Το σχόλιο της ημέρας
Διαβάσαμε πριν από λίγες ημέρες στη σχετική επιστολή που εξέδωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΔΙΕ, κύριος Αλέξανδρος Ζαχαρής, επιχειρώντας να απαντήσει στην πρόσφατη επερώτηση που κατατέθηκε για τον Ιππόδρομο στο Κοινοβούλιο, πως ανάμεσα στις προτεραιότητες του Οργανισμού είναι – όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο κείμενο – «… η βελτίωση της συνεργασίας με τα γαλλικά ιπποδρόμια με σκοπό την εισαγωγή νέων στοιχημάτων και τρόπων διαχείρισης των γαλλικών ιπποδρομιών (συμμετοχή των Ελλήνων στοιχηματιών στο ιπποδρομιακό στοίχημα των Γάλλων)…».
Η επιχειρηματική δραστηριότητα σήμερα στη χώρα έχει πάθει κυριολεκτικά καθίζηση, ενώ οι προβλέψεις για το μέλλον δεν είναι καθόλου αισιόδοξες. Ο ρυθμός με τον οποίον κλείνουν οι επιχειρήσεις σήμερα είναι πράγματι εφιαλτικός, ενώ κάποια «ενθαρρυντικά σημάδια» που εμφανίζονται σποραδικά κατά καιρούς αφορούν σχεδόν αποκλειστικά στις εταιρίες εκείνες που αποφάσισαν να «κάνουν στροφή» προς τις αγορές του εξωτερικού, αναζητώντας νέους πελάτες, καινούργιους αγοραστές.
Και πώς αλλιώς θα μπορούσαν να πράξουν άλλωστε, όταν η αγοραστική δύναμη της εγχώριας αγοράς διαρκώς συρρικνώνεται και επομένως η ζήτηση θα εξακολουθήσει να πέφτει δραματικά; Σε τέτοιες περιπτώσεις λοιπόν, η αυτονόητη αντίδραση κάθε υγιώς σκεπτόμενου επιχειρηματία που «επιβάλλεται» σχεδόν θα λέγαμε από την κοινή λογική, είναι ασφαλώς η προσπάθεια διεύρυνσης του πελατολογίου του και η εξεύρεση «παρθένων αγορών» προκειμένου να στραφεί προς τα κει για να αποφύγει – στο μέτρο του δυνατού – τις συνέπειες της κρίσης και να χαράξει τα επόμενα επιχειρηματικά του σχέδια.
Ο ΟΔΙΕ, που αποτελεί ακόμα και σήμερα «παγκόσμια πρωτοτυπία» επιχείρησης που λειτουργεί μονοπωλιακά και η οποία εκτός από ελλειμματική είναι και ζημιογόνα, αντί να επιλέξει την «αυτονόητη οδό», τελικά εξαγγέλλει το ακριβώς αντίθετο: αντί δηλαδή να «στρέψει το ενδιαφέρον» των ξένων αγορών προς την Ελλάδα (με προφανή στόχο να μπορέσει να προωθήσει και να «πουλήσει» το δικό του εγχώριο προϊόν, δηλαδή τις Ελληνικές Ιπποδρομίες) αντ’ αυτού στις «προτεραιότητές του» έχει την «…βελτίωση της συνεργασίας με τα γαλλικά ιπποδρόμια με σκοπό την εισαγωγή νέων στοιχημάτων και τρόπων διαχείρισης των γαλλικών ιπποδρομιών (συμμετοχή των Ελλήνων στοιχηματιών στο ιπποδρομιακό στοίχημα των Γάλλων)…». Δηλαδή με άλλα λόγια, υπάρχουν σήμερα αρκετοί πελάτες – φίλιπποι στην Ελλάδα, έχουν αρκετά λεφτά, και μόλις εφαρμοστεί πια το νέο επιχειρηματικό πλάνο από τον ΟΔΙΕ τότε σύσσωμος ο φίλιππος κόσμος στην Ελλάδα θα αρχίσει να παίζει κατά κόρον στις αλλοδαπές Ιπποδρομίες… Ω, Θεέ μου!
Μα καλά, αφού και σήμερα υπάρχουν οι αλλοδαπές Ιπποδρομίες στο στοιχηματικό μενού του ΟΔΙΕ, γιατί ο τζίρος τους έχει σημειώσει κάμψη περισσότερο από 50,00% μέσα σε ένα έτος και συνεχίζει να πέφτει; Και τι θα ήταν αυτό που θα «έκανε τη διαφορά» και θα άλλαζε άρδην την πορεία των οικονομικών εσόδων του Ιπποδρόμου; Οι Γάλλοι, εκτός του παιχνιδιού του πενταπλού που διαθέτουν (σε σχέση με τα άλλα είδη στοιχήματος που διατίθενται στην Ελλάδα), προσφέρουν λιγότερα είδη παιχνιδιών στους Γάλλους φιλίππους! Επομένως, τι ακριβώς θα κερδίσουμε από μια τέτοια ενέργεια; Μήπως να ανέβει το ελάχιστο ποσό στοιχηματισμού και πάλι στο 1,00 € (προκειμένου να εξομοιωθεί με την στοιχηματική μονάδα των Γάλλων), κάτι που όταν εφαρμόστηκε και πάλι προ διετίας περίπου, αποτέλεσε χωρίς καμία υπερβολή «ανόσιο ιπποδρομιακό έγκλημα» σε βάρος του αθλήματος;
Και γιατί άραγε δεν ακολουθήθηκε τελικά η ακριβώς αντίστροφη τακτική, η προσπάθεια δηλαδή για την επίτευξη συνεργασίας με άλλες χώρες, με στόχο να διεξάγεται το ιποδρομιακό στοίχημα με Ελληνικές Ιπποδρομίες και στο εξωτερικό και ο Οργανισμός να εισπράττει ποσοστά επί του τζίρου τους; Σε μια τέτοια περίπτωση μάλιστα ο ΟΔΙΕ δεν πρόκειται φυσικά να επιβαρυνθεί καθόλου με επιπλέον λειτουργικά έξοδα, ενώ την ίδια ώρα προσδοκάται σημαντική αύξηση στα έσοδα, ειδικά αν αναλογιστεί κάποιος την «τεράστια παικτική δεξαμενή» που «ανοίγεται» μπροστά του με αυτόν τον τρόπο!Για άλλη μία φορά βλέπουμε πως ο ΟΔΙΕ επιμένει να λειτουργεί στα πρότυπα μιας «κρατικοδίαιτης επιχείρησης» που δεν διαθέτει ούτε όραμα ούτε και επιχειρηματικό σχέδιο σε εφαρμογή. Οι «σπασμωδικές» απόπειρες αύξησης των εσόδων ήδη πέφτουν στο κενό, αφού τα οικονομικά στοιχεία του Οργανισμού είναι αδιάψευστοι μάρτυρες των παραπάνω. Επιτέλους, θα πρέπει να γίνει πλήρως αντιληπτό από όλους πως αν ο ΟΔΙΕ δεν αρχίσει να σκέπτεται και να κινείται όπως κάθε ιδιωτική επιχείρηση που σέβεται τον εαυτό της και δραστηριοποιείται με στόχο την ικανοποίηση των πελατών της και το δικό της οικονομικό – και όχι μόνο – όφελος, τότε ας μην περιμένει κανείς πως κάτι μπορεί ενδεχομένως να αλλάξει σε αυτόν τον δύσμοιρο χώρο.
Η εποχή των πειραματισμών τελείωσε, έφυγε ανεπιστρεπτί…
«Ιπποδρομίες»
