«Ιπποδρομίες»

Ποιος είναι ο «Δούρειος Ίππος» του Ελληνικού Ιπποδρόμου; (1^ο μέρος)

Πριν από λίγες ημέρες ο ΟΔΙΕ – εκμεταλλευόμενος πλήρως το δικαίωμα που του παρέχει πλέον ο νέος εφαρμοστικός Νόμος – προέβη στην ανακαθορισμό του ποσοστού επί των ακαθάριστων εισπράξεων που αποδίδεται σε αυτούς που κερδίζουν ανά είδος ιπποδρομιακού παιχνιδιού. Με άλλα λόγια, έχουμε πλέον γκανιότα ανάλογα με το είδος του ιπποδρομιακού παιχνιδιού, σε αντίθεση με ο, τι συνέβαινε μέχρι σήμερα όπου η γκανιότα ήταν για όλα τα παιχνίδια σταθερή στο 20,00% (θεωρητικά, διότι στην πράξη συνέβαιναν άλλα…)

Με μία πρώτη κάπως «θεωρητική προσέγγιση» του θέματος θα χαρακτηρίζαμε την απόφαση ως επιβεβλημένη από τις συγκυρίες και πως εδώ και πολύ καιρό οι «Ιπποδρομίες» είχαν «δείξει το δρόμο» όταν με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα τόνιζαν την αναγκαιότητα της αύξησης της γκανιότας για τους εξής δύο βασικούς λόγους: ο πρώτος λόγος (χρονολογικά και όχι ποιοτικά) είναι η ανάγκη της αύξησης των εσόδων του Οργανισμού προκειμένου αυτός να καταστεί ικανός να ανταπεξέλθει στα λειτουργικά του έξοδα. Ο δεύτερος λόγος (ο οποίος προέκυψε εκ των υστέρων) είναι η αδυναμία καταβολής των επάθλων στο ακέραιο (λόγω της τρομακτικής καθίζησης του τζίρου του ιπποδρομιακού στοιχήματος) και ως εκ τούτου η μόνη – κατά τη γνώμη μας – άμεση και εφικτή λύση για να βγούμε από αυτά τα αδιέξοδα ήταν η – αναπόφευκτη – αύξηση της γκανιότας. Σύμφωνα μάλιστα με τη διατύπωση στο νέο Νόμο τα έσοδα από τα ποσοστά των επαγγελματιών και της Φιλίππου Ένωσης αναμένεται να αυξηθούν κατά τι μιας και αυτά αποτελούν τώρα πλέον γραμμική συνάρτηση της γκανιότας. Φυσικά, τέτοιες ενέργειες από μόνες τους δεν είναι ικανές να δώσουν οριστικές διεξόδους στα τραγικά προβλήματα που ταλανίζουν το χώρο, χρειάζεται επειγόντως άλλου τύπου σχεδιασμός και – το βασικότερο όλων – η αύξηση της γκανιότας θα πρέπει να θεωρείται από όλους ανεξαιρέτως ως «μέτρο προσωρινού χαρακτήρα». Αυτό το τελευταίο ειδικά το αναφέρουμε διότι όποιος διαβάσει προσεκτικά το Απόσπασμα του Πρακτικού της συγκεκριμένης Απόφασης του ΔΣ του ΟΔΙΕ θα καταλάβει πως ο Ιππόδρομος «τρέφει φίδια στον κόρφο του»!

Αφού λοιπόν εξηγήσαμε την αναγκαιότητα που οδήγησε αναπόφευκτα στη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης και αφού ερμηνεύσαμε τους λόγους που την επέβαλλαν, «διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές» της απόφασης βρήκαμε επιτέλους το «Δούρειο Ίππο», αυτόν που προσπαθεί εδώ και καιρό να βλάψει τον Ελληνικό Ιππόδρομο και τα συμφέροντά του! Η έκφραση είναι εντελώς επιεικής, αναλογικά τουλάχιστον με το μέγεθος της αήθους και κακόβουλης συμπεριφοράς ορισμένων σε βάρος των Ιπποδρομιών! Δείτε τι τόλμησε να γράψει ο «Δούρειος Ίππος» στην Απόφαση που έλαβε το ΔΣ του ΟΔΙΕ:

