«Ιπποδρομίες»

ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΩΝ (15-03-2011)

16 Μαρτίου 2011

16/3/2011

Η Επιτροπή Ιπποδρομιών συνήλθε σε συνεδρίαση την 15^η Μαρτίου 2011 στις εγκαταστάσεις του Ιπποδρόμου Μαρκοπούλου στο γραφείο της, παρόντων των μελών της, Νικολάου Κανελλόπουλου, Kωνσταντίνου Κοντού  και Ιωάννη Πουλόπουλου.

Η Επιτροπή Ιπποδρομίων  της ΦΕΕ δυνάμει της από 15^ης  Φεβρουαρίου 2011 ομόφωνης απόφασης και της από 17^ης Φεβρουαρίου 2011 κλήσης της προς τον αναβάτη Μάριο Χριστοφή για παροχή εξηγήσεων σχετικώς με την αδικαιολόγητη απουσία του από τις ιπποδρομίες της 11^ης Φεβρουαρίου 2011 και συγκεκριμένα στις (4^η ,5^η ,6^η , 7^η και 8^η ) ιπποδρομίες, δέχθηκε την 22^η Φεβρουαρίου  2011 ενώπιον της τον κληθέντα με τον οποίο παρέστη και ο Δικηγόρος Αθηνών Κος Αναστάσιος Παπαγγέλου του Κωνσταντίνου, οπότε και  κατά δήλωση του τελευταίου αιτήθηκε νέα έγγραφη κλήση με γνωστοποίηση πλειόνων στοιχείων περί των παρεχθησομένων εξηγήσεων.

Κατόπιν αυτών η Επιτροπή Ιπποδρομιών εκάλεσε εγγράφως τον αναβάτη Μάριο Χριστοφή, όπως παρουσιαστεί ενώπιον της Επιτροπής Ιπποδρομιών της Φιλίππου Ενώσεως Ελλάδος στην συνεδρίαση της 8^ης Μαρτίου 2011, ώρα 16.30 και στα γραφεία της Επιτροπής Ιπποδρομιών, εντός του ισογείου του Grand Stand  στο Ιπποδρομιακό κέντρο Μαρκοπούλου, δυνάμει του άρθ. 6 ν. 2690/99 προκειμένου να δώσει εξηγήσεις για την παραβίαση των διατάξεων του άρθ. 2 § 23 του Πίνακα Πειθαρχικών Ιπποδρομιακών Παραπτωμάτων και Αδικημάτων του Κώδικα Ιπποδρομιών και συγκεκριμένα μη προσέλευση σε δηλωθείσα ίππευση άνευ δικαιολογημένης αιτίας στις ως άνω συνολικά πέντε (5) περιπτώσεις  οι οποίες φέρονται να έλαβαν χώρα κατά την ιπποδρομιακή συγκέντρωση της 11^ης Φεβρουαρίου 2011.

Στο καλούμενο έγινε μνεία της δυνατότητας του να προσκομίσει κάθε αποδεικτικό μέσο που κρίνει πρόσφορο για την υποστήριξη των ισχυρισμών του και ότι εφόσον κριθεί ότι πράγματι συνεπληρώθησαν οι προϋποθέσεις για την στοιχειοθέτηση των ως άνω παραβάσεων από τον καλούμενο, σε βάρος του επισείονται οι ποινές των  άρθ. 2 § 23 και 4 § 10 του Πίνακα Πειθαρχικών Ιπποδρομιακών Παραπτωμάτων και Αδικημάτων του Κώδικα Ιπποδρομιών.

Προς τον κληθέντα εγχειρίσθηκαν όλα τα έγγραφα και  οι ενώπιον της Επιτροπής Ιπποδρομιών καταθέσεις,  ήτοι :

1. Η από 25.02.2011 με αρίθμ. πρωτ. 910/28/02/2011 έγγραφη εξέταση του Αναπληρωτή Ιπποδρομιάρχη κ. Αλέξανδρου Κουτσούκου, ο οποίος ήταν παρών στο περιστατικό.

2. Τα πέντε δελτία Ελλανοδικών αφορώντας τις (4^η ,5^η, 6^η, 7^η και  8^η)  ιπποδρομίες της ως άνω ημέρας.

Την 2^η Μαρτίου 2011 ο κ. Μάριος Χριστοφής παρέλαβε διας της ορισθείσης αντιπροσώπου του κας Άννα Δήμου ΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΠΑΡΟΧΗ ΕΞΗΓΗΣΕΩΝ/ΑΚΡΟΑΣΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΩΝ ΤΗΣ Φ.Ε.Ε. Με ταυτόχρονη επίδοση των αναφερομένων στην ως άνω κλήση εγγράφων, της αντιπροσώπου του υπογράφουσας για τη παραλαβή σε ακριβές αντίγραφο οπότε και του χορηγήθηκε προθεσμία προς παράδοση των εξηγήσεων και ημερομηνία εμφάνισης ενώπιον της Ε.Ι. Την 8^η Μαρτίου 2011. Την ως άνω ημέρα ο κληθείς εμφανίστηκε και κατέθεσε τις άνευ ημερομηνίας έγγραφες εξηγήσεις του για την φερόμενη παραβίαση των διατάξεων του άρθ. 2 § 23 του Πίνακα Πειθαρχικών Ιπποδρομιακών Παραπτωμάτων και Αδικημάτων του Κώδικα Ιπποδρομιών και συγκεκριμένα μη προσέλευση προς εκτέλεση ανάβασης για την οποία αντεκατεστάθη από έτερο αναβάτη άνευ αιτιολογημένης αιτίας/δικαιολογίας, οι οποίες έλαβαν αριθμό πρωτ. Εισερχομένων 1025/09.03.2011.

Η Επιτροπή Ιπποδρομιών της ΦΕΕ, εν συνεχεία και σχετικά με την ως άνω καταγγελία , λαβούσα  υπόψη :

-Την από 25.02.2011 με αρίθμ. Πρωτ. 910/28/02/2011 έγγραφη εξέταση του Αναπλ. Ιπποδρομιάρχη Κου Αλέξανδρου Κουτσούκου, ο οποίος ήταν παρών στο περιστατικό.

-Των εγγράφων εξηγήσεων που κατά τα ως άνω απεστάλησαν, μαζί με έξι (6) φωτογραφίες οι οποίες απεικονίζουν το παράθυρο των αποδυτηρίων των αναβατών σε λήψη εντός και εκτός (έξωθεν) του χώρου.

-Την επιτόπια αυτοψία που εκτέλεσαν τα τρία ως άνω αναφερόμενα μέλη της Επιτροπής και την ίδια αντίληψη που απεκόμισαν από το χώρο των αποδυτηρίων και ιδίως από την πόρτα εξόδου και το παράθυρο που οδηγεί στο εμπρόσθιο αίθριο του κεντρικού κτιρίου του Ιπποδρόμου Αθηνών.

-Τον Κώδικα Ιπποδρομιών, τις Γενικές Διατάξεις, την μέση πείρα και τα κοινά πασίδηλα αντίληψη περί μέσης ηθικής και συναλλακτικών ηθών διαπιστώνει και κρίνει τα εξής :

Η ως άνω κατάθεση του Αναπληρωτή Ιπποδρομιάρχη έχει επί λέξει ως εξής:   

«Ήρθαν δύο αστυνομικοί στο γραφείο του Ιπποδρομιάρχη μετά την 3η ιππ/μία της Παρασκευής 11/2/2011.
Εκείνη την ημέρα είχε άδεια ο Ιπποδρομιάρχης Κος Καπόγλης και τον αντικαθιστούσα.
Μου ζήτησαν να τους δείξω ποιος είναι ο αναβάτης Μ. Χριστοφής για να τον συλλάβουν στα πλαίσια της αυτοφώρου διαδικασίας διότι εκκρεμμούσε εις βάρος του κάποια μήνυση.
Πήρα τους αστυνομικούς και πήγαμε μαζί στο ζυγίστηριο. Πήγα εγώ στο προθάλαμο των αποδυτηρίων και είδα τον αναβάτη Μ. Χριστοφή ο οποίος ήταν ντυμένος διότι ετοιμαζόταν να ιππεύσει στην 4η ιππ/μία.
Λέω στον Μάριο ότι ήρθαν αστυνομικοί για να σε συλλάβουν στα πλαίσια της αυτοφώρου διαδικασίας. Μου λέει εκείνος να ιππεύσω στην 4η ιπποδρομία και μετά.
Ταυτόχρονα ειδοποίησα τηλεφωνικώς τους κκ Ελλανοδίκες και τους είπα ότι ο αναβάτης Μ. Χριστοφής ιππεύει και πέστε μου τι να κάνω διότι δύο αστυνομικοί ζητούν να τον συλλάβουν.
Οι Ελλανοδίκες μου είπαν αν γίνεται να τον συλλάβουν μετά την 4η ιπποδρομία.
Εγώ το είπα στους αστυνομικούς οι οποίοι δεν δέχθηκαν και ζήτησαν να τον πάρουν εκείνη την στιγμή.
Μπαίνω και λέω στον αναβάτη Μ. Χριστοφή ότι τον ζητάνε οι αστυνομικοί και ότι δεν θα ιππεύσει και μου λέει μισό λεπτό να αλλάξω και έρχομαι.
Εγώ βρισκόμουν στον προθάλαμο των αποδυτηρίων.
Μετά από 5΄ ανησύχησα διότι δεν έβγαινε και μπήκα ο ίδιος μέσα στα αποδυτήρια και έψαξα να βρω τον Μ. Χριστοφή.
Δεν τον βρήκα πουθενά εντός, αλλά είδα ένα παράθυρο ανοιχτό το οποίο οδηγεί στην έξοδο, ύψους περίπου 1 1/2 μ. από το έδαφος.

Ήταν άλλωστε η μοναδική διέξοδος.
Μετά οι αστυνομικοί μου είπαν ότι έπρεπε να τους ακολουθήσω στο Α.Τ. ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ για να επιβεβαιώσω το γεγονός».

                                               Ο ΑΝΑΠΛ. ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΑΡΧΗΣ

                                                                   ΑΛΕΞ. ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ 

1. Οι έγγραφες εξηγήσεις του καλούμενου κάνουν επίκληση του άρθ. 169 §§ α΄ και β΄του Κώδικα Ιπποδρομιών και της εκεί ειδικά ρυθμιζομένης περίπτωσης δολιότητος η οποία αποτελεί τιμωρούμενη συμπεριφορά κατά τις ειδικώς εκεί περιγραφόμενες περιπτώσεις. Ο παρέχων τις εξηγήσεις εν συνεχεία θεωρεί ότι η ειδική αυτή ρύθμιση του άρθ. 169 εισάγει διαφορετική της συνήθους αντίληψη της έννοιας της προθέσεως/δόλου ως προς την διάπραξη των πειθαρχικών παραπτωμάτων και εν συνεχεία με την ειδική αναφορά στο ιστορικό της συγκεκριμένης ημέρας ισχυρίζεται ότι έπρεπε να φύγει από το χώρο του Ιπποδρόμου και να μην ιππεύσει, επειδή του εδόθη αντίστοιχη εντολή , στην οποία ο παρέχων εξηγήσεις δεν ενιστάθη. Τον ισχυρισμό του αυτό επιρρωνύει με την εκφρασθείσα την δεδομένη στιγμή βούληση του να ιππεύσει (επί λέξει) ΄κατ΄ ελάχιστον έως και την 5η ιπποδρομία της ημέρας, προφανώς εννοουμένου ότι μετά την ιπποδρομία αυτή θα ακολουθούσε τους αστυνομικούς.

2. Περαιτέρω ισχυρίζεται ότι έλαβε από τον Αναπλ. Ιπποδρομιάρχη την εντολή να αποχωρήσει από το χώρο των αποδυτηρίων , όπερ και έπραξε και κατά τούτο η αποχώρηση του και η συνακόλουθη μη ίππευση είναι δικαιολογημένη, ως ακολουθούσα συγκεκριμένη εντολή. Κατά τους ισχυρισμούς του ο Αναπλ. Ιπποδρομιάρχης εμφανίστηκε στο χώρο του ζυγιστηρίου άνευ της παρουσίας των αστυνομικών, η δε μη παρουσία αστυνομικών στο χώρο του ζυγιστηρίου κατά τον αναβάτη Μ. Χριστοφή προκύπτει από την έγγραφη κατάθεση-αναφορά του Αναπληρωτή Ιπποδρομιάρχη. Ισχυρίζεται ότι δεν είδε ποτέ τους αστυνομικούς και ότι με τον τρόπο αυτό δεν γνωρίζει καν εάν τον αναζητούσαν καθώς και ότι ο Αναπλ. Ιπποδρομιάρχης δεν γνωρίζει καν εάν οι αναζητούντες τον αναβάτη Μ. Χριστοφή ήταν αστυνομικοί ή μη, αφού δεν γνωρίζει τον αριθμό περιπολικού και δεν είχε δει μεταξύ άλλων τα διακριτικά των αναζητούντων τον αναβάτη Μ. Χριστοφή. Σε κάθε περίπτωση ο παρέχων τις εξηγήσεις δεν αρνείται ότι γνώριζε πως είχε προκύψει ζήτημα σχετικά με την συμμετοχή του ή μη στις Ιπποδρομίες της ημέρας, εξ’ ού και στο σύνολο των εγγράφων εξηγήσεων του κάνει αναφορά στην ανάγκη του και θέληση του (επί λέξει : ‘ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΞΕΤΕΘΗ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΑΝΟΔΙΚΕΣ, ΗΤΟ ΟΤΙ ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΓΑΣΘΩ, ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΘΩ ΔΙΑ ΝΑ ΘΡΕΨΩ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ’) να παραμείνει και να μην χρειαστεί να αποσυρθεί από τις ιπποδρομίες της συγκεκριμένης ημέρας.

3. Ο παρέχων εξηγήσεις φέρει τρία ενδεχόμενα τα οποία δικαιολογούν τους ισχυρισμούς του (επί λέξει) : ‘ΕΙΤΕ ΕΙΧΑ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙ (ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΠΡΑΞΕΩΣ), ΕΙΤΕ ΕΙΧΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΝΤΟΛΗΣ (ΑΡΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΥ)…….ΕΙΤΕ ΕΦΥΓΑ ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΕΝΟΣ ΕΠΕΙΔΗ Η ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΜΟΥ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΥ ΚΩΝ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΚΟΝΤΕΥΕΙ ΝΑ ΜΕ ΕΞΟΝΤΩΣΕΙ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ (ΑΡΣΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΥ), ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΣ ΩΣ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΕΚΦΡΑΣΑΣ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΙΝ ΕΜΟΥ ΝΑ ΕΡΓΑΣΘΩ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΩ’ και

4. Επισημαίνει σχολιάζοντας και τις προσκομισθείσες φωτογραφίες ότι το παράθυρο βρίσκεται σε ύψος από το έδαφος μείζον των δύο μέτρων και ότι ουδείς μπορεί να εξέλθει από εκεί άνευ τραυματισμού κατά την πτώση του στο έδαφος.

5. Από την Επιτροπή Ιπποδρομιών επίσης ελήφθη υπόψη το από την αυτοψία προκύπτον ύψος του παραθύρου σε σχέση με το έδαφος όχι μείζονος του ύψους των 2 μέτρων σε καμία περίπτωση.

6. Τέλος ελήφθη υπόψη ότι σε καμία από τις προβλεπόμενες στον Κώδικα Ιπποδρομιών διατάξεις δεν προβλέπεται η δυνατότητα του Ιπποδρομιάρχη ή των Ελλανοδικών να απαγορεύσουν γενικώς και χωρίς ειδικής αιτιολογίας την ίππευση αναβάτη, αλλά αντιθέτως είναι περιοριστικά και αυστηρά απαριθμούμενες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ο Ιπποδρομιάρχης ή οι Ελλανοδίκες μπορούν να απαγορεύσουν την ίππευση, οι δε αναβάτες γνωρίζουν επακριβώς ποιες είναι οι περιπτώσεις αυτές λόγω της υποχρεωτικής εκ μέρους τους γνώσης του Κώδικα Ιπποδρομιών και ποτέ από το έτος 1997 (οπότε και θεσπίστηκε ο ισχύον Κώδικας Ιπποδρομιών) δεν έχει καταγραφεί γεγονός αναιτιολόγητης απαγόρευσης ίππευσης σαν αυτή που επικαλείται ο παρέχων τις εξηγήσεις.

Η Επιτροπή ιπποδρομιών της ΦΕΕ ομόφωνα αποφασίζει :

Απορρίπτει τις ως άνω  εξηγήσεις με την εξής ανά περίπτωση δικαιολογία :

1. Η διάταξη του άρθ. 169 §§ α΄και β΄ Κώδικα Ιπποδρομιών δεν εισάγει εξαίρεση ή ειδική ρύθμιση της αντίληψης της έννοιας της προθέσεως/δόλου ως προς την διάπραξη συγκεκριμένου πειθαρχικού παραπτώματος από τα προβλεπόμενα στον Κώδικα Ιπποδρομιών. Η αναφορά της λέξεως και επικεφαλίδος ‘δολιότητα’ αναφέρεται σε συγκεκριμένα παραπτώματα του Κώδικα Ιπποδρομιών και ειδικώς τα εντός του άρθρου αυτού αναφερόμενα, ήτοι την με κάθε τρόπο εμπλοκή σε χορήγηση απαγορευμένης ουσίας σε ίππο και της δωροδοκίας σε παράγοντα των ιπποδρομιακών αγώνων. Η εκεί αναφορά της λέξεως ‘δολιότητα’ δεν εισάγει γενική ρύθμιση περί της έννοιας του δόλου, ο οποίος αντιμετωπίζεται κατά την συνήθη έννοια του και στον Κώδικα Ιπποδρομιών, αλλά περιγράφει συγκεκριμένους τρόπους διάπραξης ενός αδικήματος, τελούμενο με υπαλλακτικώς μεικτό τρόπο, τον τρόπο διάπραξης του οποίου αδικήματος (της δολιότητος) σε ενδεικτική απαρίθμηση περιγράφει, μη αποκλειομένων και άλλων παρόμοιων τρόπων εκτέλεσης του συγκεκριμένου παραπτώματος, εμπιπτόντων πάντως των τρόπων τέλεσης στο συγκεκριμένο πεδίο παράβασης και όχι εν γένει περιγραφή του τι αποτελεί δόλο και τι όχι. Περαιτέρω η διάταξη του άρθ. 2 § 23 του Ποινολογίου του Κώδικα Ιπποδρομιών τιμωρεί την σε κάθε περίπτωση αδικαιολόγητη μη ίππευση, χωρίς διάστιξη περί της εκ προθέσεως ή εξ αμελείας διάπραξης της συγκεκριμένης παραβάσεως, αφού η ίππευση είναι απτή και θετική ενέργεια, η δε μη ίππευση/μη προσέλευση προς ίππευση είναι έλλειψη απτής/θετικής ενέργειας, τελούμενη είτε διά ενέργειας (απομάκρυνση από τον τόπο ίππευσης) είτε διά παραλείψεως (μη εμφάνιση/μη προσέλευση) , οπότε σε κάθε περίπτωση δεν νοείται η εξ αμελείας διάπραξη του συγκεκριμένου παραπτώματος. Εκ του λόγου αυτού εισήχθη η πρόβλεψη περί δικαιολογημένης ή μη διαπράξεως της συγκεκριμένης πράξεως και στο πεδίο αυτό, ήτοι στην ύπαρξη επαρκούς δικαιολογίας δυνάμει της οποίας δεν πραγματοποιήθηκε η ίππευση και στην περίπτωση όπου τέτοια επαρκής δικαιολογία δεν προκύψει, η μη ίππευση θεωρείται αναιτιολόγητη.

Για το λόγο αυτό η Επιτροπή Ιπποδρομιών απορρίπτει την επίκληση της ανυπαρξίας δόλου ως προς την μη ίππευση του αναβάτη Μάριου Χριστοφή και τις περί του κεφαλαίου αυτού παρεχόμενες εξηγήσεις.

