ΣΕΡΑΦΕΙΜ Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ
ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΜΕΘΟΔΩΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΤΟΠΙΝΓΚ ΣΤΙΣ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΕΣ
Σημ. «Ιπποδρομιών»: Η συγκεκριμένη μελέτη συντάχθηκε κατόπιν ανοιχτής πρόσκλησης της ΦΕΕ προς όλους τους ιδιώτες και τους Φορείς για την υποβολή προτάσεων σχετικά με τις μεθόδους καταπολέμησης του ντόπινγκ.
Απεστάλη στην ΦΕΕ και στον Ιπποδρομιακό Τύπο (έχει και στο παρελθόν δημοσιευθεί στο Διαδίκτυο) στις 27-04-2009.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Εισαγωγή
Αρχικές διαπιστώσεις – παρατηρήσεις – εκτίμηση της υπάρχουσας κατάστασης
Προτάσεις για την καταπολέμηση του ντόπινγκ στις ιπποδρομίες
Συμπεράσματα
Παράρτημα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Είναι γνωστό σε όλους πως η επιτυχία και η νίκη αποτελούν τα ισχυρότερα κίνητρα για τους αθλητές. Αν σε αυτά τα κίνητρα προσθέσουμε και πιθανά οικονομικά οφέλη, μιλώντας πλέον για επαγγελματίες αθλητές, τότε αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα πως στα πλαίσια του αμείλικτου ανταγωνισμού αρκετοί είναι εκείνοι οι οποίοι προσπαθούν με αθέμιτους τρόπους να διεκδικήσουν την νίκη και ο, τι απορρέει εξ αυτής. Ένας από αυτούς τους τρόπους είναι και η χρήση απαγορευμένων ουσιών, το λεγόμενο doping.
Στην τεχνική ανάλυση που παρατίθεται παρακάτω, γίνεται προσπάθεια να εστιάσουμε στον χώρο των Ιπποδρομιών και ειδικότερα στον Ελληνικό Ιππόδρομο, διερευνώντας πιθανούς τρόπους αποτροπής τέτοιων φαινομένων, που αποτελούν – κατά την γνώμη μου – το χειρότερο είδος αρνητικής διαφήμισης που μπορεί να υποστεί ο χώρος και βεβαίως πλήττει καίρια το κύρος και την αξιοπιστία των Ιπποδρομιών, με προφανή αποτελέσματα την απαξίωση του αθλήματος, την περιθωριοποίησή του, την αποτροπή εισροής νέων ανθρώπων στον χώρο (ιδιοκτητών, προπονητών, αναβατών αλλά και φιλίππων) και τελικά τον οικονομικό μαρασμό των Ιπποδρομιών.
Εύχομαι η εργασία αυτή να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο στα κατάλληλα χέρια.
ΑΡΧΙΚΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ - ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ - ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
Τα αρχικά δεδομένα της υπόθεσης εργασίας είναι τα εξής:
- Έχουμε έναν Ιππόδρομο στον Ελλαδικό χώρο, όπου πραγματοποιούνται – κατά κύριο λόγο – τρεις ιπποδρομιακές συγκεντρώσεις εβδομαδιαίως, με δυνατότητα επίτευξης εμβόλιμων συγκεντρώσεων. Στον Ιππόδρομο διαγωνίζονται ίπποι ελληνικής και αλλοδαπής προέλευσης που έχουν την σχετική άδεια συμμετοχής μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες όπως προβλέπονται από τις Γενικές Διατάξεις του Κώδικα Ιπποδρομιών (Γενικές Διατάξεις, άρθρο 32 παρ. Β). Επιπλέον, οι ίπποι έχουν την δυνατότητα είτε να σταβλίζονται στους χώρους του Ιπποδρόμου (boxes), εκτός του Ιπποδρόμου, σε ιπποφορβεία ή ακόμα και να μεταφερθούν στο εξωτερικό προκειμένου να συνεχίσουν εκεί την αγωνιστική τους πορεία.
- Έχουμε περισσότερους από 80 προπονητές δρομώνων ίππων (1) που είναι υπεύθυνοι για την εκγύμναση των ίππων που τους ανατίθενται, για την καλή φυσική τους κατάσταση αλλά και την σωστή διαβίωσή τους. Η σχετική αδειοδότησή τους είναι αρμοδιότητα της Φιλίππου Ενώσεως της Ελλάδος.
- Έχουμε πλήθος αναβατών – Ελλήνων αλλά και αλλοδαπών - που ιππεύουν έχοντας την σχετική άδεια από την αρμόδια Επιτροπή (Επιτροπή Ιπποδρομιών), η οποία εμπίπτει στην δικαιοδοσία της Φιλίππου Ενώσεως της Ελλάδος.
- Έχουμε νομοθετικό πλαίσιο όπως αυτό ορίστηκε από την Πολιτεία (Αθλητικός Νόμος που ψηφίστηκε προσφάτως) και παράλληλα έχουμε τον Κώδικα Ιπποδρομιών με τις Γενικές Διατάξεις που συντάσσει και αναπροσαρμόζει η Φίλιππος Ένωση της Ελλάδος, όπου αποσκοπούν στην ομαλή διεξαγωγή των ιπποδρομιών καθώς και στον έλεγχο αυτών. Για την εφαρμογή τους, υπάρχει πλήθος Τεχνικών επιτετραμμένων (Ελλανοδίκες, Επιτροπή Ιπποδρομιών, Επόπτης Δειγματοληψιών – Βοηθός Επόπτη Δειγματοληψιών κ.α.).
- Έχουμε τους Κτηνιάτρους της Φιλίππου Ενώσεως οι οποίοι ασκούν έλεγχο κατά την διάρκεια των ιπποδρομιών, των προπονήσεων και όποτε άλλοτε κρίνεται αναγκαίο με τον έλεγχο των στάβλων και γενικά όλων των εγκαταστάσεων και χώρων που έχουν σχέση με κτηνιατρικά θέματα και δεν έχουν καμία ανάμιξη στην περίθαλψη των ίππων. Οι Κτηνίατροι της Φιλίππου Ενώσεως κατά την διάρκεια των ιπποδρομιών είναι οι μόνοι αρμόδιοι να αποφασίζουν αν κάποιος ίππος είναι σε θέση να πάρει μέρος σε αυτές, μετά από κλινική εξέταση που θα διενεργήσουν οι ίδιοι κατά την κρίση τους ή μετά από υπόδειξη των Ελλανοδικών, της Επιτροπής Ιπποδρομιών και αίτηση του ιδιοκτήτη, του αναβάτη ή του προπονητή. Επίσης είναι οι μόνοι αρμόδιοι να προβαίνουν σε εξέταση ίππων μετά την ιπποδρομία και να γνωματεύουν την ίδια ημέρα στους Ελλανοδίκες καθώς και να καθορίζουν τον χρόνο αποχής – πλην των ρινορραγιών, όπου ο χρόνος αποχής είναι υποχρεωτικά ένας μήνας και των υποθερμιών όπου ο χρόνος αποχής είναι είκοσι ημέρες -. Ακόμη ελέγχουν την ταυτότητα των ίππων, τα προστατευτικά των ποδιών και τα πέταλα. Κυκλοφορούν σε όλους τους χώρους και παρακολουθούν τους ίππους που πρόκειται να πάρουν μέρος στις ιπποδρομίες (σελλωτήριο, στίβο επίδειξης), κατά την επίδειξη στον αγωνιστικό στίβο, στις αφετηρίες και στο ζυγιστήριο κατά την επιστροφή των ίππων. Ελέγχουν την ταυτότητα των ίππων κατά την λήψη βιολογικών υλικών. Χορηγούν επίσης διουρητικά φάρμακα και υπογράφουν τις κάρτες δειγμάτων και αντιδειγμάτων. Οι κτηνίατροι της Φιλίππου Ενώσεως υποχρεούνται να προβαίνουν αιφνίδια ή σε καθορισμένα χρονικά διαστήματα σε επιθεώρηση των στάβλων του ιπποδρόμου προκειμένου να διαπιστώσουν αν τηρούνται οι όροι υγιεινής, καθαριότητος, διατροφής των ίππων κλπ. και να αναφέρουν σχετικά στη Φίλιππο Ένωση. Επίσης ελέγχουν τα παραπάνω και σε στάβλους που βρίσκονται εκτός ιπποδρόμου όπως επίσης και σε ιπποφορβεία. Υπάρχουν βεβαίως και οι Κτηνίατροι του Ιπποδρόμου οι οποίοι ασχολούνται με τα έκτακτα περιστατικά και την περίθαλψη των ίππων και δεν έχουν καμία σχέση με τον έλεγχο. Είναι επιφορτισμένοι με την εφαρμογή των όποιων ιατρικών πράξεων απαραίτητων για την υγεία των ίππων (Κώδικας Ιπποδρομιών κεφ. 3, άρθρο 50 – Γενικές Διατάξεις, άρθρο 34)
1 ( Στοιχεία από το site της Ένωσης Προπονητών Δρομώνων Ίππων.)
- Έχουμε τους Γιατρούς του Ιπποδρόμου οι οποίοι εξετάζουν και αποφαίνονται υπεύθυνα αν αναβάτες ύστερα από αίτησή τους ή από παραπομπή από τους Ελλανοδίκες είναι σε θέση ή όχι να ιππεύσουν δίνοντας σχετική γνωμάτευση στους Ελλανοδίκες. Επίσης μετά από εντολή της Φιλίππου Ενώσεως, των Ελλανοδικών ή αυτεπάγγελτα προβαίνουν σε έλεγχο για τυχόν χρήση απαγορευμένων ουσιών στους αναβάτες πριν ή μετά την ιπποδρομία. (Κώδικας Ιπποδρομιών κεφ. 4, άρθρο 51)
- Έχουμε το Εργαστήριο doping του Ο.Α.Κ.Α. που διεξάγει – σε συνεργασία με την Φίλιππο Ένωση της Ελλάδος - συχνότατους ελέγχους για πιθανή χρήση απαγορευμένων ουσιών. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί είναι πιστοποιημένοι και αποδεκτοί, ανήκει στην επιστημονική ομάδα του Εθνικού Συμβουλίου Καταπολέμησης του Ντόπινγκ (Ε.Σ.ΚΑ.Ν.) και εργάζεται σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, όπως αυτά καθορίζονται και αναπροσαρμόζονται από την Παγκόσμια Ομοσπονδία καταπολέμησης του Ντόπινγκ (WADA) (Νόμος 3708/2008).
Με βάση αυτά τα στοιχεία, θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τα «τρωτά σημεία» των διαδικασιών ελέγχου ή των κανόνων και διατάξεων που τους διέπουν, για να δώσουμε απάντηση στο ερώτημα:
Ποιες είναι οι διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν και ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο αριθμός κρουσμάτων χρήσης απαγορευμένων ουσιών τόσο από τους διαγωνιζόμενους στον Ελληνικό Ιππόδρομο ίππους όσο και από τους αναβάτες τους;
Με τον όρο διαδικασίες ελέγχου, εννοούμε τόσο την εργαστηριακή εξέταση δειγμάτων βιολογικών υγρών από τους ίππους και τους αναβάτες τους, όσο και τον αγωνιστικό - πειθαρχικό έλεγχο που διεξάγουν οι εντεταλμένες Υπηρεσίες που υπάγονται στην Φίλιππο Ένωση της Ελλάδος. Παρότι στην συνέχεια θα αναλύσουμε ξεχωριστά τις περιπτώσεις χρήσης απαγορευμένων ουσιών από ανθρώπους και ίππους, εν τούτοις προσωπική μου εκτίμηση είναι πως αποτελούν θέματα αλληλεπικαλυπτόμενα, αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Θα πρέπει να έχουν βεβαίως διαφορετική αντιμετώπιση λόγω της ιδιαιτερότητας του doping σε ίππο (ενέργεια για την οποία ο ίππος δεν φέρει «προσωπική ευθύνη», ας μου επιτραπεί ο όρος).
