«Ιπποδρομίες»

Κριτήριο Διετών: race analysis

Η κορυφαία κούρσα των διετών δρομώνων ίππων, η ιπποδρομία του Κριτηρίου Διετών έλαβε τελικά χώρα την Κυριακή 04-12-2011 στον Ιππόδρομο Μαρκόπουλου με τη συμμετοχή επτά εκ των καλυτέρων διετών ίππων στην Ελλάδα.

Ο καιρός μπορούμε να πούμε πως ήταν ιδανικός για τη διεξαγωγή της συγκέντρωσης, που μόνο πανηγυρικό χαρακτήρα δεν είχε, αφού χωρίς υπερβολή θύμιζε μία οποιαδήποτε ιπποδρομιακή του χρόνου σε μία αδιάφορη καθημερινή ημέρα, με τους φιλίππους που παρακολούθησαν από κοντά τις κούρσες να είναι πάρα πολύ λίγοι, οι γνωστοί θαμώνες του Μαρκόπουλου…

Με την απουσία παλμού, ατμόσφαιρας και ο, τι άλλου θα μπορούσε να δώσει έναν άλλον τόνο στη συγκέντρωση – ακόμα και η κούρσα του Κριτηρίου Διετών πέρασε σχεδόν… απαρατήρητη – διεξήχθησαν τελικά οι οκτώ διαδρομές της Κυριακής. Σε ο, τι αφορά στο καθαρά αγωνιστικό σκέλος του Κριτηρίου Διετών, τη νίκη κατέκτησε – με εντυπωσιακή άνεση μάλιστα – ο διετής ίππος Μπραβάτο.

 Κριτήριο Διετών 2011

Μπραβάτο

Ο ορφνός διετής των Στάβλων Ιπποάττικα που προπονείται από τον κύριο Παναγιώτη Θεολόγου, ιππεύτηκε από τον Παναγιώτη Δημητσάνη ο οποίος εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις ιδιότητες του ίππου του και με εξαιρετικά υπολογισμένη διαδρομή ξέφυγε με την είσοδο στην ευθεία και απλοποίησε τα πράγματα σε ο, τι αφορά στην υπόθεση της νίκης. Πιεζόμενος ελαφρά στα πρώτα μέτρα από τον αναβάτη του, πλασαρίστηκε σε άκρως «επίκαιρη θέση» (ακριβώς πίσω από τον οδηγήσαντα Τουταγχαμών) καλπάζοντας εύκολα και απλώς «παρακολουθούσε» το ρυθμό μέχρι και την είσοδο στην τελική ευθεία. Στο σημείο εκείνο δοκίμασε να ξεφύγει των αντιπάλων του, ανοίγοντας μάλιστα εντυπωσιακά τη διαφορά (το «εντυπωσιακό» της υπόθεσης είναι το γεγονός πως μόλις του «μίλησε» ο Δημητσάνης, ο Μπραβάτο κυριολεκτικά «άλλαξε ταχύτητα» και αποσπάστηκε των υπολοίπων!) και χωρίς να απειληθεί σε κανένα σημείο έφτασε με «πανηγυρικό» τρόπο στη νίκη.

Στη δεύτερη θέση της άφιξης και σε μεγάλη απόσταση από τον Μπραβάτο (7 ½ μήκη) τερμάτισε ο Ζανής, που αρχικά έπιασε στην τελευταία θέση του ομίλου και από τα 900 μέτρα άρχισε προοδευτικά το ανέβασμά του. Ο τρόπος πάντως που κάλυψε έδαφος στα τελευταία 200 μέτρα ήταν πολύ καλός, πιστοποιώντας έτσι την καταλληλότητά του στις μεσαίες – τουλάχιστον – αποστάσεις και δείχνοντας πως η εξέλιξή του συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό.

Στην τρίτη θέση, 1 ½ μήκη πίσω από τον Ζανή τερμάτισε η μοναδική «κυρία» της ιπποδρομίας, η σπουδαία Μικρή Λυδία, η οποία δεν απέφυγε κάποιες ατυχίες τόσο στα πρώτα μέτρα (έφυγε με μικρή δυστροπία, λοξεύοντας προς την εξωτερική) όσο και κατά τη διαδρομή (έτρεχε μονίμως τρίτη, τέταρτη και Πέμπτη ρόδα στην εξωτερική (!), ενώ έχουμε την αίσθηση πως δεν μπόρεσε να «συνεννοηθεί» απόλυτα με τον αναβάτη της). Παρόλα αυτά, επέδειξε κορυφαία φόρμα και απέδωσε φιλότιμα, παλεύοντας για μία σημαντική διάκριση μέχρι τα τελευταία μέτρα. Ασφαλώς επιβεβαίωσε με τον καλύτερο τρόπο τις εκτιμήσεις μας πως πρόκειται για μία εξαιρετική φοράδα και «τολμούμε» να κάνουμε από τώρα την πρόβλεψη πως στο μέλλον έχει να μας δείξει ακόμα περισσότερα (τη θεωρούμε από τώρα ως «υπολογίσιμη δύναμη» για το Κριτήριο Τριετών).
 