2. Ο ισχυρισμός ότι έλαβε εντολή από τον Αναπληρωτή Ιπποδρομιάρχη προκειμένου να αποχωρήσει δεν προκύπτει από την ως άνω από 25.02.2011 έγγραφη αναφορά του τελευταίου, αφού επί λέξει αναφέρει ότι : ‘μπαίνω και λέω στο Χριστοφή ότι τον ζητάνε οι αστυνομικοί και δεν θα ιππεύσει και μου λέει μισό λεπτό και έρχομαι’, συνεπώς ουδεμία εντολή περί αποχώρησης εδόθη αλλά την δεομένη στιγμή ο Αναπληρωτής Ιπποδρομιάρχης μετέφερε την ενημέρωση που είχε από την Αστυνομία, ήτοι ότι δεν θα επιτραπεί στον αναβάτη να ιππεύσει αλλά ότι θα συλληφθεί επιτόπου στα όρια του αυτοφώρου. Ο ισχυρισμός ότι από την χορηγηθείσα σε αυτόν κατάθεση του Αναπληρωτή Ιπποδρομιάρχη προκύπτει ότι ο τελευταίος ήρθε μόνος του στο ζυγιστήριο αναζητώντας τον αναβάτη Χριστοφή, δεν προκύπτει από την συγκεκριμένη αναφορά, αντιθέτως είναι προφανές ότι ο παρέχων εξηγήσεις ανέγνωσε αυτή επιπόλαια αφού επί λέξει αναγράφεται : ‘πήρα τους αστυνομικούς και πήγαμε μαζί στο Ζυγιστήριο’ .  Ο ισχυρισμός ότι δεν γνώριζε ότι αναζητείται από την Αστυνομία και ότι ο Βοηθός Ιπποδρομιάρχη δεν ήλεγξε και δεν επιβεβαίωσε το κατά πόσο οι εμφανισθέντες είναι αστυνομικοί δεν αποδείχθηκε, αντιθέτως από την κατάθεση του Βοηθού Ιπποδρομιάρχη προκύπτει ότι (επί λέξει): ‘λέω στον Μάριο ότι ήρθαν αστυνομικοί να σε συλλάβουν στα πλαίσια της αυτόφωρης διαδικασίας. Μου λέει να ιππεύσω στην ιπποδρομία και μετά’. Το γεγονός δε ότι επρόκειτο για αστυνομικούς προέκυψε από την στολή και εξάρτηση των εμφανισθέντων (έφεραν στολές της ΕΛ.ΑΣ. με διακριτικά και  πλήρη οπλισμό, το ίδιο άλλωστε αντελήφθησαν περί τα 50-60 άτομα που ευρίσκοντο στο χώρο) και από την εν συνεχεία εντολή τους προς τον Αναπληρωτή Ιπποδρομιάρχη να προσέλθει στο Α.Τ. Μαρκοπούλου για κατάθεση, όπερ και εγένετο. Τέλος από την μη άρνηση του παρέχοντος εξηγήσεις περί του ότι πράγματι αντελήφθη ότι υπήρχε πρόβλημα την συγκεκριμένη ημέρα και ενδεχόμενο μη ίππευσης, χωρίς να εξηγεί ή να παρέχει εναλλακτική εξήγηση του για ποιο πιθανό, άλλο του προκείμενου, λόγω ενόμιζε ότι προέκυψε το πρόβλημα, προκύπτει προδήλως ότι ο παρέχων γνώριζε ότι πρόκειται για αστυνομικούς με εντολή την σύλληψη του στα πλαίσια του αυτοφώρου για μήνυση η οποία είχε υποβληθεί εναντίον του και η απόφαση του για αποχώρηση από τον χώρο των αποδυτηρίων έλαβε χώρα σε πλήρη γνώση της διάστασης των πραγμάτων, γνώση την οποία άλλωστε αποδεικνύει και η μεσολαβήσασα αίτηση/παράκληση του (επί λέξει ) από την αναφορά του Αναπλ. Ιπποδρομιάρχη : ‘να ιππεύσω στην ιπποδρομία και μετά’ και από τις γραπτές εξηγήσεις του ιδίου (επί λέξει) : ‘ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΑ ΘΕΡΜΩΣ ΝΑ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΑΠΗ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΙΣ ΤΙΣ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΕΣ, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΠΕΤΡΑΠΗ (ΑΣΧΕΤΩΣ ΛΟΓΟΥ)..’. Από τα χωρία αυτά και με την μέση λογική προκύπτει ότι ο παρέχων εξηγήσεις γνώρισε το προκύπτον πρόβλημα, προέβη σε επεξεργασία των δεδομένων και έγερση αιτήσεως, μεσολαβούντος και κάποιου χρόνου προφανώς μετά την  έγερση της αιτήσεως ενόψει  των διαβουλεύσεων που ακολούθησαν και προκύπτουν και από τα ως άνω δελτία Ελλανοδικών και την αναφορά του Βοηθού Ιπποδρομιάρχη αλλά και τις γραπτές εξηγήσεις του αναβάτη, και εν συνεχεία επέλεξε την λύση της αποχώρησης, όταν διαπίστωσε ότι οι αστυνομικοί δεν προτίθεντο να περιμένουν αλλά θα προέβαιναν σε άμεση σύλληψη. Ακόμη η χρήση των λέξεων ‘(ΑΣΧΕΤΩΣ ΛΟΓΟΥ)’ εκ μέρους του παρέχοντος τις εξηγήσεις υποδηλώνει ότι και ο ίδιος γνώριζε ότι ο λόγος απαγόρευσης της ιππεύσεως δεν ήταν η εντολή από όργανο της Φιλίππου Ενώσεως αλλά άλλος λόγος.