«…Με βάση τις ιδιαιτερότητες κάθε είδους στοιχήματος, την εμπορική δυναμική καθενός και τη συμμετοχή του στην ανάπτυξη του ιπποδρομιακού στοιχήματος, αφού ληφθούν υπόψη οι σημερινές οικονομικές συνθήκες και η προοπτική του ίδιου του ΟΔΙΕ, αλλά και οι συνθήκες του ανταγωνισμού που τα αντίστοιχα ποσοστά κυμαίνονται μεταξύ 47 και 60 τοις εκατό πρέπει τα ποσοστά αυτά να ορισθούν ως εξής:…»

Το Απόσπασμα Πρακτικού της απόφασης (1/2)

Το Απόσπασμα Πρακτικού της απόφασης (2/2)

Αυτή η τρισάθλια διατύπωση στο Απόσπασμα Πρακτικού δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από μια ευθεία ομολογία  συμμετοχής κάποιου  στην επαίσχυντη προσπάθεια να πληγούν οι Ελληνικές Ιπποδρομίες και ο ΟΔΙΕ, κάτι που ξεκίνησε έντονα από την εποχή της πρώτης Δημόσιας Διαβούλευσης για τα τυχερά παιχνίδια, όπου ήδη από τότε στο Σχέδιο Νόμου γινόταν ξεκάθαρη αναφορά για τη «…Μείωση του ποσοστού αναδιανεμόμενου κέρδους 80% στα επίπεδα του ανταγωνισμού…» στο άρθρο 13 που αναφερόταν στον ΟΔΙΕ.

Η «επίμαχη διατύπωση» στην πρώτη Διαβούλευση  για το άρθρο 13 (ΟΔΙΕ)

Αυτά λοιπόν που με «μάχες» προσπάθησαν – και κατάφεραν – να αποτρέψουν οι «Ιπποδρομίες» καθώς και άλλοι φίλιπποι που συμμετείχαν στις δύο φάσεις της Δημόσιας Διαβούλευσης προκειμένου να αποσοβήσουμε την ολοκληρωτική καταστροφή, αυτά ακριβώς έρχεται τώρα ο «Δούρειος Ίππος» να επικαλεστεί ως «επιχείρημα» για τον ανακαθορισμό του ύψους της γκανιότας! 

Το άρθρο 35 (ΟΔΙΕ) στο Σχέδιο Νόμου κατά τη δεύτερη φάση της Διαβούλευσης. Η φράση «Μείωση του ποσοστού αναδιανεμόμενου κέρδους 80,00% στα επίπεδα του ανταγωνισμού» έχει απαλειφθεί πλήρως!

Για μία ακόμα φορά, απευθυνόμενοι σε όλους τους εχθρούς των Ιπποδρομιών και κυρίως προς τους υγιείς φιλίππους (προκειμένου οι τελευταίοι να μπορούν να αντικρούουν τέτοιου είδους νοσηρά επιχειρήματα και να γνωρίζουν πάντα την πραγματικότητα) τοποθετούμαστε ευθέως απέναντι στον «ανταγωνισμό» που υπάρχει σήμερα στο ιπποδρομιακό στοίχημα στην Ελλάδα:

(Αποσπάσματα από το κείμενο προτάσεων των «Ιπποδρομιών» κατά την πρώτη φάση της Δημόσιας Διαβούλευσης του Νομοσχεδίου για τα τυχερά παιχνίδια):

Άρθρο 9 (Αριθμός και Κατανομή των αδειών):