Σύμφωνα με την υπάρχουσα κατάσταση που επικρατεί παγκόσμια, αρκετοί αθλητές – φυσικά και ίπποι και αναβάτες δρομώνων ίππων – χρησιμοποιούν διάφορες ουσίες που με βάση τα διεθνή αποδεκτά πρότυπα και τους κανονισμούς θεωρούνται απαγορευμένα ως προς την χρήση τους από αθλητές, πολλές φορές – αν όχι όλες – μάλιστα και επικίνδυνες για την υγεία τους. Το doping είναι στις μέρες μας επιστήμη «υψηλής τεχνολογίας» με δισεκατομμύρια ευρώ τζίρους σε όλο τον πλανήτη. Αφορά – κυρίως – σε αθλητές κορυφαίου επιπέδου και αγωνίσματα υψηλότατου ανταγωνισμού. Η «φιλοσοφία» του doping είναι η επιμήκυνση – όσο είναι δυνατό – της αντοχής του αθλητή κατά την προπόνηση με στόχο την βελτίωση των ατομικών επιδόσεών του και – φυσικά – τα ρεκόρ αγώνων. Σαφέστατα θα πρέπει να προσθέσουμε και τις οικονομικές απολαβές ενός αθλητή τέτοιου επιπέδου (έπαθλα, πριμ, επιχορηγήσεις, σπόνσορες, διαφημίσεις κ.α.) οπότε γίνεται εύκολα αντιληπτό πως έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία «μάστιγα» παγκοσμίως εξαπλωμένη και μία εξαιρετικά οργανωμένη επιχείρηση που βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά από τον έλεγχο. Και αυτό είναι απολύτως φυσικό, διότι όπως είναι γνωστό τα σκευάσματα αυτά είναι χημικής σύνθεσης (φτιαγμένα σε εργαστήριο και όχι φυσικά προϊόντα) κατά κύριο λόγο, συνεπώς ο εντοπισμός τους –τόσο η χημική δομή, όσο η επίδρασή τους αλλά και το χημικό αντιδραστήριό τους, δηλαδή η χημική διαδικασία παρασκευής τους άρα ο εντοπισμός τους – είναι διαδικασίες χρονοβόρες που επιτρέπουν για ικανό διάστημα την κυκλοφορία των σκευασμάτων αυτών μέχρι τελικά να εντοπιστούν από τις διεθνείς οργανώσεις και να καταχωρηθούν στις λίστες με τις απαγορευμένες ουσίες. Σαφώς η επιστήμη του anti-doping συνεχώς προοδεύει με εντυπωσιακά αποτελέσματα, πάντοτε όμως θα υπολείπεται του doping.
Εξειδικεύοντας στις Ιπποδρομίες, διαπιστώνουμε πως παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον ως προς το θέμα που εξετάζουμε. Κι αυτό, διότι έχουν μία χαρακτηριστική ιδιομορφία σε σχέση με άλλα αθλήματα, μία ειδοποιό διαφορά: Ενώ το doping σε όλα τα άλλα αθλήματα χρησιμοποιείται για βελτίωση των επιδόσεων, στις Ιπποδρομίες έχουμε απαγορευμένες ουσίες που δρουν ακόμη και κατασταλτικά, μειώνοντας την επίδοση είτε του αλόγου, είτε του αναβάτη ή και των δύο!
Στην συνέχεια, θα εξετάσουμε αναλυτικότερα κάθε συντελεστή της ομάδας, διότι περί ομάδας πρόκειται: άνθρωπος και άλογο, αρμονικά συνεργαζόμενοι κατά την διάρκεια της κούρσας με αντιπάλους άλλες ομάδες και κοινό στόχο την διάκριση και την νίκη.
ΤΟ DOPING ΣΤΟΥΣ ΙΠΠΟΥΣ
Όπως ήδη αναφέραμε, ένας από τους συντελεστές σε μία ιπποδρομία είναι ο ίππος. Αθλητής υψηλότατου επιπέδου, υπό σκληρό ανταγωνισμό, με τραυματισμούς, κόπωση, ασθένειες και ο, τι άλλο βιώνει ένας αθλητής τέτοιου επιπέδου. Ιδιάζουσα περίπτωση το doping στους ίππους, για αρκετούς λόγους:
- Δεν υπάρχει «προσωπική ευθύνη» του ίππου, το doping γίνεται με ανθρώπινη παρέμβαση ή από ανθρώπινο λάθος.
- Δεν ωφελείται από το doping ο ίδιος ο ίππος - ίδιον όφελος - , αλλά όποιος εφάρμοσε στον ίππο το doping (όφελος τρίτων). Αυτό το λέμε, διότι αν υποθέσουμε πως το doping εφαρμόζεται από ανθρώπους του «κύκλου» του ίππου, πιθανόν να αποσκοπούν σε οφέλη από έπαθλα, ίσως και από στοιχήματα. Στις περιπτώσεις βέβαια που έχουμε δράση ουσιών με κατασταλτικό χαρακτήρα, η επιδίωξη «κερδοσκοπικής στοιχηματικής επιδρομής» είναι κάτι περισσότερο από προφανής (αν και σπάνια μπορεί να αποδειχθεί). Δεν είναι λίγες παγκοσμίως οι περιπτώσεις επίσης κατά το παρελθόν όπου νίκες ίππων - αουτσάιντερ δεν συνοδεύτηκαν από αποδόσεις νικητών αουτσάιντερ και εκ των υστέρων μάλιστα βρέθηκαν ντοπαρισμένοι.
- Πολλές φορές μπορεί να βρεθεί «λερωμένος» - κατά την ιπποδρομιακή ορολογία – ίππος εξαιτίας της οριακής (χρονικά) συμμετοχής του σε ιπποδρομία μετά από θεραπεία κατά την οποία έλαβε φαρμακευτική αγωγή νόμιμη μεν, ουσίες της όμως ενδέχεται να θεωρούνται απαγορευμένες για εν ενεργεία αθλητές. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις – και στην Ελλάδα – παρατηρήθηκε το φαινόμενο ίπποι να έχουν στον οργανισμό τους απαγορευμένες ουσίες που προήλθαν από προσμίξεις με τις τροφές τους (σχετικά σπάνιο, συνηθέστερα το γεγονός αυτό γίνεται εμφανές σε περισσότερους του ενός ίππους που ανήκουν στην ίδια ιδιοκτησία ή προπόνηση).
- Υπάρχει πιθανότητα ο οργανισμός του ίππου να εκκρίνει ουσίες σε τιμές μεγαλύτερες του διεθνώς αποδεκτού (ενδογενείς ουσίες) με αποτέλεσμα σε περίπτωση δειγματοληψίας να φαίνεται ντοπαρισμένος.
- Τέλος, έχουν αναφερθεί και περιπτώσεις δολιοφθοράς από τρίτους.
Κατά τα λοιπά, το doping στους δρόμωνες ίππους είναι πανομοιότυπο με των υπόλοιπων πρωταθλητών υψηλού επιπέδου όλων των αθλημάτων. Κατ’ εξαίρεση και αν συντρέχουν συγκεκριμένοι ιατρικοί λόγοι (γνωματευθέντες από δύο κτηνιάτρους) για την χρήση τους, επιτρέπεται η χρήση αναβολικών ουσιών στον ίππο αφού πρώτα έχουν αναφέρει στην γνωμάτευση την αιτία χορήγησης και την πάθηση και γνωστοποιώντας στην Φίλιππο Ένωση την ακριβή ημερομηνία έναρξης της θεραπείας με τις αναβολικές ουσίες έτσι ώστε να αρχίσει να προσμετράται ο 4μηνος αποκλεισμός από τις ιπποδρομίες του υπό θεραπεία ίππου (Γενικές Διατάξεις, άρθρο 35).
ΤΟ DOPING ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΒΑΤΕΣ
Άλογο και αναβάτης αποτελούν μέλη μιας ομάδας κατά την διάρκεια μιας ιπποδρομίας με κοινό στόχο την διάκριση και την νίκη. Όπως λοιπόν οφείλει ο προπονητής – κατά κύριο λόγο – να παρουσιάζει τον ίππο του στην καλύτερη δυνατή αγωνιστική κατάσταση, έτσι και ο αναβάτης οφείλει να βρίσκεται σε τέτοια φυσική, ψυχική και πνευματική κατάσταση που να του επιτρέπουν αφενός μεν να συμμετέχει με τον ίππο του με ασφάλεια – πρωτίστως – και με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις διάκρισης αφετέρου. Παρατηρούνται όμως και στους αναβάτες φαινόμενα χρήσης απαγορευμένων ουσιών, άλλοτε κατασταλτικών και άλλοτε διεγερτικών, χωρίς να θέλω να επεκταθώ σε λεπτομέρειες. Πέραν της αλγεινής εντύπωσης που προκαλούν τέτοια φαινόμενα στις τάξεις των φιλίππων, δυσφημούν με τον χειρότερο τρόπο τις Ιπποδρομίες και αποθαρρύνουν νέα παιδιά από το να ασχοληθούν με το άθλημα αλλά και τους γονείς τους από το να τα παροτρύνουν να ασχοληθούν, εξασφαλίζοντας νωρίς – σε μικρή ηλικία – επαγγελματική αποκατάσταση και γιατί όχι μία λαμπρή αγωνιστική καριέρα. Το σημαντικότερο όμως κατά τη δική μου εκτίμηση είναι το γεγονός πως με την χρήση απαγορευμένων ουσιών (η οποία γίνεται με ίδια και αποκλειστική ευθύνη του αναβάτη) τίθενται σε κίνδυνο οι ζωές των υπολοίπων συμμετεχόντων στην ιπποδρομία αναβατών και του συνόλου των ίππων που διαγωνίζονται. Ρισκάρονται ζωές, οικονομικά κεφάλαια (μην ξεχνάμε πως οι ίπποι είναι επενδύσεις ιδιοκτητών) ενώ παράλληλα – βασικότατος παράγων αναξιοπιστίας του αθλήματος – αλλοιώνονται επιδόσεις, αρκετές φορές και οι στοιχηματικές αποδόσεις, ανεξάρτητα αν οι ληφθείσες ουσίες είναι διεγερτικές ή κατασταλτικές. Αυτό, διότι αν ένας αναβάτης έχει κάνει χρήση διεγερτικών ουσιών, είναι προφανές πως δεν υπάρχει το ισότιμο της συμμετοχής. Αν πάλι έχει γίνει χρήση κατασταλτικών ουσιών, τότε δεν μπορεί ένας άνθρωπος – όσο ικανός ή ταλαντούχος κι αν είναι – να αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητες και ικανότητές του, οπότε και η αγωνιστική συμπεριφορά του ίππου του θα επηρεαστεί αναλόγως. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός (μπορεί κανείς εύκολα να το διαπιστώσει ρωτώντας απλούς φιλίππους – στοιχηματίες) πως μεταξύ ισοδυνάμων ίππων σε κάποια αναμέτρηση, αυτό που λαμβάνει – κυρίως – υπόψη του όποιος στοιχηματίζει είναι αφενός η πιθανή «εύνοια» των ίππων από την σύνθεση της κούρσας και την πιθανολογούμενη διαδρομή τους και η ανάβασή τους. Με άλλα λόγια, οι αγωνιστικές επιδόσεις των ίππων είναι συνάρτηση και των συμμετεχόντων αναβατών, επομένως και η δική τους απόδοση επηρεάζει τόσο το αποτέλεσμα όσο και τις στοιχηματικές αποδόσεις. Παρότι η μελέτη αυτή στόχο έχει να αναδείξει τρόπους αντιμετώπισης του doping, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το οικονομικό σκέλος της υπόθεσης, αφού αφενός μεν το doping στους ίππους γίνεται αποκλειστικά και μόνο για οικονομικά οφέλη, αφετέρου δε η κερδοφορία του Οργανισμού Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος (Ο.Δ.Ι.Ε.) είναι ένα από τα βασικά ζητούμενα και επιδιωκόμενα για την άνθιση των Ιπποδρομιών στην Ελλάδα και το «άνοιγμά τους» προς την κοινωνία. Φαινόμενα διαφθοράς και παρακμής μόνο κακό κάνουν στις Ιπποδρομίες και πλήττουν όλες τις τάξεις του Ελληνικού Ιπποδρόμου διαστρωματικά.
