Υποθέσεις και… Ιππο – θέσεις
Άρθρο του Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη
Το τελευταίο διάστημα το ιπποδρομιακό στοίχημα στην Ελλάδα έχει καθηλωθεί σε πρωτόγνωρα επίπεδα, αν αναλογιστεί κανείς πως οι σημερινοί τζίροι που πραγματοποιούνται αντιστοιχούν σε άλλες εποχές, όταν δεν υπήρχε ακόμα το totalizator!
Ειδικότερα σε ο, τι αφορά στις ξένες ιπποδρομίες που προσφέρονται στους φιλίππους, διατυπώνεται ευρέως η άποψη (η οποία θα λέγαμε πως ακούγεται αρκετά συχνά αυτόν τον καιρό) πως οι Γαλλικές ιπποδρομίες σημειώνουν κάμψη και πως αρχίζουν να «ξεφουσκώνουν» κατά το κοινώς λεγόμενο, ενώ υπάρχουν και θέσεις που τάσσονται ευθέως κατά της αδιαφορίας που επιδεικνύει ο Οργανισμός για θέματα προώθησης και προβολής του προϊόντος του (ιπποδρομιακό στοίχημα). Μάλιστα, προκειμένου να «στοιχειοθετηθεί» αυτό το επιχείρημα πολλές φορές επικαλούνται «οι αριθμοί», με συγκρίσεις των στατιστικών του τζίρου παλαιότερων μηνών. Η δική μου θέση είναι αρκετά διαφορετική από όσα περιγράφηκαν μέχρι στιγμής:Κατ’ αρχήν, για να μην ακουστεί ως «αιρετική» η δική άποψη για το θέμα, σπεύδω να συμφωνήσω πως οι τζίροι που πραγματοποιούν όλες οι προσφερόμενες ιπποδρομίες από τον ΟΔΙΕ (Ελληνικές και ξένες) είναι από τραγικοί έως απογοητευτικοί. Η ειδοποιός διαφορά στη σκέψη μου έγκειται στον τρόπο ανάλυσης των στοιχείων. Για να γίνω πιο κατανοητός, με δεδομένη την εγχώρια οικονομική κρίση που πλήττει το σύνολο των πολιτών της χώρας και φτάνει ακόμα και σε επίπεδα πολλοί να αντιμετωπίζουν σήμερα θέμα επιβίωσης ή απόκτησης βασικών αγαθών, είναι άτοπη η οποιαδήποτε σύγκριση αριθμών και στοιχείων με το απώτερο παρελθόν.
Μια σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν μπορεί να μας βοηθήσει ενδεχομένως να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα αλλά μόνο για τις Ελληνικές ιπποδρομίες. Και αυτό στηρίζεται με τις εξής αιτιολογίες:
1. Οι Γαλλικές ιπποδρομίες εντάχθηκαν πολύ πρόσφατα στο στοιχηματικό μενού του ΟΔΙΕ (από το τέλος του καλοκαιριού, δηλαδή πριν περίπου 6 μήνες) ώστε μόλις τώρα βλέπουμε την πραγματική δυναμική τους, αφού ως γνωστόν για τους λίγο μεγαλύτερους τζίρους που πραγματοποιούσαν μέχρι πρότινος ίσχυαν οι εξής ιδιόμορφες συνθήκες:
α. «Λειτούργησε η περιέργεια του νέου προϊόντος», όπου ως γνωστόν κάθε νέο παιχνίδι που εισάγεται οπουδήποτε στον κόσμο τυγχάνει παρόμοιας αντιμετώπισης από το καταναλωτικό κοινό.
β. Για σημαντικό διάστημα είχαμε διακοπή των Ελληνικών ιπποδρομιών, γεγονός που λειτούργησε (εκείνη την εποχή) υπέρ της ανόδου του Γαλλικού ιπποδρομιακού στοιχήματος. Μία απλή ανάγνωση των τζίρων του Γαλλικού στοιχήματος εκείνην την περίοδο αρκεί για να αποδειχθεί περίτρανα ο παραπάνω ισχυρισμός.