http://www.opengov.gr/minfin/?p=489&cpage=2#comments

«… Προτού σας αναλύσω τις προτάσεις μου σε σχέση με τους όρους και τις προϋποθέσεις (αριθμός μηχανημάτων και κατανομή των αδειών) που θα διέπουν την λειτουργία των τερματικών θέλω να σημειώσω μία παρατήρηση που προέκυψε από την διατύπωση του συντάκτη του άρθρου 9 περί «…κρατικού μονοπωλίου (ΟΠΑΠ)…» όπως αναφέρεται στην (β) πρόταση του εν λόγω άρθρου. Μία επιχείρηση εισηγμένη στο Χρηματιστήριο, της οποίας ελεύθερα διαπραγματεύονται οι μετοχές (μπορούν δηλαδή να μετέχουν και… ανταγωνιστές ! της στην μετοχική της σύνθεση…), όπου δεν διαθέτει μονοπωλιακό προϊόν προς την αγορά την εγχώρια αλλά και διεθνώς (οι Ελληνικοί αγώνες ποδοσφαίρου προσφέρονται στο Διαδίκτυο) και το μόνο που έχει αποκλειστικά είναι το management, δεν αποτελεί κρατικό μονοπώλιο. Στον αντίποδα, ο ΟΔΙΕ είναι επιχείρηση που ανήκει (σήμερα που μιλάμε) αποκλειστικά στο Δημόσιο, έχει ουσιαστικό μονοπωλιακό προϊόν (Ελληνικές Ιπποδρομίες) που δεν διατίθεται από καμία εταιρία στοιχημάτων παγκοσμίως και το management ανήκει εξ ολοκλήρου στο Δημόσιο. Με άλλα λόγια, το μοναδικό κρατικό μονοπώλιο – ουσία και τύποις – σήμερα στην Ελλάδα είναι ο Οργανισμός Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος (ΟΔΙΕ)…»

Άρθρο 13 (ΟΔΙΕ):

http://www.opengov.gr/minfin/?p=485

«… Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία στην πρόταση του άρθρου 13 για «…Μείωση του ποσοστού αναδιανεμόμενου κέρδους 80,00% στα επίπεδα του ανταγωνισμού…»
Αν ο συντάκτης του άρθρου 13 υπαινίσσεται εγχώριο ανταγωνισμό, πρέπει να πούμε πως μεταξύ πραγμάτων που δεν είναι ομοειδή δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση, πολλώ δε μάλλον δεν μπορεί να υπάρχει ανταγωνισμός. Με άλλα λόγια, στην Ελλάδα και δη στις Ελληνικές Ιπποδρομίες ο ΟΔΙΕ κατέχει ουσιαστικό μονοπώλιο (θέμα που αναλύθηκε εκτενώς σε άλλα άρθρα) ώστε δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για ανταγωνισμό αφού οι Ιπποδρομίες αποτελούν μονοπώλιο.
Με τον όρο ανταγωνισμό πιθανώς ο συντάκτης του άρθρου να εννοεί τον ανταγωνισμό με τις εταιρίες στοιχημάτων του Διαδικτύου και τους bookmakers του εξωτερικού που δραστηριοποιούνται στις ιπποδρομίες εν γένει. Στα πλαίσια λοιπόν της ελεύθερης αγοράς και προκειμένου ο ΟΔΙΕ να καταστεί ανταγωνιστικός στο διεθνές περιβάλλον οι κανόνες της αγοράς και του marketing επιτάσσουν την μείωση της γκανιότας ώστε οι αποδόσεις που θα προκύψουν να είναι ελκυστικότερες, να προσελκύσουν περισσότερους παίκτες και να αποκομίσει επιπλέον έσοδα ο ΟΔΙΕ τόσο από την αύξηση του «πελατολογίου» του όσο και από την μεγαλύτερη «ανακύκλωση» του παιχνιδιού (τόσο σε συχνότητα όσο και σε όγκο). Συμπερασματικά, η σκέψη της μείωσης του ποσοστού αναδιανεμόμενου κέρδους κρίνεται ως μη ρεαλιστική και επιπλέον ασύμφορη για το Δημόσιο και επιζήμια για τον ΟΔΙΕ…»

(Σημ. «Ιπποδρομιών»: Εμμένουμε ακόμα σε αυτήν την άποψη, πως η υγιής επιχειρηματική σκέψη δηλαδή επιβάλλει μείωση και όχι αύξηση της γκανιότας. Ο μοναδικός λόγος που «ανεχόμαστε» ως αναγκαία σήμερα την αύξηση της γκανιότας είναι μόνο και μόνο για να πληρώνονται κανονικά τα έπαθλα των διαδρομών και προκειμένου να μην περικοπούν τα ποσοστά των επαγγελματιών, με την απαραίτητη πάντως διευκρίνιση ότι υποστηρίζουμε σθεναρά την προσωρινότητα αυτού του μέτρου).

(διαβάστε τη συνέχεια στο 2^ο μέρος)

«Ιπποδρομίες»