Επαληθεύτηκε η φημολογία για κλείσιμο του στίβου
σχολιάζει ο Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης
Επαληθεύτηκε τελικά η έντονη φημολογία για επικείμενο κλείσιμο του στίβου από τους προπονητές, γεγονός που θα επιφέρει μεγάλη αναταραχή σε όλες τις ιπποδρομιακές τάξεις και σίγουρα θα δημιουργήσει αξεπέραστα προβλήματα στην διεξαγωγή των Ελληνικών ιπποδρομιών. Η κρίση που επικρατεί εδώ και αρκετό καιρό στο Μαρκόπουλο επιτείνεται σίγουρα ακόμα περισσότερο.
Το ρεπορτάζ των «Ιπποδρομιών» (κύριο άρθρο με τίτλο: «Το σχόλιο της ημέρας» με ημερομηνία ανάρτησης 19-11-2010) φαίνεται να δικαιώνεται πλήρως μιας και από το Δελτίο Τύπου της ΦΕΕ που εκδόθηκε την Πέμπτη 18-11-2010 διαβλέψαμε ήδη την «τεταμένη» σχέση μεταξύ της Ανώτατης Ιπποδρομιακής Αρχής και των προπονητών γύρω από το θέμα της σύναψης ιδιωτικών συμφωνητικών συνεργασίας. Οι «Ιπποδρομίες» αισθάνονται την ανάγκη και την υποχρέωση να διατυπώσουν ξεκάθαρα τη θέση τους επί του θέματος, σεβόμενοι πάντοτε τους φιλίππους, τις ιπποδρομιακές τάξεις αλλά και τους θεσμούς και τους κανόνες.
Η πρώτη παρατήρηση που πρέπει να σημειώσουμε είναι το γεγονός πως η ενέργεια κλεισίματος του στίβου σήμερα ισοδυναμεί με τοποθέτηση ταφόπλακας στα όνειρα όλων των επαγγελματιών του Μαρκόπουλου. Οι συγκεντρώσεις εδώ και λίγο καιρό έχουν μειωθεί ήδη κατά 33,33% από αυτές που θα πραγματοποιούνταν αν εξακολουθούσαμε να έχουμε σήμερα 3 συγκεντρώσεις εβδομαδιαίως χωρίς ματαιώσεις. Με τέτοια απώλεια εσόδων για όλες τις επαγγελματικές τάξεις (και όχι για τον ΟΔΙΕ που προσφέρει τις Γαλλικές ιπποδρομίες εναλλακτικά) το κλείσιμο του στίβου ουσιαστικά σημαίνει ανεργία. Ο αντίκτυπος μίας τέτοιας ενέργειας μάλιστα θα μπορούσε να εξωθήσει αρκετούς ιδιοκτήτες στην απόφαση απομάκρυνσής τους, δεδομένου ότι τα πάγια λειτουργικά έξοδα συντήρησης των στάβλων τους για αυτούς «τρέχουν» ανεξάρτητα αν έχουμε ιπποδρομίες ή όχι, οι συγκεντρώσεις ήδη μειώθηκαν (απώλεια εσόδων από τα έπαθλα) και αν κλείσει τώρα και ο στίβος επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο η ήδη διαμορφωθείσα τραγική κατάσταση που θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην περαιτέρω συρρίκνωση της Ιδιοκτησίας. Ειρήσθω εν παρόδω, υπάρχει ένα σημαντικό ζήτημα κατά την γνώμη μας που πρέπει να το θέσουμε προς προβληματισμό: Όταν δημοσιοποιήθηκε η πρόθεση της ΦΕΕ να εισάγει τα ιδιωτικά συμφωνητικά στην ιπποδρομιακή πρακτική του Ελληνικού Ιπποδρόμου, υπήρξαν κάποιες «ζυμώσεις», υπήρξαν κάποιες συναντήσεις των ιδιοκτητών με την ΦΕΕ (όπου μάλιστα υπήρξε σχετική διόρθωση των ποσών για τα τροφεία στα συμφωνητικά μετά την παρέμβαση της ΕΙΔΙΕ), υπήρξαν συναντήσεις της ΕΠΔΙ και με τις δύο Ενώσεις Ιδιοκτητών (ΕΙΔΙΕ και ΕΛΣΙΙΠ) και δεν θυμόμαστε να υπήρξε «ρήξη» μεταξύ ιδιοκτητών και προπονητών. Αφού λοιπόν η μία Ένωση (ΕΙΔΙΕ) συμφώνησε με την σύναψη ιδιωτικών συμφωνητικών, η άλλη Ένωση (ΕΛΣΙΙΠ) δεν αντιτάχθηκε με κάποια αντιπρόταση, οι προπονητές δεν βγήκαν ποτέ ανοιχτά τουλάχιστον να διαφωνήσουν με τους «πελάτες» τους (Ιδιοκτήτες), τότε γιατί αυτή την στιγμή έχουμε τέτοιου είδους αντιδράσεις; Με άλλα λόγια, αφού οι Ιδιοκτησία συναινεί στην σύναψη ιδιωτικών συμφωνητικών, με τέτοιες ενέργειες οι Προπονητές θέτουν εαυτούς αντιμέτωπους και με τους συνεργαζόμενους με αυτούς ιδιοκτήτες. Κατάσταση που περιπλέκεται ακόμα περισσότερο, αν σκεφτεί κάποιος πως μερικοί προπονητές είναι οι ίδιοι και ιδιοκτήτες, ή από το γεγονός πως κάποιοι στάβλοι συνεργάζονται με περισσότερους του ενός προπονητές (φαντάζεστε ο ένας να υπογράφει συμφωνητικό με τον ιδιοκτήτη και ο άλλος να αρνείται;)
