Οι θέσεις των Συνδέσμου Αναβατών γύρω από το ζήτημα του doping στους αναβάτες του Ιπποδρόμου
Μετά από τις εξελίξεις που σημειώθηκαν πρόσφατα κι έχουν να κάνουν με τη φημολογούμενη με βάση όλες τις ενδείξεις αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, επανέρχονται στο προσκήνιο οι θέσεις και οι απόψεις που διατυπώθηκαν ήδη από το 2008, όταν συζητιόταν ο σημερινός Αθλητικός Νόμος. Καλό είναι να θυμηθούμε μαζί κάποιες από τις προτάσεις εκείνης της εποχής, διότι μάλλον θα είναι αρκετά χρήσιμες στο μέλλον, ενόψει μάλιστα της ψήφισης του συγκεκριμένου νέου Νόμου.
Σήμερα δημοσιεύουμε ολόκληρο το υπόμνημα που απέστειλαν το 2008 οι Αναβάτες του Ελληνικού Ιπποδρόμου διαμέσου του Συνδέσμου τους (ΣΑΔΙI) προς την τότε Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού:
Σήμερα δημοσιεύουμε ολόκληρο το υπόμνημα που απέστειλαν το 2008 οι Αναβάτες του Ελληνικού Ιπποδρόμου διαμέσου του Συνδέσμου τους (ΣΑΔΙI) προς την τότε Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού:
Υπόμνημα Συνδέσμου αναβατών για το νομοσχέδιο
Μαρκόπουλο, 18/9/08
ΠΡΟΣ: α) Υπουργό Πολιτισμού αξιότιμο κ. ΛΙΑΠΗ Μιχαήλ
β) Υφυπουργό Αθλητισμού αξιότιμο κ. ΙΩΑΝΝΙΔΗ Ιωάννη
Κύριε Υπουργέ, Κύριε Υφυπουργέ,
Ερχόμενοι στο θέμα της τροποποιήσεως του πλαισίου και της κειμένης Νομοθεσίας επί του καίριου ζητήματος της πατάξεως των φαινομένων χρήσεως αναβολικών και λοιπών απαγορευμένων ουσιών στους χώρους του αθλητισμού, θα επιθυμούσαμε να θέσουμε υπ' όψιν Σας τις κατωτέρω παρατηρήσεις, οι οποίες συνάπτονται μετά των ιδιαιτεροτήτων του αθλήματος - επαγγελματικής μας ενασχολήσεως:
Α) Ως γνωστόν, οι διεθνείς συμβάσεις UNESCO της 19/10/2005 και της 16/11/1989, η οποία προηγήθηκε της διεθνούς συνθήκης UNESCO, ρύθμισαν αρκετά αναλυτικά το θέμα του ντόπινγκ στην Παγκόσμια Αθλητική Κοινότητα και μάλιστα η πρώτη από τις δύο αυτές συνθήκες (δεύτερη χρονολογικά) δεν επέτρεπε και επιφύλαξη ως προς την εφαρμογή της (άρθρ. 43), ενώ η δεύτερη (πρώτη χρονολογικά) άφηνε μία ευρύτερη διακριτική ευχέρεια στα κράτη-μέλη, για να επιλέξουν αυτά τις μεθόδους και τις διοικητικές, ποινικές, αστικές και εν γένει δικαστικές διαδικασίες ελέγχου και κολασμού των παραβατών. Η διεθνής συνθήκη της 16/11/1989, ως μη ακυρωθείσα, εξακολουθεί να ισχύει και να παρέχει την ευρύτητα των μέσων καταπολεμήσεως του φαινομένου στις εθνικές κυβερνήσεις, πλην όμως οι μέθοδοι ανιχνεύσεως, οι τρόποι χορηγήσεως ειδικών αδειών λήψεως ορισμένων ουσιών και οι ουσίες καθ' εαυτές και οι ποσότητές τους έχουν ρυθμιστεί από την Δ.Σ. της 19/10/2005 αυστηρώς και ανεκκλήτως. Ως εκ τούτου, εντός των ορίων της εκχωρηθείσης διακριτικής Σας ευχέρειας, δύνασθε να νομοθετήσετε εν λευκώ -ως προς τις διεθνείς υποχρεώσεις της πατρίδος μας- τις ποινές και τους μηχανισμούς επιβολής αυτών επί των αθλητών. Για του λόγου το αληθές η συνθήκη της 16/11/1989 αναφέρει επί λέξει:
"1. Τα μέρη εισάγουν, όπου είναι δυνατόν, νομοθεσία, κανονισμούς ή διοικητικά μέτρα, για να περιορίσουν τη διάθεση (συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων σχετικά με τον έλεγχο της διακίνησης, κατοχής, εισαγωγής, διανομής και πώλησης), καθώς επίσης και τη χρήση στον αθλητισμό απαγορευμένων ουσιών και μεθόδων ντόπινγκ και συγκεκριμένα αναβολικών στερινοειδών.
2. Προς τον σκοπό αυτό τα συμβαλλόμενα κράτη, ή όπου είναι δυνατόν, οι σχετικοί μη διοικητικοί οργανισμοί έχουν ως κριτήριο για τη χορήγηση δημόσιων επιδοτήσεων σε αθλητικούς οργανισμούς το ότι αυτοί εφαρμόζουν αποτελεσματικά τους κανονισμούς αντιντόπινγκ.
3. Περαιτέρω, τα μέρη: (α) Ενισχύουν τους αθλητικούς οργανισμούς τους στη χρηματοδότηση ελέγχων και αναλύσεων ντόπινγκ, είτε με απευθείας επιδοτήσεις ή επιχορηγήσεις, είτε με την αναγνώριση των εξόδων αυτών των ελέγχων και αναλύσεων κατά τη διάρκεια του καθορισμού του συνόλου των επιδοτήσεων, ή επιχορηγήσεων που θα δοθούν σε αυτούς τους οργανισμούς. (β) Λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την παρακράτηση των χορηγούμενων από δημόσια κεφάλαια επιδοτήσεων σχετικών με την προπόνηση μεμονωμένων αθλητών και αθλητριών, οι οποίοι βρίσκονται σε διαθεσιμότητα λόγω αθλητικής παράβασης σε σχέση με το ντόπινγκ, κατά τη χρονική περίοδο της διαθεσιμότητάς τους. (γ) Ενθαρρύνουν και, όπου είναι δυνατόν, διευκολύνουν τη διενέργεια ελέγχων ντόπινγκ από τους αθλητικούς οργανισμούς τους, οι οποίοι έλεγχοι απαιτούνται από τους αρμόδιους διεθνείς αθλητικούς οργανισμούς, είτε κατά τη διάρκεια είτε εκτός αγώνων και (δ) Ενθαρρύνουν και διευκολύνουν τη διαπραγμάτευση συμφωνιών μεταξύ των αθλητικών οργανισμών, οι οποίες επιτρέπουν στα μέλη τους να ελέγχονται από νομίμως εξουσιοδοτημένα όργανα ελέγχου ντόπινγκ σε άλλες χώρες.
4. Τα μέρη επιφυλάσσονται του δικαιώματος να θέτουν κανονισμούς αντιντόπινγκ και να διοργανώνουν ελέγχους ντόπινγκ με δική τους πρωτοβουλία και δική τους ευθύνη, υπό τον όρο ότι εναρμονίζονται με τις σχετικές αρχές της παρούσας σύμβασης".
Β) Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι, άνευ της παραμικράς διεθνούς παρεμβάσεως, δύνασθε να νομοθετήσετε περί της επιβολής ποινών (αγωνιστικών και ποινικών) επί των αθλητών, οι οποίοι καταλαμβάνονται να έχουν κάμει χρήση απαγορευμένων ουσιών. Στο σημείο αυτό βεβαίως θα πρέπει να αναδείξουμε και μίαν πρώτη εξαιρετική ιδιαιτερότητα, που εξ αρχής μας διαφοροποιεί από το σύνολον των υπολοίπων αθλητών: Αγωνιζόμεθα ως αναβάτες ίππων. Αυτό πρακτικώς σημαίνει ημείς κατευθύνουμε, άνευ αμφιβολίας, τους δρόμωνες ίππους, πλην όμως οι έστω ενισχυμένες δεξιότητές μας δια της χρήσεως των αναβολικών ουσιών (ή απαγορευμένων ουσιών όπως κάνναβις, αλκοόλ κ.λπ.) δεν θα καταστήσουν τον ίππο ταχύτερο, ούτε ικανότερο, ούτε ισχυρότερο, όπως δεν θα καταστήσουν ένα αυτοκίνητο ταχύτερον! Ως εκ τούτου θεωρούμε ότι θα πρέπει να εντοπισθεί αυτή η ιδιαιτερότης με άλλες ποινές και όχι με ποινές φυλάκισης.
Γ) Κύριοι Υπουργοί, βάσει των επίσημων στοιχείων που έχουμε στη διάθεσή μας από το έτος 2000 έως και τον 7ο του 2008, έχουμε υποβληθεί σε πάνω από 2000 ελέγχους με θετικά δείγματα (26) και φυσικά αξίζει να σημειώσουμε ότι σε όλες αυτές τις χρονικές περιόδους είμαστε στις πρώτες θέσεις στα δείγματα ντόπινγκ που διενεργούνται σε όλα τα αθλήματα στη χώρα μας, πράγμα που σημαίνει ότι, αν αναλογιστεί κανείς το σύνολο των αναβατών, με το ποσοστό που προκύπτει από τις διενεργούσες ουροληψίες και τα θετικά δείγματα αυτών (ποσοστό 2,6%), μάλλον η αντιμετώπιση θα πρέπει να είναι μεν αυστηρή, αλλά σε καμμία περίπτωση δεν θα πρέπει να στέλνει έναν αναβάτη στη φυλακή, την ίδια μάλιστα στιγμή που για παράδειγμα οι χιλιάδες ποδοσφαιριστές ελέγχθηκαν ως σύνολο πολύ λιγότερες φορές και λόγω του πλήθους των παρήλθαν ολόκληρα έτη, μέχρις ότου ο εξετασθείς να επανεξετασθεί. Αυτό όμως αποτελεί μία παράβαση της αρχής της αναγκαιότητος και αναλογικότητος εις βάρος μας, αποτελεί μίαν έμμεση υπόνοια ότι κάνουμε ιδιαίτερα αυξημένη χρήση ουσιών, τη στιγμή που τα ευρήματα στο χώρο των αναβατών (μόνον 26 συνολικώς για όλες τις ουσίες) και εν τέλει τα περιστατικά αυτά δεν συνεδυάσθησαν με νίκες των εν λόγω αναβατών, ανεξαρτήτως δυναμικότητας των ίππων επί των οποίων εφίππευσαν, πάντως δε η σχέση νίκης και δυναμικότητας ίππου ήταν μεγαλύτερη και πιο ισχυρή από τη σχέση χρήσεως ουσιών εκ των αναβατών και νίκης! Πάντως, ως προς το χώρο των αναβατών, επειδή έχουμε το σύνολο των στοιχείων, δυνάμεθα να Σας τα υποβάλλουμε προς διαπίστωσιν της εξαντλητικής διεξοδικότητος ελέγχων επί των μελών μας, η οποία, εάν είχε επιδειχθεί και στα Ολυμπιακά Αγωνίσματα, θα είχαμε αποφύγει την δυσάρεστον διεθνή έκθεση της χώρας.