3 και 6. O ισχυρισμός ότι η σύλληψη του θα οδηγούσε σε μη τιμώρηση λόγω ανυπαρξίας πράξεως είναι λανθασμένος, αφού στο πεδίο της λογικής και της νομικής οι μόνες ‘μη πράξεις’ είναι οι ανακλαστικές και οι μηχανικές. Η μη εμφάνιση του λόγω συλλήψεως βεβαίως θα αποτελούσε πράξη τελούμενη διά της παραλείψεως εμφάνισης και θα εκρίνετο υπό το πρίσμα των δεδομένων της σύλληψης, η οποία πιθανώς να αποτελούσε δικαιολογημένη αιτία μη ίππευσης, πλην όμως τοιούτο δεδομένο δεν έλαβε χώρα και δεν μπορεί να αποτελέσει βάση ισχυρισμού και αποφάσεως. Ο ισχυρισμός ότι η ύπαρξη εντολής αποτελεί λόγο άρσεως του αδίκου, εφόσον αληθεύει, είναι αποδεκτός. Στην προκειμένη περίπτωση όμως τέτοια εντολή δεν αποδείχθηκε και περαιτέρω ο αναβάτης δεν παρείχε καμία εξήγηση για την έλλειψη ερωτήσεως ή αμφισβητήσεως της φερόμενης απαγόρευσης ιππεύσεως, ερώτηση η οποία θα έπρεπε να είχε τεθεί εάν ήταν αληθής ο ισχυρισμός του ότι έλαβε εντολή, αφού άπαντες οι αναβάτες και οι προπονητές γνωρίζουν ότι η απαγόρευση ανάβασης προϋποθέτει συγκεκριμένη και σοβαρή αιτία και δεν επαφίεται στη κρίση των οργάνων να απαγορεύουν ανέλεγκτα την ίππευση. Το δεδομένο αυτό και την κρίση της Επιτροπής ενισχύει και το γεγονός ότι ο αναβάτης επικαλείται στο σύνολο των γραπτών εξηγήσεων του την ανάγκη του (οικονομική) να ιππεύσει, πλην όμως φέρεται να αποδέχτηκε την αναιτιολόγητη απαγόρευση ίππευσης χωρίς καμία αντίρρηση εκ μέρους του και παρότι γνωρίζει εκ του Κώδικα Ιπποδρομιών ότι ουδείς μπορεί να απαγορεύσει αναιτιολόγητα την ίππευση.

Τέλος ο ισχυρισμός ότι η προσωπική του αντιπαράθεση με τον  Κο Κων. Θεοδωράκη εισάγει λόγω δικαιολογημένης αγανάκτησης και εκ τούτου λόγω άρσης του καταλογισμού, απορρίπτεται ως ανεπίδεκτη εκτίμησης, αφού δεν προβλέπεται σε κανένα σημείο του θεσμικού και πειθαρχικού πλαισίου της ΦΕΕ, λόγος άρσης του καταλογισμού και ιδίως η επί προσωπικού αντιπαράθεση δύο παραγόντων/συμμετεχόντων στις ιπποδρομίες.

4 και 5. Η απόσταση του παραθύρου από το οποίο κατά τον Αναπληρωτή     Ιπποδρομιάρχη εξέφυγε ο αναβάτης Μ. Χριστοφής προέκυψε ότι είναι λιγότερη των δύο μέτρων από το έδαφος. Με συνυπολογισμό του γεγονότος ότι ο αναβάτης έχει ύψος περί το  1.65 , βάρος περί τα 55 κιλά, πρόκειται δε για επαγγελματία αθλητή και μάλιστα ιδιαιτέρως γυμνασμένο (πρόκειται για αναβάτη με καλό μητρώο επιδόσεων), η δυνατότητα του να εξέλθει από παράθυρο σε ύψος περίπου 2 μέτρων (ήτοι μόλις 35 πόντους υψηλότερο από το σωματικό του ύψος) και να προσεδαφιστεί κρίνεται δυνατή και όλως πιθανή.

Για τους ως άνω ειδικούς λόγους οι ισχυρισμοί του παρέχοντος της γραπτές εξηγήσεις απορρίπτονται.

Επειδή οι ως άνω πράξεις, ήτοι η μη ίππευση στις ως άνω προαναφερόμενες ιπποδρομίες της 11ης Φεβρουαρίου 2011 άνευ δικαιολογημένης αιτίας με την κατά τα ως άνω διαστρωμένη αιτιολογία/νομική βάση, την οποία η παρούσα απόφαση και εδώ επαναλαμβάνει και στην οποία  αναφέρεται έχουν συντελεσθεί, απορρίπτει τις προβαλλόμενες εξηγήσεις του καλούμενου  και  κρίνει ότι πράγματι συνεπληρώθησαν οι προϋποθέσεις για την στοιχειοθέτηση της παράβασης  από τον καλούμενο της  άρθ. 2 § 23  του Πίνακα Πειθαρχικών Ιπποδρομιακών Παραπτωμάτων και Αδικημάτων του Κώδικα Ιπποδρομιών, ήτοι της μη ίππευσης σε ιπποδρομία για την οποία ο αναβάτης έχει δηλωθεί άνευ δικαιολογημένης αιτίας και δύναται να επιβληθούν σε βάρος του οι ποινές που με τις διατάξεις αυτές επισείονται.

Επειδή για κάθε περίπτωση κατά την ως άνω διάταξη επιβάλλεται ποινή αποκλεισμού πέντε ιπποδρομιακών ημερών, άνευ εξαιρέσεων και χωρίς πρόβλεψη δυνατότητος προς συγχώνευση πλειόνων ποινών.

Επειδή ο αναβάτης Μάριος Χριστοφής αναιτιολόγητα δεν προσήλθε και δεν ίππευσε ενώ είχε δηλωθεί  στην 4^η ,5^η, 6^η, 7^η και  8^η  ιπποδρομία της 11^ης Φεβρουαρίου 2011.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Και δυνάμει του άρθ. 10 εδ. γ΄ Κ.Ι. Σε συνδυασμό με το άρθρο 2 § 23 του Ποινολογίου του Κ.Ι. :

Η Επιτροπή Ιπποδρομιών της ΦΕΕ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ:

Επιβάλλει αποκλεισμό είκοσι πέντε (25) ιπποδρομικών ημερών στον αναβάτη Μάριο Χριστοφή του Σάββα και της Αικατερίνης αναβάτη δρομώνων ίππων λόγω της μη ιππεύσεως σε πέντε ιπποδρομίες της 11^ης Φεβρουαρίου 2011. Ο αποκλεισμός έχει την έννοια των διατάξεων του άρθ. 4 § 10 του Πίνακα Πειθαρχικών Ιπποδρομιακών Παραπτωμάτων και Αδικημάτων του Κώδικα Ιπποδρομιών. 

Γίνεται μνεία ότι η απόφαση ελήφθη ομόφωνα από τα μέλη της Επιτροπής Ιπποδρομιών. Ειδικώς ελήφθη υπόψη το γεγονός ότι κατά τα ως άνω αναφερόμενα παρασχεθείσες δικαιολογίες / εξηγήσεις εκ μέρους του τιμωρουμένου παρουσίαζαν σοβαρότατη αντίστιξη μεταξύ μέσης λογικής και πείρας την οποία διαθέτει σε κάθε περίπτωση ένα πειθαρχικό όργανο και της επίκλησης των δεδομένων κατά το φερόμενο τρόπο τέλεσης, ο οποίος απέχει χαρακτηριστικά από την μέση λογική . Η  αντίστιξη αυτή δεν συνετέλεσε στο είδος και στο ύψος της ποινής τα οποία ορίζονται απαρέγκλιτα άλλωστε από τον Κώδικα Ιπποδρομιών πλην όμως η Επιτροπή Ιπποδρομιών σημειώνει την προσπάθεια παραπλάνησής της με τον ως άνω τρόπο, ο οποίος δεν συνάδει και οφείλει να μην συνάδει με την θεσμική της αρμοδιότητα.

Γίνεται μνεία ότι υφίσταται η δυνατότητα άσκησης έφεσης εντός τεσσάρων (4) ημερών ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου της Φιλίππου Ενώσεως της Ελλάδος.

Ο τιμωρηθείς καλείται να παραλάβει αντίγραφο της παρούσης από την γραμματεία της Επιτροπής Ιπποδρομιών εντός τριών ημερών από της κάτωθι ημερομηνίας εκδόσεως της προς γνώσιν τους και για τις νόμιμες συνέπειες. Σε περίπτωση μη προσελεύσεως  η παρούσα θα αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της ΦΕΕ και στον πίνακα ανακοινώσεων έξωθεν των γραφείων της Επιτροπής Ιπποδρομιών, οπότε και η απόφαση τεκμαίρεται κοινοποιηθείσα κατ’ άρθ. 11 Κ.Ι.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΩΝ

Ν. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ – Κ. ΚΟΝΤΟΣ – Ι. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