Οι διαφορές που υπάρχουν συγκριτικά με το doping στους ίππους είναι εμφανείς:
- Υπάρχει «προσωπική ευθύνη» στις περιπτώσεις doping αναβατών, αφού γίνονται όπως προείπαμε με ίδια και αποκλειστική ευθύνη τους. Συνεπώς, κατά την προσωπική μου άποψη, ο τρόπος αντιμετώπισής τους – τόσο ποινικά, όσο και αγωνιστικά, πειθαρχικά – θα πρέπει να είναι διαφορετικός από τις περιπτώσεις ντοπαρισμένων ίππων.
- Υπάρχει πιθανότητα προσωπικού οικονομικού οφέλους. Σε περιπτώσεις χρήσης διεγερτικών ουσιών για παράδειγμα, όπου ο αναβάτης έχει πολλαπλάσιες του φυσιολογικού δυνάμεις και αντανακλαστικά κατά την εξέλιξη της ιπποδρομίας, θα μπορούσε την κατάσταση αυτή να την εκμεταλλευτεί και οικονομικά – στοιχηματικά είτε ο ίδιος ή όσοι πιθανώς το γνωρίζουν.
- Δεν υπάρχει πρακτικά πιθανότητα «κατά λάθος» ντοπαρίσματος αναβάτη, μιας και στα τρόφιμα και τα ποτά του εμπορίου αλλά και στα φαρμακευτικά σκευάσματα (αν ληφθούν τέτοια δικαιολογημένα) δεν υπάρχουν ουσίες που – συνήθως – ανιχνεύονται σε ανθρώπους και δη αναβάτες κούρσας. Η πιθανότητα δολιοφθοράς φαντάζει μακρινή.
ΝΟΜΟΙ, ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΟΥΣΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Από τον Οκτώβριο του 2008 η Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού κατέθεσε στην Βουλή Αθλητικό Νομοσχέδιο το οποίο ψηφίστηκε και αποτελεί πλέον Νόμο του Κράτους. Μεταξύ των άλλων, προβλέπονται ποινές τόσο για όσους χορηγούν παράνομες θεραπευτικές ή αναβολικές ουσίες στους ίππους αλλά και στους αναβάτες που βρίσκονται ντοπαρισμένοι. Για τους επαγγελματίες δε του χώρου, εκτός από τις προβλεπόμενες από τον Νόμο ποινικού χαρακτήρα κυρώσεις, επιβάλλονται αναστολή άδειας και απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος για έξι μήνες αρχικά και οριστικά σε περιπτώσεις υποτροπής (Φ.Ε.Κ. τεύχος πρώτο, αρ. φύλου 210, άρθρο 128 ΙΔ’ - παρ. 1, 2, 3 /08-10-2008 ).