Δ) Μία ετέρα διαφορά της κατηγορίας ημών, εν σχέσει προς τους υπολοίπους αθλητές, είναι ότι ημείς αγωνιζόμεθα αδιαλείπτως τρεις έως και τέσσερις φορές ανά εβδομάδα, άνευ της παραμικράς υπαιτιότητος ημών, ενώ ενδεχομένως να μην αγωνισθούμε επί σειράν μηνών, ως εκ της μη διεξαγωγής ιπποδρομιών δια μύριους όσους λόγους, οι οποίοι δεν οφείλονται εις ημάς, όπως συνέβη το αμέσως προηγούμενον χρονικό διάστημα, κατόπιν αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων κατά των ΦΕΕ, ΟΔΙΕ, η οποία κατετέθη εκ μέρους ενός απλού ιδιώτου, η οποία έγινε δεκτή εκ των ελληνικών δικαστηρίων. Συνεπώς, εν αντιθέσει προς τους υπολοίπους αθλητές, δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων τις αγωνιστικές μας υποχρεώσεις, δεν γνωρίζουμε την αρχή και τη λήξη της περιόδου αγώνων, δεν έχουμε εκ των προτέρων συμβόλαια, ώστε να εξασφαλίζουμε την διαβίωσή μας, δεν έχουμε εργοδότες, δεν έχουμε υπαλλήλους, δεν έχουμε φυσιοθεραπευτές ή ιατρικές μονάδες, εν γένει είμεθα απλώς επαγγελματίες, οι οποίοι συνάπτουν συμβάσεις "κατ' αποκοπήν" έργου με τους ιδιοκτήτες για μία ανάβαση, για μία διαδρομή μόνον (ολίγων λεπτών) και κατόπιν, είτε -εάν είμεθα "καθαροί"- συνάπτουμε και μίαν ακόμη για μίαν ετέραν ανάβαση, είτε -εάν υπάρχει η παραμικρή υπόνοια περί της μη "καθαρότητάς" μας- δεν μας ανατίθεται καμμία απολύτως κούρσα επιπλέον, ουδεμία διαδρομή, δεδομένου του ότι και οι ιδιοκτήτες είναι επενδυτές σημαντικότατων ποσών εις το ζωϊκό κεφάλαιό των και δεν επιθυμούν οι ίπποι τους να εξοντωθούν, να πάθουν ατύχημα ή να καταστούν ανίκανοι αγωνιστικώς έστω και δια μίαν εβδομάδα. Ως εκ τούτου, δεδομένου του μικρού πλήθους αναβατών, αυτό το οποίο είναι βέβαιον είναι ότι οι χρήστες και οι μη χρήστες θα μαθευτούν ή θα γίνουν αντιληπτοί από τους υπολοίπους εμπλεκομένους και δεν θα προτιμηθούν από τους ιδιοκτήτες πλέον, χάνοντας και το μοναδικό τους εισόδημα (υπενθυμίζουμε ότι δεν υφίστανται συμβόλαια ορισμένου χρόνου ή αορίστου χρόνου, αμοιβόμεθα κατ' αποκοπήν, μέρα με την ημέρα, ανάβαση με την ανάβαση). Συνεπώς οι υπουργικές αποφάσεις Σας, όπως η ΥΑ 41117/1991, η ΥΑ 312/1979 και οι συναφείς κανονισμοί περί διακοπής των συμβολαίων, δεν δύνανται να εφαρμοσθούν.
Ε) Αντιθέτως, στην περίπτωσή μας εφαρμόζεται η απαγόρευση της συμμετοχής στις ιπποδρομίες (άρα και η είσπραξη εσόδων απαραιτήτων για την διαβίωση) επί τρεις μήνες, που είναι η ποινή σε περίπτωση που βρεθεί αναβάτης για πρώτη φορά υπό την επήρρεια απαγορευμένης ουσίας. Αντιθέτως, προς ό,τι θα αναμένατε ίσως, αυτό ακριβώς επιθυμούμε και εμείς και όχι τη μείωση της ποινής αυτής. Μάλιστα, δεν θα είχαμε καμμίαν αντίρρηση, εάν η ποινή από τους τρεις μήνες αυξανόταν στους έξι, ή ίσως και σε ολόκληρο το αγωνιστικόν έτος, διότι δεν επιθυμούμε να συναγωνιζόμεθα μετά των επικινδύνων χρηστών απαγορευμένων ουσιών, υπό τον όρο, βεβαίως, ότι θα γίνει δεκτό το παρόν μας υπόμνημα. Διότι θεωρούμε ότι η επιβολή φυλακίσεως στον καταλαμβανόμενο να έχει κάμει χρήση απαγορευμένων ουσιών, ως εάν να επρόκειτο περί εμπόρου ναρκωτικών, ενώ εις την δυσμενεστέραν των περιπτώσεων θα πρόκειται για απλό χρήστη ή έστω εθισμένο χρήστη, κατηγορίες οι οποίες του αποδίδουν μειωμένο καταλογισμό ή και μειωμένη επιμέτρηση ποινής, είναι ανεπίτρεπτη νομικώς, για τους λόγους που εξηγούμε. Δεδομένου, λοιπόν, του ότι εντός των απαγορευμένων ουσιών είναι το αλκοόλ και τα ναρκωτικά όπως η ηρωΐνη, η κοκαΐνη, η κάνναβις κ.λπ., θεωρούμε και εμείς ότι (όπως ορίζει και η πάγια νομολογία του ΑΠ, ΑΠ 292/2008, ΑΠ 656/2008, ΑΠ 1063/2008 κ.ο.κ.), εκείνος ο οποίος είναι εθισμένος ή απλός χρήστης, θα πρέπει να απολάβει την προστασία που εκπορεύεται εκ του άρθρου 12 Ν. 1729/1987, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 14 του Ν. 2161/1993, κατά το οποίο, εάν για δική του αποκλειστική χρήση ο κατηγορούμενος προμηθεύεται ή κατέχει με οποιονδήποτε τρόπο ναρκωτικά, σε ποσότητα που αποδεδειγμένα εξυπηρετεί αποκλειστικά τις δικές του ανάγκες ή κάνει χρήση τους. Επίσης θα πρέπει ο χρήστης των ουσιών αυτών να εμπίπτει και στις διατάξεις του άρθρου 84 παρ. 2 εδ. ε΄ ΠΚ για την αναγνώριση στο πρόσωπο του κατηγορουμένου ελαφρυντικής περιστάσεως. Εάν επιθυμούμε δηλαδή να εντάξουμε στο ρυθμιστικό πλαίσιο των ναρκωτικών ουσιών τις υπόλοιπες απαγορευμένες (αναβολικές και μη) ουσίες, θα πρέπει να τις εντάξουμε ορθολογικώς, χωρίς να εξομοιώνουμε κατά παράβασιν της αρχής της ισότητος τις δύο ουσιωδώς διαφόρους κατηγορίες ποινικών παραβατών, αυτήν του χρήστη και αυτήν του εμπόρου, επιβάλλοντας ποινές φυλακίσεως, οι οποίες υποχρεωτικώς εκτίονται επί των απλών χρηστών όπως και επί των εμπόρων. Και φυσικά θα συμφωνήσομε μαζί Σας ως προς τον βαρύτατο κολασμό των ανθρώπων που λειτουργούν (και) ως έμποροι. Δεν επιθυμούμε ούτε "βαποράκια", ούτε μικροεμπόρους του θανάτου στο χώρο μας, άρα ως προς αυτούς θα συμφωνήσουμε ότι θα πρέπει να εγκλείονται στα σωφρονιστικά ή ψυχιατρικά καταστήματα. Όχι όμως και οι πρωτόπειροι παραβάτες, ούτε αυτοί οι οποίοι καταλαμβάνονται μόνο για χρήση. Σε αυτούς, όπως διδάσκει και η σωφρονιστική επιστήμη, θα πρέπει να δίδεται η δυνατότητα να επανενταχθούν, να θεραπευθούν, να επανέλθουν. Αυτή η ευκαιρία μπορεί να τους δοθεί όμως, μόνον εάν δεν εγκλεισθούν σε σωφρονιστικό κατάστημα (κάτι που θα τους αποτελείωνε όχι μόνον ως αθλητές, αλλά σίγουρα και ως προσωπικότητες, λόγω της εντόνου μεταβάσεως από τους αθλητικούς στίβους στα κελιά των έμπειρων εγκληματιών) και βεβαίως τους επιβληθεί (αναλόγως του βαθμού υπαιτιότητος και εμμονής) μία πειθαρχική κύρωση αποχής από τους αγώνες.