γ. Δεν υπήρχαν μέχρι πρότινος αξιόλογα διεθνή ποδοσφαιρικά γεγονότα επί μακρόν (θυμίζουμε πως το Champions’ League ξεκίνησε αυτές τις μέρες και πάλι, οπότε είναι εύκολη μία σύγκριση ίδιων ημερών, πχ της Τρίτης ή της Τετάρτης αυτής της εβδομάδας που διανύουμε, στην οποία είχαμε αναμετρήσεις για το Champions’ League με τις ίδιες ημέρες της περασμένης εβδομάδας όπου το ποδοσφαιρικό πρόγραμμα ήταν «φτωχότερο», για να καταδειχθεί η βασιμότητα του επιχειρήματος).
2. Ο ΟΔΙΕ δεν υλοποίησε καμία ενέργεια προώθησης και διαφήμισης του νέου προϊόντος του (Γαλλικές ιπποδρομίες). Οι Ελληνικές ιπποδρομίες είχαν στο παρελθόν το δικό τους «ένθερμο κοινό» το οποίο συρρικνώθηκε με την πάροδο του χρόνου για πολλούς και διάφορους λόγους. Οι Γαλλικές ιπποδρομίες απευθύνθηκαν εξαρχής στους ήδη υπάρχοντες φιλίππους, εκ των οποίων κατάφεραν να προσελκύσουν μικρή μερίδα τους, αφού η αναλογία τζίρου Ελληνικές προς Γαλλικές είναι της τάξης του 4,5:1 αυτήν την εποχή. Σε μία τόσο μικρή «δεξαμενή πελατών» δεν είναι δυνατό να αναμένει κάποιος άνοδο ή – έστω – σταθεροποίηση των εσόδων του, θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι σε αυτό. Το ζήτημα που τίθεται πλέον είναι η επιλογή «επιθετικότερης πολιτικής» των ιπποδρομιών με σειρά ενεργειών, δράσεων και πρωτοβουλιών που πρέπει να αναλάβει ο Οργανισμός έτσι ώστε να επιτευχθεί – με κάθε ευκαιρία – να «ακούγεται» και να προβάλλεται ο Ιππόδρομος στα Μέσα Επικοινωνίας (Διαδίκτυο, έντυπος Τύπος, Ραδιόφωνο, Τηλεόραση).
3. Ειδικότερα στη διατύπωση πως «ο ΟΔΙΕ έχει αφήσει στην τύχη τους τις Γαλλικές ιπποδρομίες» η δική μου εκτίμηση είναι εντελώς διαφορετική: ο ΟΔΙΕ άφησε παντελώς στην τύχη τους τις Ελληνικές ιπποδρομίες, αφού εδώ και μεγάλο διάστημα δεν έχει πραγματοποιηθεί απολύτως τίποτα προς την κατεύθυνση της ανάκαμψής τους. Ο Οργανισμός, «βολευμένος» από τη «σιγουριά» των ξένων ιπποδρομιών οι οποίες σε καθημερινή βάση του προσφέρουν – έστω και μειωμένα – έσοδα δε φρόντισε να «στηρίξει» το δικό του, το εγχώριο προϊόν, δίνοντας πολλές φορές την εντύπωση πως «στο Γαλλικό πρόγραμμα του ΟΔΙΕ υπάρχουν και εμβόλιμες Ελληνικές ιπποδρομιακές συγκεντρώσεις». Αν δεν αλλάξει σύντομα αυτή η τακτική, πολύ φοβούμαι πως τα σημερινά νούμερα που κατά κοινή παραδοχή είναι υπερβολικά μικρά, σε λίγο διάστημα θα μας φαίνονται μεγάλα…
Συμπερασματικά, «το πείραμα των ξένων ιπποδρομιών» δεν απέτυχε, τουλάχιστον όχι ακόμα. Αυτό μέλλει να απαντηθεί όταν ο ΟΔΙΕ γεμίσει με πρακτορεία σε όλη την Ελλάδα, φτάσει και στα πιο απομακρυσμένα σημεία, οι ιπποδρομίες και το στοίχημά τους γίνουν γνωστές σε όλους τους πολίτες. Τότε οι αριθμοί θα έχουν νόημα και τα συμπεράσματα θα μας οδηγήσουν σε ασφαλείς εκτιμήσεις.
Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης
