«Ιπποδρομίες»

Το σχόλιο της ημέρας

Τις τελευταίες ημέρες βλέπουν το φως της δημοσιότητας ειδήσεις που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, οπωσδήποτε αφορούν και ενδεχομένως να επηρεάσουν τη λειτουργία του Ιπποδρόμου. Ο λόγος γίνεται για την προώθηση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης Νομοσχεδίου που προβλέπει την πλήρη αποποινικοποίηση σε ο, τι αφορά στη χρήση ναρκωτικών ουσιών αλλά και την τιμωρία σε βαθμό πταίσματος των αδικημάτων της προμήθειας, της κατοχής και της καλλιέργειας ινδικής κάνναβης, εφόσον προορίζονται για αποκλειστική χρήση. 

Σύμφωνα λοιπόν με το υπό κατάρτιση Νομοσχέδιο, αποποινικοποιείται πλήρως η χρήση ναρκωτικών χωρίς να προσδιορίζεται προς το παρόν το είδος της ουσίας, εφόσον είναι για ιδία χρήση, ενώ ως προς το αδίκημα της διακίνησης ναρκωτικών θα αντιμετωπίζεται ως βασικό έγκλημα που θα εξακολουθεί να τιμωρείται σε βαθμό κακουργήματος.

Οι βασικοί άξονες του Νομοσχεδίου έχουν ως εξής:

 

1. Αποποινικοποίηση της χρήσης

 
Αποποινικοποιείται πλήρως για πρώτη φορά η χρήση ναρκωτικών ουσιών ως συμπεριφορά ενέχουσα αποκλειστικά και μόνο αυτοπροσβολή του ίδιου του χρήστη. Διατηρείται εντούτοις, αλλά μειωμένο, σε βαθμό πταίσματος, το αξιόποινο της προμήθειας και της κατοχής ναρκωτικών, ως και της καλλιέργειας φυτών κάνναβης, σε αριθμό ή έκταση που δικαιολογούνται για την αποκλειστική χρήση του δράστη, λόγω της έστω και μικρής επικινδυνότητας που ενέχουν για τρίτους, αλλά και προκειμένου να διευκολυνθεί η ελεγκτική δραστηριότητα των αρχών για τη διερεύνηση σοβαρότερων εγκλημάτων.

 

2. Εξορθολογισμός των προβλέψεων και των ποινών για διακίνηση ναρκωτικών ουσιών

Τυποποιείται με νομοτεχνικά αρτιότερο τρόπο ως βασικό έγκλημα η διακίνηση ναρκωτικών ουσιών, τιμωρούμενο σε βαθμό κακουργήματος. Καθορίζονται αντικειμενικά κριτήρια για την διάκριση ελαφρύτερων (άρθρο 21), βαρύτερων (άρθρο 22) και ιδιαίτερα σοβαρών (άρθρο 24) περιπτώσεων διακίνησης, με αντίστοιχη κλιμάκωση των ποινών, ούτως ώστε:

α) Να επιτυγχάνεται δικαιότερη μεταχείριση των μικροδιακινητών, ιδιαίτερα των εξαρτημένων, ανάλογη με το μέτρο της απαξίας της πράξης τους, τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε και της ιδιότητάς τους ως εξαρτημένων από τις ναρκωτικές ουσίες ή μη.

β) Να μην εμφανίζονται φαινόμενα επιβολής δυσανάλογα μεγάλων ή δυσανάλογα μικρών ποινών για τις ίδιες πράξεις.

γ) Να μη διαφεύγουν πλέον της απειλής επιβολής της σοβαρότερης κύρωσης (ισόβιας κάθειρξης) διακινητές που τελούν ιδιαίτερα βαριές πράξεις διακίνησης. Το τελευταίο επιτυγχάνεται με την απαγόρευση ηπιότερης αντιμετώπισης των πραγματικών μεγαλεμπόρων, οι οποίοι προσδιορίζονται με αντικειμενικά κριτήρια και δεν θα τυγχάνουν πλέον ευνοϊκότερης μεταχείρισης ακόμα και αν επικαλεστούν εξάρτηση από ναρκωτικά.
 