ΣΤ) Και η τελευταία αυτή παρατήρηση δεν είναι τυχαία. Δεν θα πρέπει να πίπτει η σιδηρά σφύρα της Δικαιοσύνης ομοίως επί δικαίων και αδίκων για έναν ακόμη λόγο: Όπως πιθανώς γνωρίζετε, στις ιπποδρομίες διακυβεύονται μεγάλα ποσά. Αυτό καθιστά τους (άγνωστο πόσους) φαύλους "παίκτες" επιρρεπείς στο να μηχανευθούν και μετέλθουν αθέμιτα μέσα για την ακύρωση των προσπαθειών των ικανών αθλητών και την ενίσχυση των αθλητών, οι οποίοι μπορεί να εμπλακούν ακουσίως. Δεν είναι δυνατόν να φυλάσσονται οι αναβάτες, κύριοι Υπουργοί, οι οποίοι ούτε σε συνεχώς ελεγχόμενο περιβάλλον βρίσκονται, ούτε έχουν υπαλλήλους ασφαλείας να τους φυλάσσουν, ούτε έχουν προπονητές να τους θωρακίσουν, ούτε έχουν τραπεζοκόμους, οι οποίοι ελέγχουν την τροφή και τα υγρά που καταναλώνουν. Μπορεί συνεπώς, ίσως όχι καν την ημέρα των αγώνων, ούτε καν την εβδομάδα των αγώνων, κάποιος εκ των φαύλων "παικτών" να τοποθετήσει, ενσταλάξει, προσμίξει ή παντίοις τρόποις εισβάλλει μίαν ουσίαν απαγορευμένη εις τον οργανισμό του αναβάτου. Ο αναβάτης αυτός, ελεγχόμενος, θα πρέπει να διαπιστωθεί εάν και κατά πόσον έκαμε χρήση συστηματικώς, θα πρέπει να ελεγχθεί η οικία του και ο φοριαμός του εις τον χώρο του Ιπποδρόμου, θα πρέπει να υποβληθεί (και κατά τις διεθνείς συνθήκες) σε επαναληπτικά τεστ, ώστε να διαπιστωθεί εάν κατά σύστημα δηλητηριαζόταν, αλλά πάντως στον βαθμό που δεν θα ανευρεθούν στοιχεία εμπορίας, δεν θα πρέπει να του καταστρέφεται αμετάκλητα το μέλλον, δεδομένης της εξαιρετικής νεότητος των αναβατών.
Εν κατακλείδι λοιπόν τα αιτήματα του κλάδου μας είναι δύο:
(Ι). Αναλογικός έλεγχος των αθλητών, ασχέτως αθλήματος. Δηλαδή, εάν οι ποδοσφαιριστές (που όπως αποδείξαμε έχουν συμφέρον από την λήψη αναβολικών ουσιών, αφού τουλάχιστον θα τρέχουν για περισσότερο χρόνο και με μεγαλύτερη ταχύτητα, εν αντιθέσει προς τον αναβάτη δρομώνων ίππων, ο οποίος είτε λάβει είτε δεν λάβει αναβολικές ουσίες, απλώς οδηγεί το άλογο, το οποίον τρέχει αναλόγως των δυνατοτήτων του) ελέγχονται άπαξ ανά έτος, ο αυτός έλεγχος, με την αυτή συχνότητα, θα πρέπει να γίνεται και στους αναβάτες και στους ποδοσφαιριστές και στους καλαθοσφαιριστές, ώστε να μη δημιουργείται στην κοινωνία και στους πιθανούς παίκτες -ακουσίως σίγουρα, αφού ο Ιππόδρομος αποφέρει τεράστια κέρδη στο Δημόσιο- η εσφαλμένη εικόνα ότι ειδικώς εμείς είμεθα οι πλέον διαβρωμένοι χαρακτήρες και ο χώρος των ιπποδρομιών κατακλύζεται από φαινόμενα αναρμόζοντα σε αθλητικούς χώρους.
(ΙΙ). Να υπάρξει σαφής διάκριση μεταξύ χρηστών και εμπόρων. Οι χρήστες (αναλόγως συρροής ή όχι, εξακολουθήσεως ή όχι, ποσοτήτων κ.λπ. κατά τα ανωτέρω) θα πρέπει να τιμωρούνται με πειθαρχικές ποινές, ίσως και άνω των τριών μηνών στην πρώτη του παράβαση, όπως προβλεπόταν μέχρι σήμερα εκτός των αγωνιστικών χώρων, υπό τον όρο όμως ότι δεν θα φυλακίζονται, ούτε από την πρώτη σύλληψή τους ούτε λόγω αυθαίρετου υπαγωγής στις διατάξεις κολασμού των εμπόρων, την ίδια στιγμή που οι πραγματικοί έμποροι και διακινητές των ουσιών αυτών, αντί να εγκλείονται σε σωφρονιστικά καταστήματα και να τίθενται εκτός αγωνιστικών χώρων για πάντα, θα μας χρησιμοποιούν ως εξιλαστήρια θύματα.
