Υποθέσεις και… Ιππο – θέσεις
άρθρο του Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη
Λϊγες μέρες νωρίτερα, στο δημοσίευμα των «Ιπποδρομιών» της Τρίτης 05-07-2011 με τον τίτλο: «Στον εφαρμοστικό Νόμο οι Διατάξεις για τον Ιππόδρομο» επιχειρήσαμε να αναλύσουμε τις Διατάξεις του νέου Νόμου που περιλαμβάνονται στο άρθρο 47 και αναφέρονται αποκλειστικά στον ΟΔΙΕ. Γράψαμε και τότε πως η προσθήκη στον εφαρμοστικό Νόμο του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος όλων των Διατάξεων που αφορούν στον ΟΔΙΕ πρέπει να έχει συμβεί κατά πάσα πιθανότητα για δύο βασικούς λόγους: εξαιτίας της υπέρμετρης χρονοτριβής της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εγκρίνει το υπό ψήφιση Ελληνικό Νομοσχέδιο για τα τυχερά παιχνίδια (στο οποίο αρχικά περιλαμβάνονταν οι συγκεκριμένες Διατάξεις) καθώς επίσης και λόγω της ανάγκης για την άμεση προώθηση της αποκρατικοποίησης του Ιπποδρόμου, πράγμα που σημαίνει πως χρειάζονταν σήμερα κιόλας νέο Νομοθετικό πλαίσιο και νέοι Κανόνες για το σκοπό αυτό.
Ανάμεσα λοιπόν στις Διατάξεις του εφαρμοστικού Νόμου εντοπίσαμε μία νέα – πολύ σημαντική – προσθήκη σε σχέση με τα όσα είχαν προωθηθεί από το Υπουργείο Οικονομικών κατά τη διάρκεια της Δημόσιας Διαβούλευσης που διεξήχθη σε δύο φάσεις. Η καινούργια προσθήκη η οποία «βγάζει σπουδαία είδηση» και έρχεται για άλλη μία φορά να «ταράξει τα νερά» στο Μαρκόπουλο είναι ολόκληρη η παράγραφος 2 του άρθρου 47 του νέου Νόμου, η οποία έχει ως εξής:
«…2. Η παρ. 2 του άρθρου 5 του α.ν. 598/1968 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Ομοίως ο Ο.Δ.Ι.Ε. για τη βελτίωση των συνθηκών διεξαγωγής του αμοιβαίου Ιπποδρομιακού Στοιχήματος και τη διασφάλιση των Φιλίππων, μπορεί, με αιτιολογημένη απόφαση του Διοικητικού του Συμβουλίου και ύστερα από έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, να επιχορηγεί τους ιδιοκτήτες δρομώνων ίππων κατά συνολικό ποσοστό μέχρι ένα τοις εκατό (1%) επί των ακαθάριστων εισπράξεων των αμοιβαίων στοιχημάτων που διεξάγονται από τον Οργανισμό, εκτός από το πρόσθετο αμοιβαίο στοίχημα (sweepstake), για την αντιμετώπιση έκτακτων δαπανών συντήρησης των ίππων αυτών. Η επιχορήγηση αυτή θα είναι δυνατή, εφόσον η προηγούμενη εταιρική χρήση υπήρξε κερδοφόρα και δεν μπορεί να υπερβαίνει κατά ποσοστό το δέκα τοις εκατό (10%) των κερδών αυτής. Η επιχορήγηση θα διανέμεται μέσα στην επόμενη από την κερδοφόρα χρήση και το μισό ποσό αυτής θα διανέμεται υποχρεωτικά στους προπονητές, αναβάτες και σταβλίτες, με βάση συντελεστές που θα ορίζονται εκάστοτε με αποφάσεις του Δ.Σ. της Ο.Δ.Ι.Ε. Α.Ε..»…»
Η δική μας εκτίμηση, όπως αυτή αποτυπώθηκε ήδη και στο δημοσίευμα της περασμένης εβδομάδας σχετικά με την παράγραφο 2 του άρθρου 47, είναι η εξής:
Πολλά ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες για τις αντιδράσεις των αναβατών (κυρίως) που χάνουν πολύτιμο μέρος του εισοδήματός τους – ουσιαστικά θα απολέσουν τα έσοδά τους από τις πρωινές εκγυμνάσεις ίππων καθώς και τα αντίστοιχα ένσημα – ενώ φαίνεται μέχρι στιγμής να έχει «βαλτώσει» και η προσπάθεια για την εξεύρεση ικανής λύσης που να δίνει διέξοδο στο φλέγον ζήτημα που ανέκυψε. Μέχρι αυτή τη στιγμή λοιπόν, στο «τραπέζι των διαπραγματεύσεων» έχουν πέσει δύο προτάσεις: Η πρώτη, προτείνει την καταβολή αυτών των ποσών (του αντιτίμου για την προπόνηση κάθε ίππου και των ενσήμων εκγύμνασης) από τους προπονητές, κάτι που βασίζεται στη λογική της ενσωμάτωσης των εξόδων στα τροφεία, καθώς η προπόνηση των αλόγων συμπεριλαμβάνεται στην καθημερινή ιπποδρομιακή πρακτική και καθορίζει – κατά κάποιον τρόπο – τις γενικότερες συνθήκες διαβίωσης ενός δρόμωνα ίππου. Η δεύτερη πρόταση αφορά στην καταβολή αυτών των ποσών από την Ιδιοκτησία, με το βασικό επιχείρημα (το οποίο ομοιάζει με αυτό της πρώτης πρότασης) ότι η εκγύμναση κάθε ίππου και τα έξοδα που αυτή έχει συμπεριλαμβάνονται στα γενικότερα έξοδα της συντήρησής του. Και οι δύο προτάσεις αναμφίβολα έχουν σημαντικές «αδυναμίες»: Η μεν πρώτη (να συμπεριληφθεί το κόστος εκγύμνασης των ίππων στα τροφεία και να καταβάλλεται από τους προπονητές) ουσιαστικά ανάγεται με τη σειρά της στη δεύτερη πρόταση (καταβολή των ποσών από τους Ιδιοκτήτες μέσω των αυξημένων νέων τροφείων) καθώς θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη η απαίτηση αύξησης των τροφείων από πλευράς των προπονητών, καθώς και οι ίδιοι με τη σειρά τους έχουν ήδη απώλεια στα έσοδά τους από τον εφαρμοστικό Νόμο (μαζί με το 0,50% που «κόπηκε» για τους αναβάτες, εξίσου «εξαφανίζεται» με το νέο Νόμο και το 0,50% που ελάμβαναν μέχρι τώρα και οι προπονητές)! Ως εκ τούτου, η «πίεση» που αναμένεται να ασκηθεί θα μεταφερθεί προς τους Ιδιοκτήτες προκειμένου να διευθετηθεί το ζήτημα. Από την άλλη, η Ιδιοκτησία είδε μέσα στον Ιούνιο να «ψαλιδίζονται» τρομακτικά τα έσοδά της από τα έπαθλα από τη μη καταβολή της Δ2 δόσης, η ΕΙΔΙΕ απέστειλε ήδη επιστολή προς τη Φίλιππο Ένωση με την οποία ζητά έκτακτη συνάντηση με το ΔΣ της – θα το αναλύσουμε και αυτό το θέμα λίαν συντόμως – και συνεπώς κάθε σκέψη για οικονομική συνεισφορά τους στην επίλυση του συγκεκριμένου θέματος θα πρέπει να θεωρείται μάλλον απαγορευτική με τα σημερινά δεδομένα. Με άλλα λόγια και οι δύο προτάσεις που υπάρχουν αυτή τη στιγμή υπό διαβούλευση οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τα πράγματα στο κενό.
- Πώς είναι δυνατό να συναρτάται η κερδοφορία ενός Οργανισμού με τα έσοδα των επαγγελματικών τάξεων; Επί παραδείγματι, αν υπάρξει οικονομική κακοδιαχείριση από τον ΟΔΙΕ (δηλαδή αν ο Οργανισμός με άλλα λόγια εμφανίσει τελικώς ζημίες αντί κερδών, όχι όμως εξαιτίας χαμηλού τζίρου, αλλά λόγω αστοχιών ή επιζήμιων επιλογών του) γιατί πρέπει να «χρεωθούν» αυτήν την αποτυχία κάποιοι άλλοι; Επιπλέον, αν ο ΟΔΙΕ «διογκώσει» υπέρμετρα τα λειτουργικά του έξοδα (πχ με γενναίες αυξήσεις μισθών του προσωπικού, με μαζικές προσλήψεις που θα «εκτινάξουν» τα κόστος λειτουργίας του, με συνάψεις δανείων για μελλοντικές επεκτάσεις ή επενδύσεις που μπορούν να τον εμφανίσουν με ζημιές χρήσης κλπ) πώς είναι δυνατό αυτό να επηρεάσει τα έσοδα των επαγγελματιών, όταν μάλιστα οι ίδιοι δεν μπορούν να έχουν λόγο – ούτε και καμία ευθύνη φυσικά – για οποιαδήποτε από τις παραπάνω ενδεχόμενες δραστηριότητες του Οργανισμού;
- Με δεδομένο ότι ήδη με την ψήφιση του νέου Νόμου περιήλθε στη διακριτική ευχέρεια του ΟΔΙΕ η δυνατότητα να αυξομειώνει κατά το δοκούν τη γκανιότα κάθε προσφερόμενου παιχνιδιού του (επομένως και τα συνολικά έσοδα που προσδοκά από κάθε παιχνίδι αντίστοιχα), πώς μπορούμε να δεχτούμε ότι οι «πειραματισμοί» που ενδεχομένως να επιχειρήσει προσεχώς ο Οργανισμός, αν αποδειχτούν αποτυχημένοι, θα μπορούν να έχουν επιπτώσεις στα έσοδα όλων των επαγγελματικών τάξεων του Ιπποδρόμου;
Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης
