφρά η διαδικασία…

Μερικοί ίπποι φορούν ακόμα τις κουκούλες τους, διότι παρουσιάζουν υπέρμετρη νευρικότητα την ώρα που παίρνουν θέση στην αφετηρία…

Μέσα λοιπόν σε αυτήν την «ένταση» της στιγμής, εκεί όπου η αδρεναλίνη «χτυπάει κόκκινο», ακούγεται η φωνή ενός αναβάτη μέσα στο σταρτ να λέει:

- «Αγαπούλα… την κουκούλα…»!

«Ιπποδρομίες»

Το θέμα της εβδομάδας


Αγαπητοί φίλοι των «Ιπποδρομιών»,

Χρόνια Πολλά! Καλά Χριστούγεννα!

Τις προηγούμενες ημέρες σκεφτόμασταν να κάνουμε μία πολύ συνοπτική ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε και να την παρουσιάσουμε εδώ, στο τελευταίο «θέμα της εβδομάδας» για τη χρονιά που φεύγει. Οι ζοφερές και εξαιρετικά δυσάρεστες εικόνες όμως που ξαναπέρασαν από την μνήμη μας, μας έκαναν γρήγορα να αλλάξουμε γνώμη και να κινηθούμε – όπως είχαμε υποσχεθεί από την προηγούμενη εβδομάδα – σε πιο ήπιο κλίμα και ανάλαφρους ρυθμούς (σημ. «Ιπποδρομιών»: δεν είχαν μεσολαβήσει τα τελευταία γεγονότα και η νέα αναταραχή στο Μαρκόπουλο κατά την συγγραφή αυτού του κειμένου). Έτσι, λοιπόν, το σημερινό «θέμα της εβδομάδας» είναι διαφορετικό και αφορά σε έναν Κύπριο αναβάτη που το τελευταίο διάστημα τον γνωρίσαμε και εδώ στην Ελλάδα, αφού έχει ήδη ιππεύσει κάποιες φορές στο Μαρκόπουλο.

Μερικά λόγια για το «θέμα της εβδομάδας»:

Από τα παλαιότερα χρόνια υπήρχε μία συνεχής και σταθερή ροή από και προς τους Ιπποδρόμους Αθήνας και Λευκωσίας που αφορά σε επαγγελματίες (προπονητές, αναβάτες) και ενίοτε ίππους. Μπορεί να μην ήταν εντυπωσιακές σε όγκο αυτές οι μετακινήσεις, πάντως σημειώνονταν αρκετές κατά καιρούς για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα, αποτυπώνοντας έτσι με τον καλύτερο τρόπο τις «στενές» θα λέγαμε σχέσεις μεταξύ των δύο Ιπποδρομίων. Η κοινή γλώσσα εξάλλου βοηθά τα μέγιστα για τέτοιου είδους εγχειρήματα, ενώ θα πρέπει να σημειώσουμε πως ιδιαίτερα φέτος είχαμε την «μετανάστευση» από την Ελλάδα μεγαλύτερου – συγκριτικά – αριθμού επαγγελματιών προς την Μεγαλόνησο, γεγονός που δείχνει πως ο Κυπριακός Ιππόδρομος έχει προς το παρόν τουλάχιστον κάποια δυναμική (αυτό το λέμε διότι και στην Κύπρο τα πράγματα δεν οδεύουν σύμφωνα με τις προσδοκίες των εκεί υπευθύνων).

Σήμερα λοιπόν αποφασίσαμε να φιλοξενήσουμε την συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα ο Κύπριος αναβάτης Γιάννης Πουλλής στην ιστοσελίδα balla.com.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του «θέματος της εβδομάδας»:

Πουλλής στο Balla: «Ανοιξαν πόρτες στο εξωτερικό»


Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Balla ο Κύπριος αναβάτης Ιωάννης Πουλλής μιλάει για την κούρσα που κέρδισε στο Λονδίνο και στιγμάτισε τη χρονιά και την καριέρα του, αλλά και για τις προοπτικές που ανοίχτηκαν μετά την επιτυχία αυτή. Τι λέει για τους κινδύνους που κρύβει ο ιππόδρομος.

Συνέντευξη στον Χρήστο Φιλανιώτη 


Αναλυτικά η συνέντευξη του αναβάτη Ιωάννη Πουλλή στο Balla:

Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με τα άλογα; Πως πήρες την απόφαση να ασχοληθείς επαγγελματικά;

Γιάννης Πουλλής
Η πρώτη επαφή ήταν όταν ήμουν 14 χρονών. Η απόφαση να γίνω αναβάτης λίγο απρόβλεπτη. Μου έγινε πρόταση από έναν ιδιοκτήτη εντελώς τυχαία, πήγαμε σε μια φάρμα είδα τα άλογα, ενθουσιάστηκα και είπα ότι θέλω να ακολουθήσω το επάγγελμα του αναβάτη.

Ποιες δυσκολίες συνάντησες από την αρχή;

Σίγουρα δυσκολίες υπήρχαν πολλές. Από 14 χρονών ήρθα στην Λευκωσία από την Λεμεσό και έπρεπε να προσαρμοστώ στη νέα ζωή. Δυσκολίες υπάρχουν πολλές, γιατί όταν είσαι 14χρονών μακριά από την οικογένεια σου είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσεις, όμως είχα τους σωστούς ανθρώπους που με βοήθησαν, όπως ο προπονητής μου.

Με ποιους προπονητές συνεργάστηκες;

Ο προπονητής που ξεκίνησα ήταν ο Γιώργος Τσελεπής, ο οποίος ακόμα είναι ο προπονητής μου, εδώ και 14 χρόνια συνεργαζόμαστε άψογα. Υπάρχει μια υπέροχη συνεργασία και θα ήθελα να τον ευχαριστήσω που είναι δίπλα μου και με στήριξε. Προπονητής που συνεργάστηκα στην αρχή της καριέρας μου ήταν ο Γεωργίου. Με βοήθησε αρκετά να αναδειχθώ ως μαθητευόμενος αναβάτης. Προπονητής που συνεργάζομαι αυτή την στιγμή είναι ο Πέτρος Πετρούτσιος.

Πόσο επικίνδυνο είναι το επάγγελμα του αναβάτη και ποια μέτρα παίρνεις εσύ για την ασφάλεια σου;


Σίγουρα το επάγγελμα του αναβάτη είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα που υπάρχουν. Όταν έχεις να κάνεις με άλογα πρέπει να είσαι προσεκτικός, απρόοπτα συμβαίνουν πολλά. Οι προστασίες που παίρνουμε εμείς ως αναβάτες δεν είναι αρκετά ασφαλείς. Φοράμε απλά ένα κράνος και ένα προστατευτικό γιλέκο το υπόλοιπο σώμα είναι ελεύθερο. Είναι ένα αρκετά δύσκολο επάγγελμα πρέπει να είσαι προσεκτικός.

 
Περιέγραψέ μας μια επικίνδυνη στιγμή...

Τα άλογα, όπως προανέφερα, είναι απρόβλεπτα και προσέχεις όσο περισσότερο γίνεται. Επικίνδυνη στιγμή... Ενα πρωινό στις προπονήσεις, το άλογο μου έκανε απότομη στροφή, με αποτέλεσμα να χτυπήσω στο κάγκελο του στίβου και να μείνω έξι μήνες εκτός προπονήσεων.

Πέρασε ποτέ από τον νου σου να αλλάξεις επάγγελμα;

Μετά τον τραυματισμό μου, ναι. Αλλά όταν αγαπήσεις τόσο πολύ τα άλογα μπορείς να υποστείς τα πάντα και είναι πολύ δύσκολο να σταματήσεις.

Ποιους περιορισμούς συναντάς στην ζωή σου για να ασκείς αυτό το επάγγελμα;

Σίγουρα για να ασκείς αυτό το επάγγελμα οι περιορισμοί είναι πολλοί. Δεν τρέφεσαι σωστά, στερείσαι το φαγητό σου, πρέπει να ακολουθείς κάποια προγράμματα. Δεν ξενυχτάς, για να είσαι έτοιμος για την επόμενη μέρα για προπόνηση.