Ευχαριστούμε για την προσοχή Σας και παραμένουμε στη διάθεσή Σας για οποιαδήποτε επεξήγηση ή ανάλυση των ανωτέρω.
Σημ. «Ιπποδρομιών»: Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι απόψεις των Αναβατών. Εξαιτίας της σχετικά μεγάλης έκτασης του υπομνήματος και προκειμένου να μην «κουράσουμε» τους αναγνώστες μας, οι «Ιπποδρομίες» θα επανέλθουν αύριο με τον καθιερωμένο σχολιασμό και φυσικά με τη δημοσίευση κι άλλων αποσπασμάτων με απόψεις και προτάσεις που έχουν ήδη κατατεθεί στο παρελθόν και αφορούν στο ζήτημα του doping.
ΠΡΟΣ: α) Υπουργό Πολιτισμού αξιότιμο κ. ΛΙΑΠΗ Μιχαήλ
β) Υφυπουργό Αθλητισμού αξιότιμο κ. ΙΩΑΝΝΙΔΗ Ιωάννη
Κύριε Υπουργέ, Κύριε Υφυπουργέ,
Ερχόμενοι στο θέμα της τροποποιήσεως του πλαισίου και της κειμένης Νομοθεσίας επί του καίριου ζητήματος της πατάξεως των φαινομένων χρήσεως αναβολικών και λοιπών απαγορευμένων ουσιών στους χώρους του αθλητισμού, θα επιθυμούσαμε να θέσουμε υπ' όψιν Σας τις κατωτέρω παρατηρήσεις, οι οποίες συνάπτονται μετά των ιδιαιτεροτήτων του αθλήματος - επαγγελματικής μας ενασχολήσεως:
Α) Ως γνωστόν, οι διεθνείς συμβάσεις UNESCO της 19/10/2005 και της 16/11/1989, η οποία προηγήθηκε της διεθνούς συνθήκης UNESCO, ρύθμισαν αρκετά αναλυτικά το θέμα του ντόπινγκ στην Παγκόσμια Αθλητική Κοινότητα και μάλιστα η πρώτη από τις δύο αυτές συνθήκες (δεύτερη χρονολογικά) δεν επέτρεπε και επιφύλαξη ως προς την εφαρμογή της (άρθρ. 43), ενώ η δεύτερη (πρώτη χρονολογικά) άφηνε μία ευρύτερη διακριτική ευχέρεια στα κράτη-μέλη, για να επιλέξουν αυτά τις μεθόδους και τις διοικητικές, ποινικές, αστικές και εν γένει δικαστικές διαδικασίες ελέγχου και κολασμού των παραβατών. Η διεθνής συνθήκη της 16/11/1989, ως μη ακυρωθείσα, εξακολουθεί να ισχύει και να παρέχει την ευρύτητα των μέσων καταπολεμήσεως του φαινομένου στις εθνικές κυβερνήσεις, πλην όμως οι μέθοδοι ανιχνεύσεως, οι τρόποι χορηγήσεως ειδικών αδειών λήψεως ορισμένων ουσιών και οι ουσίες καθ' εαυτές και οι ποσότητές τους έχουν ρυθμιστεί από την Δ.Σ. της 19/10/2005 αυστηρώς και ανεκκλήτως. Ως εκ τούτου, εντός των ορίων της εκχωρηθείσης διακριτικής Σας ευχέρειας, δύνασθε να νομοθετήσετε εν λευκώ -ως προς τις διεθνείς υποχρεώσεις της πατρίδος μας- τις ποινές και τους μηχανισμούς επιβολής αυτών επί των αθλητών. Για του λόγου το αληθές η συνθήκη της 16/11/1989 αναφέρει επί λέξει:
"1. Τα μέρη εισάγουν, όπου είναι δυνατόν, νομοθεσία, κανονισμούς ή διοικητικά μέτρα, για να περιορίσουν τη διάθεση (συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων σχετικά με τον έλεγχο της διακίνησης, κατοχής, εισαγωγής, διανομής και πώλησης), καθώς επίσης και τη χρήση στον αθλητισμό απαγορευμένων ουσιών και μεθόδων ντόπινγκ και συγκεκριμένα αναβολικών στερινοειδών.
2. Προς τον σκοπό αυτό τα συμβαλλόμενα κράτη, ή όπου είναι δυνατόν, οι σχετικοί μη διοικητικοί οργανισμοί έχουν ως κριτήριο για τη χορήγηση δημόσιων επιδοτήσεων σε αθλητικούς οργανισμούς το ότι αυτοί εφαρμόζουν αποτελεσματικά τους κανονισμούς αντιντόπινγκ.
3. Περαιτέρω, τα μέρη: (α) Ενισχύουν τους αθλητικούς οργανισμούς τους στη χρηματοδότηση ελέγχων και αναλύσεων ντόπινγκ, είτε με απευθείας επιδοτήσεις ή επιχορηγήσεις, είτε με την αναγνώριση των εξόδων αυτών των ελέγχων και αναλύσεων κατά τη διάρκεια του καθορισμού του συνόλου των επιδοτήσεων, ή επιχορηγήσεων που θα δοθούν σε αυτούς τους οργανισμούς. (β) Λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την παρακράτηση των χορηγούμενων από δημόσια κεφάλαια επιδοτήσεων σχετικών με την προπόνηση μεμονωμένων αθλητών και αθλητριών, οι οποίοι βρίσκονται σε διαθεσιμότητα λόγω αθλητικής παράβασης σε σχέση με το ντόπινγκ, κατά τη χρονική περίοδο της διαθεσιμότητάς τους. (γ) Ενθαρρύνουν και, όπου είναι δυνατόν, διευκολύνουν τη διενέργεια ελέγχων ντόπινγκ από τους αθλητικούς οργανισμούς τους, οι οποίοι έλεγχοι απαιτούνται από τους αρμόδιους διεθνείς αθλητικούς οργανισμούς, είτε κατά τη διάρκεια είτε εκτός αγώνων και (δ) Ενθαρρύνουν και διευκολύνουν τη διαπραγμάτευση συμφωνιών μεταξύ των αθλητικών οργανισμών, οι οποίες επιτρέπουν στα μέλη τους να ελέγχονται από νομίμως εξουσιοδοτημένα όργανα ελέγχου ντόπινγκ σε άλλες χώρες.