Η δεύτερη παρατήρηση που πρέπει να σημειώσουμε αφορά στο γεγονός πως η ένταξη του ιδιωτικού συμφωνητικού στην Ελληνική ιπποδρομιακή πραγματικότητα κινείται προς την σωστή κατεύθυνση. Δεν κατανοούμε πού ακριβώς θίγονται τα συμφέροντα των προπονητών, όταν με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζονται τα κατώτατα ποσά για τα τροφεία, (σ.σ.: το να ξεκινά κάποιος από ελάχιστο εγγυημένο ποσό για τα τροφεία αποτελεί ισχυρό «διαπραγματευτικό χαρτί» σε επικείμενες συνεργασίες) ενώ το ανώτατο ποσό για τα τροφεία προκύπτει ύστερα από ελεύθερη διαπραγμάτευση μεταξύ των δύο μερών. Συνεπώς, το συμφωνητικό «δεσμεύει» τον ιδιοκτήτη ως προς τις υποχρεώσεις του και «εξασφαλίζει» τον προπονητή σε περιπτώσεις οικονομικής αντιδικίας. Αν το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός πως μέχρι πρόσφατα οι πάσης φύσεως οικονομικές συναλλαγές που γίνονταν μεταξύ των επαγγελματιών και των ιδιοκτητών δεν συνοδεύονταν από τα αντίστοιχα παραστατικά ή αποδεικτικά, νομίζουμε πως ήρθε η ώρα να εκσυγχρονιστεί και αυτό το κομμάτι «στρεβλής λειτουργίας» που ίσχυε μέχρι τώρα. Συμπερασματικά, η σύναψη ιδιωτικών συμφωνητικών θα λειτουργήσει «εξυγιαντικά» αλλά και «προστατευτικά» - ας μου επιτραπεί ο όρος - σε κάποιες από τις διαδικασίες οικονομικών συναλλαγών της καθημερινότητας στο Μαρκόπουλο.Στα πλαίσια της δημοκρατίας και της ελευθερίας ύπαρξης της άλλης άποψης, οι «Ιπποδρομίες» δέχονται και σέβονται το γεγονός πως μερικοί προπονητές έχουν άλλη αντίληψη επί του θέματος και αρνούνται την σύναψη ιδιωτικών συμφωνητικών (θυμίζουμε πάντως πως κάποιοι προπονητές έχουν ήδη συνάψει ιδιωτικά συμφωνητικά). Εκεί που διαφωνούμε κάθετα είναι στον τρόπο αντίδρασης και διεκδίκησης. Ο, τι καθίσταται επιζήμιο ή επιβλαβές για άλλες ομάδες ή επαγγελματικές τάξεις στην προσπάθεια διεκδίκησης δικαιωμάτων, μας βρίσκει αντίθετους επί της αρχής. Δεν συμφωνούμε με το κλείσιμο του στίβου εν προκειμένω και πιστεύουμε πως υπάρχουν και άλλες μορφές αντίδρασης όπως για παράδειγμα η προσφυγή στην Τριμελή Επιτροπή Επίλυσης Ιπποδρομιακών διαφορών. Μάλιστα, επιλογές που οδηγούν στην κλιμάκωση της έντασης είναι δυνατό να δημιουργήσουν προβλήματα ακόμα και μεταξύ των ίδιων των προπονητών (θυμίζουμε πως κάποιοι ήδη συμμορφώθηκαν προς τις υποδείξεις της ΦΕΕ) και τότε το πλήγμα για την συμπαθή τάξη των προπονητών θα είναι καίριο. Οι προπονητές διαθέτουν ικανό και δραστήριο ΔΣ, που μπορεί με δυναμισμό να προασπίζεται τα συμφέροντά τους. Οι επιλογές πόλωσης ποτέ δεν απέφεραν τα αναμενόμενα, το μόνο που θα συμβεί με απόλυτη βεβαιότητα είναι η όξυνση των ήδη τεταμένων σχέσεων και η βάθυνση της κρίσης στον Ιππόδρομο.