3. Κατοχύρωση του δικαιώματος στη θεραπεία

Όσον αφορά στη διάγνωση της εξάρτησης, καθιερώνεται πληρέστερο σύστημα απόδειξης, με τη ρητή πρόβλεψη ότι το δικαστήριο συνεκτιμά υποχρεωτικά, εκτός από την έκθεση πραγματογνωμοσύνης και άλλα αποδεικτικά μέσα, όπως έγγραφα που αφορούν την παρακολούθηση συμβουλευτικών ή θεραπευτικών προγραμμάτων, ευρήματα εργαστηριακών εξετάσεων, ή την ύπαρξη ιατρικού ιστορικού ασθενειών συνδεόμενων με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών. Η αντιμετώπιση του εξαρτημένου δράστη έχει ως βασική αφετηρία τη θεραπευτική προσέγγιση, με τη συναίνεσή του.

Ο Ελληνικός Ιππόδρομος είχε συγκλονιστεί κάποιες φορές στο παρελθόν από διάφορα κρούσματα αναβατών και ίππων οι οποίοι μετά από έλεγχο βρέθηκαν να έχουν κάνει χρήση ορισμένων απαγορευμένων ουσιών (συμπεριλαμβανομένης σε κάποιες από τις περιπτώσεις χρήσης ναρκωτικών ουσιών), ενώ τις περισσότερες φορές από αυτές, με αφορμή τα συγκεκριμένα δυσάρεστα περιστατικά, δόθηκε μοναδική ευκαιρία στους άσπονδους εχθρούς του για να τον λοιδορήσουν ανελέητα. Πολλοί από τους παλαιότερους φιλίππους θα πρέπει να γνωρίζουν αρκετά καλά πρόσωπα και καταστάσεις, μερικά από τα πιο γνήσια ταλέντα του χώρου (μικρά ή πολύ μεγάλα) «έσβησαν» άδικα εξαιτίας τέτοιων θλιβερών γεγονότων, το ζήτημα είναι πάντως πως το doping σε αναβάτες και ίππους θα παραμένει στο διηνεκές ως ένα άλυτο πρόβλημα, όσα μέτρα κι αν ληφθούν τελικά – προληπτικά ή κατασταλτικά –  προς αυτήν την κατεύθυνση.

Το τελευταίο διάστημα η Φίλιππος Ένωση «βγαίνει στην επίθεση» και «φωνάζει» για «αναξιόπιστες ιπποδρομίες», ενώ υπάρχουν και κάποιες ιπποδρομιακές ιστοσελίδες που – κάνοντας μία πρώτη ερμηνεία των περιστατικών – μιλούν για σταμάτημα των δειγματοληπτικών ελέγχων (ουροληψίες) σήμερα, κι αν ισχύει πράγματι κάτι τέτοιο τότε οι κούρσες πραγματοποιούνται κυριολεκτικά ανεξέλεγκτα! Προς τούτο προφανώς συνηγορεί και το Δελτίο Τύπου από την Τακτική Συνέλευση της Φιλίππου Ένωσης που πραγματοποιήθηκε πριν στις 20-05-2011, με το οποίο ουσιαστικά η Γενική Συνέλευση εγκαλεί (!) το ΔΣ της Φιλίππου Ένωσης, κάνοντας λόγο για «…μη αποδεκτές συνθήκες διεξαγωγής των ιπποδρομιών…» πλέον και ζητώντας τη λήψη μέτρων «αποκατάστασης της αξιοπιστίας»…

Το Δελτίο Τύπου της Τακτικής Συνέλευσης της Φιλίππου Ένωσης όπως αυτό δημοσιεύητκε στο επίσημο site της

Το υπό κατάρτιση νέο Νομοσχέδιο που προβλέπει ξεκάθαρα την πλήρη αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών βρίσκεται σήμερα εκ διαμέτρου αντίθετο με τον ισχύοντα Αθλητικό Νόμο 3708/2008, με βάση τον οποίον προβλέπονται ιδιαίτερα αυστηρές ποινές για όσους αθλητές αποδεικνύεται πως έκαναν χρήση απαγορευμένων ουσιών. Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει για τους αναβάτες του Ιπποδρόμου, για τους οποίους υπάρχει εξειδίκευση των ποινών στο άρθρο 18 του Αθλητικού Νόμου, ενώ η λίστα με τις απαγορευμένες ουσίες δημοσιεύεται από τη Φίλιππο Ένωση (στη συγκεκριμένη λίστα εμπεριέχονται βεβαίως όλες οι ναρκωτικές ουσίες – άρθρο 43 των Γενικών Διατάξεων).

Απόσπασμα από το άρθρο 18 του ισχύοντος σήμερα Αθλητικού Νόμου 3708/2088

Παρότι αντιλαμβανόμαστε απόλυτα το «πνεύμα του Νόμου» καθώς και τη διάθεση για ελαστικότερη κι πιο επιεική αντιμετώπιση που θέλει να επιδείξει στους πάσχοντες τοξικοεξαρτημένους συνανθρώπους μας, πρέπει παράλληλα να επισημάνουμε τους κινδύνους που εγκυμονεί – τουλάχιστον για το χώρο του Ιπποδρόμου που πραγματευόμαστε – το «καθεστώς ατιμωρησίας» που πρεσβεύει το υπό κατάρτιση νέο Νομοσχέδιο και την ισχυρή πιθανότητα να παρατηρηθεί έξαρση των κρουσμάτων χρήσης ναρκωτικών ουσιών (κάτι που ίσως να συμβαίνει ήδη, μιας και όπως αναφέραμε οι έλεγχοι το τελευταίο διάστημα είναι πλημμελείς, για να μην πούμε ανύπαρκτοι). Θα πρέπει συνεπώς κατά τη γνώμη μας να γίνει κάποιος διαχωρισμός του οποιουδήποτε χρήστη τοξικομανή από τον χρήστη αθλητή ώστε να προστατευτεί με κάθε τρόπο η σωματική ακεραιότητα αναβατών και  ίππων και ταυτόχρονα να προασπιστεί η φήμη και η αξιοπιστία του αθλήματος των Ιπποδρομιών. Για το λόγο αυτό, χωρίς να διαφωνούμε κάθετα στην αντιμετώπιση ως ενός απλού χρήστη του αναβάτη που πιθανώς να βρεθεί υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών, τουλάχιστον προτείνουμε την σκληρή – έως παραδειγματική θα λέγαμε – πειθαρχική τιμωρία του (ενδεικτικά θα μπορούσε να ισχύσει ετήσιος και πλέον αποκλεισμός από τις ιπποδρομίες και σε περίπτωση υποτροπής οριστική αφαίρεση άδειας) με κύριο σκοπό όχι την «εξόντωσή» του αλλά τη διαφύλαξη του αθλήματος των ιπποδρομιών από τη «μάστιγα» που λέγεται ναρκωτικές ουσίες. Καλό θα ήταν λοιπόν να δραστηριοποιηθεί έντονα η Φίλιππος Ένωση και εκτός από τον Υπουργό Πολιτισμού που επιδιώκει «μανιωδώς» να συναντήσει τις τελευταίες ημέρες, να επιδιώξει παράλληλα και ένα ραντεβού με τον Υπουργό Δικαιοσύνης, προκειμένου να του εκθέσει το ζήτημα ώστε να ληφθεί ειδική μέριμνα στο νέο Νόμο σε ο, τι αφορά στον Ιππόδρομο.

«Ιπποδρομίες»