Η αρνητική έκπληξη της κούρσας, το μεγάλο φαβορί Τύπου και κοινού, ο «πολύς» Χάι Χόουπ δεν μπόρεσε να επιβεβαιώσει τα προγνωστικά και το μόνο που κατάφερε τελικά είναι να τερματίσει στην τέταρτη θέση, 4 ½ μήκη πίσω από τη Μικρή Λυδία. Ακολουθώντας από νωρίς με τους πρώτους στο κάγκελο και με εύκολο τρόπο, «έδινε» την εντύπωση πως θα είναι θέμα χρόνου να εξαπολύσει την επίθεσή του και να περάσει για άλλη μία φορά πρώτος τη γραμμή του τερματισμού, συντηρώντας τη φήμη του ως του ανώτερου και του «απόλυτου κυρίαρχου» στο χώρο των διετών αυτή την εποχή. Αντί αυτού, το φίνις του στο ίσωμα σε καμία περίπτωση δε μας θύμισε τον ίππο που «τελείωνε» την κούρσα από το μέσον της ευθείας και παρότι δέχτηκε μία παρενόχληση στα 300 μέτρα περίπου πριν από τον τερματισμό (αναγκαζόμενος να ανακόψει ελαφρά) εν τούτοις δεν μπορεί μόνο από αυτό να δικαιολογηθεί μία τόσο απρόσμενα μειωμένη απόδοση και επίδοση. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο Ζανής (τον οποίον ο Χάι Χόουπ υποσκέλισε σε όλες τις μέχρι τότε μεταξύ τους αναμετρήσεις με διαφορές της τάξης των 15 μηκών σε κάθε ιπποδρομία) τερμάτισε 5 ολόκληρα μήκη μπροστά του αυτή τη φορά, ενώ και από την εικόνα του video της διαδρομής μπορεί ο καθένας εύκολα να παρατηρήσει πως την στιγμή που οι δύο ίπποι βρίσκονται στο ίδιο ύψος και πραγματοποιούν το φίνις τους, ο Ζανής έχει σχεδόν «διπλάσιο βήμα» από τον Χάι Χόουπ! Για το λόγο αυτό (και δεδομένης της μέχρι πρότινος αγωνιστικής του συμπεριφοράς του Χάι Χόουπ) μας προξενεί τρομακτική εντύπωση η παντελής απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στο Δελτίο αποτελεσμάτων των Ελλανοδικών, πολύ περισσότερο μάλιστα διότι δεν ανακοινώθηκε κανένα παθολογικό εύρημα που να δικαιολογεί έστω αυτή την μέτρια εμφάνιση. Η «υποβαθμισμένη» με άλλα λόγια κούρσα του Κριτηρίου Διετών – λόγω της χαμηλής προσέλευσης των φιλίππων και εξαιτίας του γενικότερου «παγερού» κλίματος που επικρατούσε την Κυριακή στο Μαρκόπουλο – στάθηκε αφορμή για να καυτηριάσουμε για άλλη μία φορά την πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων των Επιτροπών Ελέγχου, οι οποίοι με τα λάθη και τις παραλείψεις τους ζημιώνουν τα μέγιστα το άθλημα των Ιπποδρομιών…

Στην πέμπτη θέση της άφιξης, 4 μήκη πίσω από τον Χάι Χόουπ βρέθηκε ο Τουταγχαμών, που ανέλαβε να οδηγήσει από νωρίς τη διαδρομή, αλλά δεν μπόρεσε να φανεί ανταγωνιστικός για την πλειοψηφία των αντιπάλων του. Παρόλα αυτά εκτιμούμε πως σε μικρές και μεσαίες αποστάσεις θα εμφανιστεί πολύ δυνατός – ίσως και αισθητά βελτιωμένος προς το καλύτερο – ώστε δε θα λάβουμε ιδιαίτερα υπόψη μας αυτή την εμφάνιση, δεδομένης και της απειρίας του (το ντεμπούτο του έγινε περίπου τρεις εβδομάδες πριν από τη διεξαγωγή του Κριτηρίου Διετών).

Πίσω από τον Τουταγχαμών (1 ½ μήκη) τερμάτισε στην έκτη θέση ο Βέρτικαλ Γουέι, οποίος αρχικά βρέθηκε να καλπάζει εξωτερικά του Χάι Χόουπ, στην συνέχεια προωθήθηκε εκ της εξωτερικής «πιάνοντας» στη δεύτερη θέση τον νικητή Μπραβάτο και ακολούθως πλεύρισε μετ’ ολίγον και τον επικεφαλής Τουταγχαμών με τον οποίο συνεκάλπασε μέχρι περίπου λίγο πριν από τη στροφή. Στην ευθεία έδειξε να μην μπορεί να συναγωνιστεί τους αντιπάλους του, κάτι που θα λέγαμε πως εν πολλοίς ήταν αναμενόμενο, αφού και την απόσταση έδειξε να μη «σηκώνει ευχάριστα» αλλά και υστερούσε σε αγωνιστικότητα και επιδόσεις έναντι των βασικών πρωταγωνιστών, ώστε για να μπορέσει να τους αντιμετωπίσει επιτυχώς θα έπρεπε να επιδείξει τεράστια εξέλιξη.

Στην έβδομη και τελευταία τελευταία θέση,16 ¼ μήκη πίσω από τον Βέρτικαλ Γουέι τερμάτισε σε μεγάλη απόσταση ο ομόσταβλός του Βάλιαντ Γουέι που ξεκίνησε κάπως διατακτικά, έμεινε από νωρίς πίσω, σε απόσταση από τον όμιλο των υπολοίπων, χωρίς να δείχνει ικανός να μπορεί να «μπει» στην κούρσα σε κανένα σημείο της διαδρομής και δείχνοντας εμφανώς κατώτερος των αντιπάλων του αυτή την εποχή.

«Ιπποδρομίες»