4. Τα μέρη επιφυλάσσονται του δικαιώματος να θέτουν κανονισμούς αντιντόπινγκ και να διοργανώνουν ελέγχους ντόπινγκ με δική τους πρωτοβουλία και δική τους ευθύνη, υπό τον όρο ότι εναρμονίζονται με τις σχετικές αρχές της παρούσας σύμβασης".
Β) Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι, άνευ της παραμικράς διεθνούς παρεμβάσεως, δύνασθε να νομοθετήσετε περί της επιβολής ποινών (αγωνιστικών και ποινικών) επί των αθλητών, οι οποίοι καταλαμβάνονται να έχουν κάμει χρήση απαγορευμένων ουσιών. Στο σημείο αυτό βεβαίως θα πρέπει να αναδείξουμε και μίαν πρώτη εξαιρετική ιδιαιτερότητα, που εξ αρχής μας διαφοροποιεί από το σύνολον των υπολοίπων αθλητών: Αγωνιζόμεθα ως αναβάτες ίππων. Αυτό πρακτικώς σημαίνει ημείς κατευθύνουμε, άνευ αμφιβολίας, τους δρόμωνες ίππους, πλην όμως οι έστω ενισχυμένες δεξιότητές μας δια της χρήσεως των αναβολικών ουσιών (ή απαγορευμένων ουσιών όπως κάνναβις, αλκοόλ κ.λπ.) δεν θα καταστήσουν τον ίππο ταχύτερο, ούτε ικανότερο, ούτε ισχυρότερο, όπως δεν θα καταστήσουν ένα αυτοκίνητο ταχύτερον! Ως εκ τούτου θεωρούμε ότι θα πρέπει να εντοπισθεί αυτή η ιδιαιτερότης με άλλες ποινές και όχι με ποινές φυλάκισης.
Γ) Κύριοι Υπουργοί, βάσει των επίσημων στοιχείων που έχουμε στη διάθεσή μας από το έτος 2000 έως και τον 7ο του 2008, έχουμε υποβληθεί σε πάνω από 2000 ελέγχους με θετικά δείγματα (26) και φυσικά αξίζει να σημειώσουμε ότι σε όλες αυτές τις χρονικές περιόδους είμαστε στις πρώτες θέσεις στα δείγματα ντόπινγκ που διενεργούνται σε όλα τα αθλήματα στη χώρα μας, πράγμα που σημαίνει ότι, αν αναλογιστεί κανείς το σύνολο των αναβατών, με το ποσοστό που προκύπτει από τις διενεργούσες ουροληψίες και τα θετικά δείγματα αυτών (ποσοστό 2,6%), μάλλον η αντιμετώπιση θα πρέπει να είναι μεν αυστηρή, αλλά σε καμμία περίπτωση δεν θα πρέπει να στέλνει έναν αναβάτη στη φυλακή, την ίδια μάλιστα στιγμή που για παράδειγμα οι χιλιάδες ποδοσφαιριστές ελέγχθηκαν ως σύνολο πολύ λιγότερες φορές και λόγω του πλήθους των παρήλθαν ολόκληρα έτη, μέχρις ότου ο εξετασθείς να επανεξετασθεί. Αυτό όμως αποτελεί μία παράβαση της αρχής της αναγκαιότητος και αναλογικότητος εις βάρος μας, αποτελεί μίαν έμμεση υπόνοια ότι κάνουμε ιδιαίτερα αυξημένη χρήση ουσιών, τη στιγμή που τα ευρήματα στο χώρο των αναβατών (μόνον 26 συνολικώς για όλες τις ουσίες) και εν τέλει τα περιστατικά αυτά δεν συνεδυάσθησαν με νίκες των εν λόγω αναβατών, ανεξαρτήτως δυναμικότητας των ίππων επί των οποίων εφίππευσαν, πάντως δε η σχέση νίκης και δυναμικότητας ίππου ήταν μεγαλύτερη και πιο ισχυρή από τη σχέση χρήσεως ουσιών εκ των αναβατών και νίκης! Πάντως, ως προς το χώρο των αναβατών, επειδή έχουμε το σύνολο των στοιχείων, δυνάμεθα να Σας τα υποβάλλουμε προς διαπίστωσιν της εξαντλητικής διεξοδικότητος ελέγχων επί των μελών μας, η οποία, εάν είχε επιδειχθεί και στα Ολυμπιακά Αγωνίσματα, θα είχαμε αποφύγει την δυσάρεστον διεθνή έκθεση της χώρας.
Δ) Μία ετέρα διαφορά της κατηγορίας ημών, εν σχέσει προς τους υπολοίπους αθλητές, είναι ότι ημείς αγωνιζόμεθα αδιαλείπτως τρεις έως και τέσσερις φορές ανά εβδομάδα, άνευ της παραμικράς υπαιτιότητος ημών, ενώ ενδεχομένως να μην αγωνισθούμε επί σειράν μηνών, ως εκ της μη διεξαγωγής ιπποδρομιών δια μύριους όσους λόγους, οι οποίοι δεν οφείλονται εις ημάς, όπως συνέβη το αμέσως προηγούμενον χρονικό διάστημα, κατόπιν αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων κατά των ΦΕΕ, ΟΔΙΕ, η οποία κατετέθη εκ μέρους ενός απλού ιδιώτου, η οποία έγινε δεκτή εκ των ελληνικών δικαστηρίων. Συνεπώς, εν αντιθέσει προς τους υπολοίπους αθλητές, δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων τις αγωνιστικές μας υποχρεώσεις, δεν γνωρίζουμε την αρχή και τη λήξη της περιόδου αγώνων, δεν έχουμε εκ των προτέρων συμβόλαια, ώστε να εξασφαλίζουμε την διαβίωσή μας, δεν έχουμε εργοδότες, δεν έχουμε υπαλλήλους, δεν έχουμε φυσιοθεραπευτές ή ιατρικές μονάδες, εν γένει είμεθα απλώς επαγγελματίες, οι οποίοι συνάπτουν συμβάσεις "κατ' αποκοπήν" έργου με τους ιδιοκτήτες για μία ανάβαση, για μία διαδρομή μόνον (ολίγων λεπτών) και κατόπιν, είτε -εάν είμεθα "καθαροί"- συνάπτουμε και μίαν ακόμη για μίαν ετέραν ανάβαση, είτε -εάν υπάρχει η παραμικρή υπόνοια περί της μη "καθαρότητάς" μας- δεν μας ανατίθεται καμμία απολύτως κούρσα επιπλέον, ουδεμία διαδρομή, δεδομένου του ότι και οι ιδιοκτήτες είναι επενδυτές σημαντικότατων ποσών εις το ζωϊκό κεφάλαιό των και δεν επιθυμούν οι ίπποι τους να εξοντωθούν, να πάθουν ατύχημα ή να καταστούν ανίκανοι αγωνιστικώς έστω και δια μίαν εβδομάδα. Ως εκ τούτου, δεδομένου του μικρού πλήθους αναβατών, αυτό το οποίο είναι βέβαιον είναι ότι οι χρήστες και οι μη χρήστες θα μαθευτούν ή θα γίνουν αντιληπτοί από τους υπολοίπους εμπλεκομένους και δεν θα προτιμηθούν από τους ιδιοκτήτες πλέον, χάνοντας και το μοναδικό τους εισόδημα (υπενθυμίζουμε ότι δεν υφίστανται συμβόλαια ορισμένου χρόνου ή αορίστου χρόνου, αμοιβόμεθα κατ' αποκοπήν, μέρα με την ημέρα, ανάβαση με την ανάβαση). Συνεπώς οι υπουργικές αποφάσεις Σας, όπως η ΥΑ 41117/1991, η ΥΑ 312/1979 και οι συναφείς κανονισμοί περί διακοπής των συμβολαίων, δεν δύνανται να εφαρμοσθούν.
Ε) Αντιθέτως, στην περίπτωσή μας εφαρμόζεται η απαγόρευση της συμμετοχής στις ιπποδρομίες (άρα και η είσπραξη εσόδων απαραιτήτων για την διαβίωση) επί τρεις μήνες, που είναι η ποινή σε περίπτωση που βρεθεί αναβάτης για πρώτη φορά υπό την επήρρεια απαγορευμένης ουσίας. Αντιθέτως, προς ό,τι θα αναμένατε ίσως, αυτό ακριβώς επιθυμούμε και εμείς και όχι τη μείωση της ποινής αυτής. Μάλιστα, δεν θα είχαμε καμμίαν αντίρρηση, εάν η ποινή από τους τρεις μήνες αυξανόταν στους έξι, ή ίσως και σε ολόκληρο το αγωνιστικόν έτος, διότι δεν επιθυμούμε να συναγωνιζόμεθα μετά των επικινδύνων χρηστών απαγορευμένων ουσιών, υπό τον όρο, βεβαίως, ότι θα γίνει δεκτό το παρόν μας υπόμνημα. Διότι θεωρούμε ότι η επιβολή φυλακίσεως στον καταλαμβανόμενο να έχει κάμει χρήση απαγορευμένων ουσιών, ως εάν να επρόκειτο περί εμπόρου ναρκωτικών, ενώ εις την δυσμενεστέραν των περιπτώσεων θα πρόκειται για απλό χρήστη ή έστω εθισμένο χρήστη, κατηγορίες οι οποίες του αποδίδουν μειωμένο καταλογισμό ή και μειωμένη επιμέτρηση ποινής, είναι ανεπίτρεπτη νομικώς, για τους λόγους που εξηγούμε. Δεδομένου, λοιπόν, του ότι εντός των απαγορευμένων ουσιών είναι το αλκοόλ και τα ναρκωτικά όπως η ηρωΐνη, η κοκαΐνη, η κάνναβις κ.λπ., θεωρούμε και εμείς ότι (όπως ορίζει και η πάγια νομολογία του ΑΠ, ΑΠ 292/2008, ΑΠ 656/2008, ΑΠ 1063/2008 κ.ο.κ.), εκείνος ο οποίος είναι εθισμένος ή απλός χρήστης, θα πρέπει να απολάβει την προστασία που εκπορεύεται εκ του άρθρου 12 Ν. 1729/1987, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 14 του Ν. 2161/1993, κατά το οποίο, εάν για δική του αποκλειστική χρήση ο κατηγορούμενος προμηθεύεται ή κατέχει με οποιονδήποτε τρόπο ναρκωτικά, σε ποσότητα που αποδεδειγμένα εξυπηρετεί αποκλειστικά τις δικές του ανάγκες ή κάνει χρήση τους. Επίσης θα πρέπει ο χρήστης των ουσιών αυτών να εμπίπτει και στις διατάξεις του άρθρου 84 παρ. 2 εδ. ε΄ ΠΚ για την αναγνώριση στο πρόσωπο του κατηγορουμένου ελαφρυντικής περιστάσεως. Εάν επιθυμούμε δηλαδή να εντάξουμε στο ρυθμιστικό πλαίσιο των ναρκωτικών ουσιών τις υπόλοιπες απαγορευμένες (αναβολικές και μη) ουσίες, θα πρέπει να τις εντάξουμε ορθολογικώς, χωρίς να εξομοιώνουμε κατά παράβασιν της αρχής της ισότητος τις δύο ουσιωδώς διαφόρους κατηγορίες ποινικών παραβατών, αυτήν του χρήστη και αυτήν του εμπόρου, επιβάλλοντας ποινές φυλακίσεως, οι οποίες υποχρεωτικώς εκτίονται επί των απλών χρηστών όπως και επί των εμπόρων. Και φυσικά θα συμφωνήσομε μαζί Σας ως προς τον βαρύτατο κολασμό των ανθρώπων που λειτουργούν (και) ως έμποροι. Δεν επιθυμούμε ούτε "βαποράκια", ούτε μικροεμπόρους του θανάτου στο χώρο μας, άρα ως προς αυτούς θα συμφωνήσουμε ότι θα πρέπει να εγκλείονται στα σωφρονιστικά ή ψυχιατρικά καταστήματα. Όχι όμως και οι πρωτόπειροι παραβάτες, ούτε αυτοί οι οποίοι καταλαμβάνονται μόνο για χρήση. Σε αυτούς, όπως διδάσκει και η σωφρονιστική επιστήμη, θα πρέπει να δίδεται η δυνατότητα να επανενταχθούν, να θεραπευθούν, να επανέλθουν. Αυτή η ευκαιρία μπορεί να τους δοθεί όμως, μόνον εάν δεν εγκλεισθούν σε σωφρονιστικό κατάστημα (κάτι που θα τους αποτελείωνε όχι μόνον ως αθλητές, αλλά σίγουρα και ως προσωπικότητες, λόγω της εντόνου μεταβάσεως από τους αθλητικούς στίβους στα κελιά των έμπειρων εγκληματιών) και βεβαίως τους επιβληθεί (αναλόγως του βαθμού υπαιτιότητος και εμμονής) μία πειθαρχική κύρωση αποχής από τους αγώνες.
ΣΤ) Και η τελευταία αυτή παρατήρηση δεν είναι τυχαία. Δεν θα πρέπει να πίπτει η σιδηρά σφύρα της Δικαιοσύνης ομοίως επί δικαίων και αδίκων για έναν ακόμη λόγο: Όπως πιθανώς γνωρίζετε, στις ιπποδρομίες διακυβεύονται μεγάλα ποσά. Αυτό καθιστά τους (άγνωστο πόσους) φαύλους "παίκτες" επιρρεπείς στο να μηχανευθούν και μετέλθουν αθέμιτα μέσα για την ακύρωση των προσπαθειών των ικανών αθλητών και την ενίσχυση των αθλητών, οι οποίοι μπορεί να εμπλακούν ακουσίως. Δεν είναι δυνατόν να φυλάσσονται οι αναβάτες, κύριοι Υπουργοί, οι οποίοι ούτε σε συνεχώς ελεγχόμενο περιβάλλον βρίσκονται, ούτε έχουν υπαλλήλους ασφαλείας να τους φυλάσσουν, ούτε έχουν προπονητές να τους θωρακίσουν, ούτε έχουν τραπεζοκόμους, οι οποίοι ελέγχουν την τροφή και τα υγρά που καταναλώνουν. Μπορεί συνεπώς, ίσως όχι καν την ημέρα των αγώνων, ούτε καν την εβδομάδα των αγώνων, κάποιος εκ των φαύλων "παικτών" να τοποθετήσει, ενσταλάξει, προσμίξει ή παντίοις τρόποις εισβάλλει μίαν ουσίαν απαγορευμένη εις τον οργανισμό του αναβάτου. Ο αναβάτης αυτός, ελεγχόμενος, θα πρέπει να διαπιστωθεί εάν και κατά πόσον έκαμε χρήση συστηματικώς, θα πρέπει να ελεγχθεί η οικία του και ο φοριαμός του εις τον χώρο του Ιπποδρόμου, θα πρέπει να υποβληθεί (και κατά τις διεθνείς συνθήκες) σε επαναληπτικά τεστ, ώστε να διαπιστωθεί εάν κατά σύστημα δηλητηριαζόταν, αλλά πάντως στον βαθμό που δεν θα ανευρεθούν στοιχεία εμπορίας, δεν θα πρέπει να του καταστρέφεται αμετάκλητα το μέλλον, δεδομένης της εξαιρετικής νεότητος των αναβατών.
Εν κατακλείδι λοιπόν τα αιτήματα του κλάδου μας είναι δύο:
(Ι). Αναλογικός έλεγχος των αθλητών, ασχέτως αθλήματος. Δηλαδή, εάν οι ποδοσφαιριστές (που όπως αποδείξαμε έχουν συμφέρον από την λήψη αναβολικών ουσιών, αφού τουλάχιστον θα τρέχουν για περισσότερο χρόνο και με μεγαλύτερη ταχύτητα, εν αντιθέσει προς τον αναβάτη δρομώνων ίππων, ο οποίος είτε λάβει είτε δεν λάβει αναβολικές ουσίες, απλώς οδηγεί το άλογο, το οποίον τρέχει αναλόγως των δυνατοτήτων του) ελέγχονται άπαξ ανά έτος, ο αυτός έλεγχος, με την αυτή συχνότητα, θα πρέπει να γίνεται και στους αναβάτες και στους ποδοσφαιριστές και στους καλαθοσφαιριστές, ώστε να μη δημιουργείται στην κοινωνία και στους πιθανούς παίκτες -ακουσίως σίγουρα, αφού ο Ιππόδρομος αποφέρει τεράστια κέρδη στο Δημόσιο- η εσφαλμένη εικόνα ότι ειδικώς εμείς είμεθα οι πλέον διαβρωμένοι χαρακτήρες και ο χώρος των ιπποδρομιών κατακλύζεται από φαινόμενα αναρμόζοντα σε αθλητικούς χώρους.
(ΙΙ). Να υπάρξει σαφής διάκριση μεταξύ χρηστών και εμπόρων. Οι χρήστες (αναλόγως συρροής ή όχι, εξακολουθήσεως ή όχι, ποσοτήτων κ.λπ. κατά τα ανωτέρω) θα πρέπει να τιμωρούνται με πειθαρχικές ποινές, ίσως και άνω των τριών μηνών στην πρώτη του παράβαση, όπως προβλεπόταν μέχρι σήμερα εκτός των αγωνιστικών χώρων, υπό τον όρο όμως ότι δεν θα φυλακίζονται, ούτε από την πρώτη σύλληψή τους ούτε λόγω αυθαίρετου υπαγωγής στις διατάξεις κολασμού των εμπόρων, την ίδια στιγμή που οι πραγματικοί έμποροι και διακινητές των ουσιών αυτών, αντί να εγκλείονται σε σωφρονιστικά καταστήματα και να τίθενται εκτός αγωνιστικών χώρων για πάντα, θα μας χρησιμοποιούν ως εξιλαστήρια θύματα.
Ευχαριστούμε για την προσοχή Σας και παραμένουμε στη διάθεσή Σας για οποιαδήποτε επεξήγηση ή ανάλυση των ανωτέρω.
Σημ. «Ιπποδρομιών»: Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι απόψεις των Αναβατών. Εξαιτίας της σχετικά μεγάλης έκτασης του υπομνήματος και προκειμένου να μην «κουράσουμε» τους αναγνώστες μας, οι «Ιπποδρομίες» θα επανέλθουν αύριο με τον καθιερωμένο σχολιασμό και φυσικά με τη δημοσίευση κι άλλων αποσπασμάτων με απόψεις και προτάσεις που έχουν ήδη κατατεθεί στο παρελθόν και αφορούν στο ζήτημα του doping.
«Ιπποδρομίες»