Ποιες από τις επιτυχίες σου ξεχωρίζεις ;

Σίγουρα η επιτυχία μου στην Αγγλία ήταν η πιο μεγάλη διάκριση!

Από ποιον έγινε η προσέγγιση για την Αγγλία;

Η πρώτη προσέγγιση έγινε από τον Κύπριο προπονητή Σάββα Σάββα. Με έφερε σε επαφή με τον Αγγλο προπονητή, Άλαν Μακάιβ. Έστειλα υλικό στην Αγγλία για να με δει, ο προπονητής έμεινε ικανοποιημένος και με κάλεσε να πάω. Πήγα στην Αγγλία, εκεί γνώρισα τον προπονητή που μου εξασφάλισε τόπο διαμονής. Προπονούσα τρία άλογα την ημέρα. Πάντα ονειρευόμουν μια μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό. Ήταν πολύ μεγάλη επιτυχία.


 
Μετά την επιτυχία της Αγγλίας ποια ήταν η αντιμετώπιση προς το άτομο σου;

Δέχθηκα πολλά συγχαρητήρια, ήταν κάτι που όλοι το ήθελαν, άνοιξαν μεγάλες πόρτες στο εξωτερικό. Διάφοροι ιδιοκτήτες έχουν πάρει τηλέφωνο τον προπονητή μου και του ζήτησαν συνεργασίες μαζί μου.

Η διαφορά επιπέδου στην Αγγλία με την Κύπρο είναι τεράστια. Θα μπορούσαν και άλλοι Κύπριοι αναβάτες να πράξουν το ίδιο;

Το επίπεδο του εξωτερικού είναι πιο ψηλό από τον κυπριακό ιππόδρομο. Κύπριοι αναβάτες υπάρχουν, όμως, χρειάζονται οι σωστές ευκαιρίες και οι κατάλληλες εμπειρίες.

Δείτε την κούρσα που κέρδισε στην Αγγλία:


Θα παρότρυνες τον γιό σου να ακολουθήσει το επάγγελμα σου;

Αν θα του άρεσε να ασχοληθεί μ’ αυτό, σίγουρα θα το μελετούσαμε. Αν είχαμε κάποιους που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν με κάποιο προπονητή η με κάποιο ιδιοκτήτη που σίγουρα θα τον προωθούσαν ίσως να το δεχόμουν. Σίγουρα επαφή με τα άλογα θα έχει, αν αποκτήσω γιο. Τώρα αν θα ασχοληθεί με το επάγγελμα του αναβάτη το βλέπω λίγο χλωμό, γιατί δεν θέλω να περάσει τις ταλαιπωρίες που πέρασα εγώ.

Πως περνάς τον ελεύθερο σου χρόνο, όταν δεν είσαι στον ιππόδρομο;

Τον ελεύθερο μου χρόνο τον περνώ πάλι στον ιππόδρομο με άλογα. Ασχολούμαι και με την ιππασία, μου αρέσει να πηγαίνω βόλτες με τα άλογα και να βγαίνω για καφέ με φίλους.

Πηγή: www.balla.com

Η «μετανάστευση» των επαγγελματιών από το Μαρκόπουλο μπορεί να λάβει πολύ μεγάλες διαστάσεις προσεχώς και να δυσχεράνει σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό την ήδη επιβαρυμένη καθημερινότητα στον Ελληνικό Ιππόδρομο. Ευχής έργο θα ήταν βέβαια κάποια στιγμή να επιστρέψουν και πάλι όσοι επαγγελματίες επέλεξαν να αναζητήσουν νέες ευκαιρίες στο εξωτερικό, από την άλλη πλευρά σε έναν παντελώς παρηκμασμένο Ιππόδρομο που όχι μόνο δεν προσφέρει ευκαιρίες για σταδιοδρομία αλλά αφαιρεί και κάθε ελπίδα αξιοπρεπούς επιβίωσης, πώς να συμβεί κάτι τέτοιο;

