Τι είδαμε στην εκπομπή του HIGH TV (2ο μέρος)
(συνέχεια από το 1ο μέρος)
Αφήσαμε τελευταίο το σχόλιο του κυρίου Δημητρίου με το οποίο καταφέρθηκε εναντίον όλων όσων πιστεύουν και αρθρογραφούν υπέρ της ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού Ιπποδρόμου χρησιμοποιώντας μάλιστα εκφράσεις που θεωρούμε πως δε συνάδουν με το ήθος και το κύρος τόσο το δικό του όσο και της εκπομπής την οποία παρουσιάζει. Επειδή και οι «Ιπποδρομίες» ανήκουν στη μερίδα των ιπποδρομιακών μέσων που τάσσονται ανοιχτά και απερίφραστα υπέρ της ανάγκης να ξεφύγει ο Ιππόδρομος από τα «δεσμά» και τον «σφιχτό εναγκαλισμό» του Κράτους εκτιμούμε πως χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας προς πάντες (που πιθανώς είτε δεν έχει τύχει να διαβάσουν τα δημοσιεύματά μας ή έπεσαν οι ίδιοι θύματα παραπληροφόρησης) με τη σημείωση πως εμείς δε θα επιλέξουμε την ευθεία αντιπαράθεση με κανένα πρόσωπο που έτυχε να έχει διαφορετική άποψη από τη δική μας (ακόμα και τους υβριστές μας) αλλά θα επιμείνουμε στη «σταθερή οδό» που διαλέξαμε από την αρχή: θέσεις, προτάσεις, επιχειρήματα και ιδέες και προ πάντων αγάπη για τις ιπποδρομίες.
Ο Ελληνικός Ιππόδρομος έχει περιέλθει τα τελευταία χρόνια σε δεινή θέση, τόσο σε ο, τι αφορά στα οικονομικά του όσο και σε θέματα ευρύτερης απήχησης και αποδοχής του από την κοινωνία. Τα στοιχεία (που είναι αδιαμφισβήτητα) δείχνουν περίτρανα πως ο ΟΔΙΕ αποτελεί εδώ και καιρό «αποπαίδι» του Κράτους (καίτοι στο παρελθόν αποτελούσε βασικό χρηματοδότη του Αθλητισμού) εξαιτίας διαχρονικών πολιτικών επιλογών των οποίων αγνοούμε τα κίνητρα και τις προθέσεις, καθώς επίσης και εξαιτίας λανθασμένων χειρισμών και ενεργειών των δύο Ανώτατων Ιπποδρομιακών Αρχών (ΟΔΙΕ και ΦΕΕ) που έφεραν τον Ιππόδρομο στα όριά του. Ένας στοιχηματικός Οργανισμός μονοπωλιακού χαρακτήρα που είναι επί μακρόν ελλειμματικός και ζημιογόνος ταυτόχρονα (για να μην ισχυριστούν κάποιοι πως φταίει μόνον η μεταφορά στο Μαρκόπουλο και το δάνειο για την κατασκευή του Νέου Ιπποδρόμου) ενώ – εξ ορισμού – θα έπρεπε να είναι λίαν κερδοφόρος και «πολλά υποσχόμενος» (ενόψει μάλιστα και της επικείμενης απελευθέρωσης της Διαδικτυακής αγοράς) είναι σίγουρο πως βαδίζει σε λάθος κατεύθυνση. Ο ΟΔΙΕ εδώ και χρόνια λειτουργούσε ως «Δημόσια επιχείρηση» (με ο, τι αυτό συνεπάγεται), χωρίς σαφές και στοχευμένο επιχειρηματικό σχέδιο και χωρίς συγκεκριμένη προοπτική για το μέλλον. Από την άλλη, το Κράτος μέχρι πρόσφατα δεν έκανε τίποτα για να αναστρέψει αυτήν την κατάσταση, ή μάλλον θα λέγαμε πως μέχρι την «προ-Μνημονίου εποχή» επικράτησαν «άλλες νοοτροπίες», αυτές που εξέθρεψαν (γενικά) το «κομματικό Κράτος» και έφεραν τον Ιππόδρομο στη σημερινή του τραγική κατάσταση. Η απουσία πολιτικής βούλησης, η «περίεργη» συμπεριφορά της ΦΕΕ κατά καιρούς και η δυστοκία των τελευταίων Διοικήσεων του ΟΔΙΕ έφεραν τις Ελληνικές ιπποδρομίες προ αδιεξόδου.
Στη σημερινή συγκυρία με τη χώρα υπό καθεστώς Μνημονίου, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να πιέζουν για γρήγορες και ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές (ας μην ξεχνάμε πως ο ΟΔΙΕ συγκαταλέγεται μεταξύ των ΔΕΚΟ) ωθούν τα πράγματα αναγκαστικά προς την αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή για τον Οργανισμό, πράγμα που έχει προ καιρού ανακοινωθεί επίσημα από την Κυβέρνηση και μας προξενεί μεγάλη απορία γιατί ο κύριος Δημητρίου «αρνείται να το πιστέψει» μέχρι και σήμερα. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να υπενθυμίσουμε την επιστολή του υπεύθυνου λειτουργίας των «Ιπποδρομιών», κυρίου Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη ο οποίος τέσσερις μήνες πριν την ανακοίνωση της Κυβέρνησης «τόλμησε» να μιλήσει πρώτος από όλους για τη μετάβαση του Ελληνικού Ιπποδρόμου σε άλλου τύπου ιδιοκτησιακό καθεστώς (μπορείτε να διαβάσετε την επιστολή του προς τον Υπουργό Οικονομικών που απέστειλε τον περασμένο Ιούνιο και η οποία δημοσιεύθηκε εδώ και καιρό στις «Ιπποδρομίες»). Η συνεκτίμηση των οικονομικο-πολιτικών δεδομένων και η ανάλυση που κάναμε για το ευρύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα μας ώθησαν να συμφωνήσουμε κι εμείς στο συμπέρασμα πως η προσπάθεια εξεύρεσης στρατηγικού επενδυτή θα αποβεί άκαρπη. Ως εκ τούτου εμείς εκτιμήσαμε πως το δίλλημα «στρατηγικός επενδυτής ή κλείσιμο» θα μετατραπεί σε «πώληση ή κλείσιμο». Και το «κλείσιμο» δεν είναι δική μας επινόηση αλλά επιταγή της τρόικας και του ΔΝΤ για όσες ΔΕΚΟ δεν επιτύχουν τους στόχους τους, να αποβούν δηλαδή κερδοφόρες. Επειδή όμως συζητούμε όχι μόνον περί της τύχης ενός Οργανισμού αλλά και περί της τύχης ενός ολόκληρου αθλήματος, του αθλήματος των ιπποδρομιών, η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι μονόδρομος και είναι σαφέστατα «πώληση». Αυτές είναι οι δικές μας εκτιμήσεις, έχουμε το θάρρος της γνώμης μας, τη θεμελιώνουμε με αδιάψευστα στοιχεία και πάνω σε αυτά κάνουμε τις θεωρητικές εκτιμήσεις μας, οι οποίες (όπως ισχύει και για όσους έχουν άλλη άποψη) μέλλει να αποδειχθούν ή να διαψευσθούν. Για εμάς δεν τίθεται θέμα αν θα δικαιωθεί η σκέψη μας ή όχι, απλώς αδυνατούμε να κατανοήσουμε τις όποιες εμμονές υπάρχουν γύρω από το «αποτυχημένο πείραμα» του Κρατικού Ιπποδρόμου, εκτός αν συντρέχουν άλλοι λόγοι που εμείς αγνοούμε…
Στη σημερινή συγκυρία με τη χώρα υπό καθεστώς Μνημονίου, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να πιέζουν για γρήγορες και ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές (ας μην ξεχνάμε πως ο ΟΔΙΕ συγκαταλέγεται μεταξύ των ΔΕΚΟ) ωθούν τα πράγματα αναγκαστικά προς την αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή για τον Οργανισμό, πράγμα που έχει προ καιρού ανακοινωθεί επίσημα από την Κυβέρνηση και μας προξενεί μεγάλη απορία γιατί ο κύριος Δημητρίου «αρνείται να το πιστέψει» μέχρι και σήμερα. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να υπενθυμίσουμε την επιστολή του υπεύθυνου λειτουργίας των «Ιπποδρομιών», κυρίου Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη ο οποίος τέσσερις μήνες πριν την ανακοίνωση της Κυβέρνησης «τόλμησε» να μιλήσει πρώτος από όλους για τη μετάβαση του Ελληνικού Ιπποδρόμου σε άλλου τύπου ιδιοκτησιακό καθεστώς (μπορείτε να διαβάσετε την επιστολή του προς τον Υπουργό Οικονομικών που απέστειλε τον περασμένο Ιούνιο και η οποία δημοσιεύθηκε εδώ και καιρό στις «Ιπποδρομίες»). Η συνεκτίμηση των οικονομικο-πολιτικών δεδομένων και η ανάλυση που κάναμε για το ευρύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα μας ώθησαν να συμφωνήσουμε κι εμείς στο συμπέρασμα πως η προσπάθεια εξεύρεσης στρατηγικού επενδυτή θα αποβεί άκαρπη. Ως εκ τούτου εμείς εκτιμήσαμε πως το δίλλημα «στρατηγικός επενδυτής ή κλείσιμο» θα μετατραπεί σε «πώληση ή κλείσιμο». Και το «κλείσιμο» δεν είναι δική μας επινόηση αλλά επιταγή της τρόικας και του ΔΝΤ για όσες ΔΕΚΟ δεν επιτύχουν τους στόχους τους, να αποβούν δηλαδή κερδοφόρες. Επειδή όμως συζητούμε όχι μόνον περί της τύχης ενός Οργανισμού αλλά και περί της τύχης ενός ολόκληρου αθλήματος, του αθλήματος των ιπποδρομιών, η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι μονόδρομος και είναι σαφέστατα «πώληση». Αυτές είναι οι δικές μας εκτιμήσεις, έχουμε το θάρρος της γνώμης μας, τη θεμελιώνουμε με αδιάψευστα στοιχεία και πάνω σε αυτά κάνουμε τις θεωρητικές εκτιμήσεις μας, οι οποίες (όπως ισχύει και για όσους έχουν άλλη άποψη) μέλλει να αποδειχθούν ή να διαψευσθούν. Για εμάς δεν τίθεται θέμα αν θα δικαιωθεί η σκέψη μας ή όχι, απλώς αδυνατούμε να κατανοήσουμε τις όποιες εμμονές υπάρχουν γύρω από το «αποτυχημένο πείραμα» του Κρατικού Ιπποδρόμου, εκτός αν συντρέχουν άλλοι λόγοι που εμείς αγνοούμε…
Κ. Τσολακάκης |
Στην εβδομάδα που διανύουμε (καλώς εχόντως των πραγμάτων) θα πρέπει να επανέλθουμε στους γνωστούς ιπποδρομιακούς ρυθμούς και έτσι περιμένουμε με ενδιαφέρον την εκπομπή της ερχόμενης εβδομάδας, ελπίζοντας να έχει προκύψει – στο μεσοδιάστημα – κάποια θετική είδηση που να αφορά στον Ελληνικό Ιππόδρομο.
«Ιπποδρομίες»