Εμείς θέλουμε να ευχηθούμε το νέο έτος να φέρει όλες εκείνες τις πολυπόθητες αλλαγές, μήπως κάποια στιγμή μπορέσουμε και πάλι να αισθανθούμε κάπως αισιόδοξοι για το μέλλον των Ελληνικών Ιπποδρομιών…

Επειδή τέλος το επόμενο «θέμα της εβδομάδας» κατά πάσα πιθανότητα θα δημοσιευτεί … του χρόνου (!), από σήμερα λοιπόν σας ευχόμαστε ολόψυχα

Χρόνια Πολλά και ευτυχισμένο το 2012!

«Ιπποδρομίες»

Υποθέσεις και… Ιππο – θέσεις


άρθρο του Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη

Πάνω που λέγαμε προ ημερών να κινηθούμε σε «εορταστικό κλίμα» για ένα δεκαπενθήμερο, μιας και το έχουμε ανάγκη όλοι μας πιστεύω, ιδιαίτερα μετά από τις ταλαιπωρίες που τραβούμε στην καθημερινότητά μας όλο αυτό το διάστημα, ήρθε ως «κεραυνός εν αιθρία» το άκουσμα της είδησης πως οι δύο ιπποδρομιακές συγκεντρώσεις (η τελευταία συγκέντρωση του 2011 και η Κυριακάτικη συγκέντρωση της Πρωτοχρονιάς) είναι εξαιρετικά πιθανό να μην πραγματοποιηθούν τελικά.

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές διεξάγεται η Γενική Συνέλευση των προπονητών του Μαρκόπουλου και ακολούθως – σύμφωνα με τις χθεσινοβραδινές δηλώσεις του Προέδρου τους, του κυρίου Γιάννη Μυκονιάτη – θα επιχειρηθεί έναρξη διαλόγου με την Ηγεσία του ΟΔΙΕ προκειμένου να εξευρεθεί κάποια ικανοποιητική λύση, αλλιώς σε αντίθετη περίπτωση – όπως περίπου προαναγγέλθηκε ήδη από το βράδυ της Τρίτης – οι προπονητές κατά πάσα πιθανότητα δεν θα προβούν τελικά σε εγγραφές κατά την επαναληπτική διαδικασία συμπλήρωσης του προγράμματος το πρωί της Τετάρτης 28-12-2011.

Ανεξάρτητα πάντως από την τελική έκβαση των σημερινών διαβουλεύσεων, θα ήθελα να αποτυπώσω με συνοπτικό τρόπο την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον Ελληνικό Ιππόδρομο και να καταθέσω στο τέλος την δική μου προσωπική θέση για το ζήτημα που ανέκυψε…

Είναι νομίζω αδιαμφισβήτητο το γεγονός πως οι προπονητές του Ελληνικού Ιπποδρόμου «έχουν κάνει την υπέρβαση» εδώ και χρόνια. Οι άνθρωποι αυτοί που προσπαθούν και δουλεύουν ασταμάτητα με όλες τις γνωστές αντίξοες συνθήκες, βλέποντας πριν από κάποια χρόνια την Ιδιοκτησία (που είναι ο εξ αντικειμένου εργοδότης τους) να συρρικνώνεται με απίστευτα γοργό ρυθμό και το ζωικό δυναμικό του Ιπποδρόμου να μειώνεται καθημερινά (συνεπεία του παραπάνω γεγονότος) φτάνοντας τα όρια του «αφανισμού», αποφάσισαν να «ρισκάρουν» και να γίνουν οι ίδιοι εκτός από προπονητές και ιδιοκτήτες δρομώνων ίππων. Ίσως βέβαια να ήταν λανθασμένη αυτή η ενέργεια (στο βαθμό και στην έκταση που αυτή έγινε) το ζήτημα πάντως είναι πως αν δεν είχαν αναλάβει τέτοιες πρωτοβουλίες, οι Ελληνικές Ιπποδρομίες θα είχαν σταματήσει πιθανότατα ολοκληρωτικά από το 2008 περίπου!

Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να τους αποδώσει κάποιος τα εύσημα. Και στην άποψη που αναφέρει πως «αφού οι προπονητές έχουν άλογα και κερδίζουν, άρα βγάζουν λεφτά» έχουν να αντιπαρατεθούν τα εξής: σε ένα χώρο όπου εγκαταλείφθηκε στην τύχη του από την Πολιτεία, που «αδειάζει» από τα ίδια τα μέλη του (Ιδιοκτησία) και από τους φιλίππους, με τα νούμερα να «δείχνουν» εδώ και πολύ καιρό την επερχόμενη καταστροφή και με τις υπάρχουσες ενδείξεις τέλος να μην δείχνουν καμία ελπιδοφόρα προοπτική στο άμεσο μέλλον, θα πρέπει κάποιος είναι να είναι είτε εντελώς παλαβός ή να υπεραγαπά αυτό που κάνει, για να τολμήσει σήμερα με αυτές τις συνθήκες να γίνει ιδιοκτήτης ίππων στο Μαρκόπουλο… Επιπλέον, εδώ και αρκετό καιρό έχει δυστυχώς «παγιωθεί» η μη καταβολή της Δ2 δόσης των επάθλων, κάτι που ασφαλώς αποτελεί την «χαριστική βολή» στην προσπάθειά των προπονητών – όχι πια να αποκομίσουν κάποια οικονομικά οφέλη, μικρά ή μεγάλα – να μπορούν να συντηρούν με τον ενδεδειγμένο τρόπο τους ίππους τους, να τακτοποιούν στο ακέραιο τις υποχρεώσεις τους και να διαβιώνουν με αξιοπρέπεια. Τώρα πια, τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν μπορεί να κατορθωθεί και τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο…

Για όλα αυτά λοιπόν, εκτιμώ πως τα αιτήματα των προπονητών όχι μόνο είναι δίκαια αλλά επιπλέον χρήζουν άμεσης και σοβαρής αντιμετώπισης. Η μεγάλη μου ένσταση πάντως έχει να κάνει με τον χρόνο και με τον τρόπο της διεκδίκησης. Με άλλα λόγια, η επιλογή του να «εκβιαστούν» οι καταστάσεις και να τεθεί το διακύβευμα «ή δίνεται άμεση λύση ή δεν γράφουμε άλογα» και άκομψη είναι κατά την προσωπική μου άποψη αλλά και άκαιρη. Άκομψη, διότι είναι νωπές ακόμα οι μνήμες των φιλίππων από την περυσινή ματαίωση της Πρωτοχρονιάτικης συγκέντρωσης και του λοκ άουτ στο οποίο προχώρησε τότε ο ΟΔΙΕ, αφήνοντας κυριολεκτικά «άφωνους» τους πάντες. Φυσικά, όλοι είχαμε σπεύσει τότε να πάρουμε θέση στο πλευρό των προπονητών οι οποίοι και δίκαια αιτήματα είχαν (όπως και τώρα) αλλά και την ομαλή ροή των Ελληνικών Ιπποδρομιών επεδίωκαν, σε αντίθεση με το σήμερα. Από την άλλη είναι και άκαιρη, διότι αφενός μεν με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα του Οργανισμού είναι μάλλον ανέφικτη η υλοποίηση της πρότασης των προπονητών (με τον τρόπο που εκείνοι προτείνουν) και αφετέρου η επικρεμάμενη «απειλή» του κλεισίματος του Ιπποδρόμου στην «εμπορικότερη» περίοδο της χρονιάς αποστερεί τις όποιες πιθανότητες θα υπήρχαν ώστε να υπάρξουν κάποια επιπλέον έσοδα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τον Οργανισμό για την ανακούφισή τους. Επιπλέον, νομίζω πως «παίζουμε πολύ επικίνδυνα» πια με τα «σύμβολα» και με τις «ιπποδρομίες – θεσμούς», αυτές που λειτουργούν ίσως μόνες τους πλέον «στο DNA των φιλίππων» και που τις «βάζουμε στο τραπέζι» έτσι, ελαφρά τη καρδία, ως «διαπραγματευτικά όπλα»… Και μετά θα φταίνε οι φίλιπποι αν θα αποφασίσουν να γυρίσουν για άλλη μία φορά την πλάτη τους στις Ιπποδρομίες…

Αυτό που πρέπει να επικρατήσει τώρα κατά την άποψή μου είναι η σύνεση και η αυτοσυγκράτηση από όλες τις πλευρές προκειμένου να υπάρξει ένα πνεύμα κατανόησης και ειλικρινούς διαλόγου. Οι ακραίες επιλογές αποδεδειγμένα ποτέ δεν οδήγησαν στο ποθούμενο αποτέλεσμα και νομίζω πως ειδικότερα τώρα, που ο Ελληνικός Ιππόδρομος δίνει τον «υπέρ πάντων αγώνα» (κάτι για το οποίο όπως προανέφερα οι προπονητές «έβαλαν πλάτη» και συνεχίζουν να το κάνουν) δεν χρειάζεται να συνδέσει ο πολύπαθος κλάδος των προπονητών το όνομά του με το «λουκέτο» ή – συγχωρήστε μου την έκφραση – με την τοποθέτηση «ταφόπλακας» στις Ελληνικές Ιπποδρομίες…

Για να μην υπάρξει πάντως κανενός είδους παρεξήγηση, θα πρέπει να τονιστεί πως οι προπονητές δεν είναι ούτε «άγιοι» ούτε και άμοιροι των ευθυνών τους για την σημερινή τραγική διαμορφωθείσα κατάσταση, τουναντίον μάλιστα. Παρόλα αυτά, επειδή σήμερα σχολιάζουμε το οικονομικό αίτημα των προπονητών, το οποίο είναι σωστό και δίκαιο κατά την προσωπική μου άποψη, εστιάζω μόνο σε αυτό και παρακαλώ με την σειρά μου (δείτε το ως την έκκληση ενός απλού φιλίππου ο οποίος «ζει και αναπνέει» με τις Ελληνικές Ιπποδρομίες) να καταβληθεί από την πλευρά των προπονητών κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να εξακολουθούν να τελούνται ομαλά και απρόσκοπτα οι Ελληνικές Ιπποδρομίες και παράλληλα να ενταθούν οι ενέργειες και οι κινητοποιήσεις τους – χωρίς αποχή από τις εγγραφές – προκειμένου να αναπτυχθεί το κατάλληλο κλίμα για συνεννόηση με όλους τους ιπποδρομιακούς Φορείς. Το συγκεκριμένο ζήτημα είναι δύσκολο – δεδομένης και της οικονομικής δυσπραγίας – και ως εκ τούτου η επίλυσή του ίσως να πάρει χρόνο. Αυτό που πρέπει να διαφυλαχτεί σε κάθε περίπτωση είναι η «ιπποδρομιακή παράδοση» που θέλει τον Ιππόδρομο ανοιχτό, να καλωσορίζει τους πάντες την πρώτη ημέρα του χρόνου… Αν χάσουμε και αυτά τα τελευταία «ψήγματα συναισθημάτων» που προκαλεί και αποπνέει το άθλημα των Ιπποδρομιών, τότε «το παιχνίδι» θα έχει χαθεί οριστικά και αμετάκλητα…

Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης

Ιπποδρομίες Α.Ε. - επίσημη ιστοσελίδα

ImagesTime.com - Free Images Hosting

Ο καιρός ΤΩΡΑ (Μαρκόπουλο)

Οι «Ιπποδρομίες» στο YouTube

ImagesTime.com - Free Images Hosting

Οι «Ιπποδρομίες» στο Facebook

Αρχείο δημοσιευμάτων «Ιπποδρομιών»