Επιπροσθέτως, υπάρχει ο Κώδικας Ιπποδρομιών με τις Γενικές Διατάξεις του όπως αυτές συντάσσονται και τροποποιούνται – όποτε παρίσταται ανάγκη – από την Φίλιππο Ένωση της Ελλάδος, η οποία έχει και την ευθύνη εφαρμογής τους. Σύμφωνα λοιπόν με τις Γενικές Διατάξεις, σε περίπτωση ανίχνευσης απαγορευμένης ουσίας σε ίππο, τιμωρείται ο προπονητής του ο οποίος και φέρει την ευθύνη της αγωνιστικής του κατάστασης - με συγκεκριμένες εξαιρέσεις - και ο ίππος αποκλείεται από τις ιπποδρομίες (Γενικές Διατάξεις, άρθρο 40 – παρ. 5, 6, 7). Να σημειώσουμε πως στην περίπτωση που κάποιος ίππος διαγωνιστεί με ευθύνη του ιδιοκτήτη, βοηθού προπονητή, αρχισταβλίτη ή σταβλίτη, οι κυρώσεις προορίζονται για αυτούς υπό την ευθύνη των οποίων συμμετείχε ο ντοπαρισμένος ίππος στην ιπποδρομία και ταυτόχρονα προβλέπονται χρηματικά πρόστιμα ανάλογα με το πλήθος των παραβάσεων – υποτροπές – και φτάνουμε μέχρι οριστική αφαίρεση άδειας και απαγόρευση εισόδου σε όλους τους χώρους του Ιπποδρόμου, όταν πρόκειται για περιπτώσεις χορήγησης διεγερτικών ή κατασταλτικών ουσιών και όχι θεραπευτικών α’ ή β’ κατηγορίας που θα εξετάσουμε παρακάτω και δεν έχει παρέλθει τετραετία από την υποτροπή. Για τους υπεύθυνους σταβλίτες οι ποινές που προβλέπονται είναι αποκλεισμός από έναν μέχρι και πέντε μήνες ανάλογα με την κατηγορία της απαγορευμένης ουσίας και για όλες τις περιπτώσεις απαγορευμένων ουσιών. Ο ίππος αποκλείεται για όσο χρόνο εισηγηθεί η αρμόδια επιτροπή από την ημερομηνία που έγινε η δειγματοληψία, αφαιρείται το συνολικό ποσό των επάθλων που έχει κερδίσει από τις συμμετοχές του από την ημερομηνία της δειγματοληψίας και μέχρι την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της και ο ίππος σε όλες αυτές τις συμμετοχές του τοποθετείται τελευταίος. Τέλος, μετά από παρέλευση τετραετίας και αν δεν μεσολαβήσει υποτροπή, η παράβαση παραγράφεται τόσο για τους προπονητές όσο και για τους σταβλίτες ή άλλους υπεύθυνους. Ποινικά, οι υπεύθυνοι τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή τουλάχιστον 25 χιλιάδων ευρώ έως 50 χιλιάδων ευρώ. Παράλληλα επιβάλλεται απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος σχετικού με τις ιπποδρομίες για χρονικό διάστημα έξι μηνών και σε περίπτωση υποτροπής η απαγόρευση είναι οριστική. Τέλος, επιβάλλεται ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα ετών εφόσον οι υπαίτιοι χορήγησαν τις απαγορευμένες ουσίες είτε κατ’ επάγγελμα ή με σκοπό να προσπορίσουν στον εαυτό τους – ή σε άλλους – περιουσιακό όφελος (Νόμος 3708/2008, Κώδικας Ιπποδρομιών, άρθρο 167 - αναθεωρημένο).
Για τους αναβάτες, προβλέπονται επίσης πειθαρχικές κυρώσεις σε περίπτωση ανίχνευσης απαγορευμένης ουσίας στον οργανισμό τους. Πιο συγκεκριμένα, για τις περιπτώσεις ανίχνευσης αλκοόλ στον οργανισμό τους, τιμωρούνται με αποκλεισμό μέχρι τρεις μήνες ενώ για τις υπόλοιπες ουσίες ο αποκλεισμός φτάνει και τους έξι μήνες, ενώ σε περιπτώσεις υποτροπής η ποινή διπλασιάζεται. Σύμφωνα δε με τον νέο Αθλητικό Νόμο, προβλέπονται ποινικές κυρώσεις φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα σύμφωνα με άλλη διάταξη (Κώδικας Ιπποδρομιών – Ποινολόγιο άρθρο 2 – παρ.22, Κώδικας Ιπποδρομιών άρθρο 105 – αναθεωρημένο, Νόμος 3708/2008 ).
ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ
Σε αυτό το κεφάλαιο θα εξετάσουμε το σύνολο των απαγορευμένων ουσιών, όπως αυτές αναλυτικά περιγράφονται στις Γενικές Διατάξεις.
Το άρθρο 40 των Γενικών Διατάξεων είναι εφαρμογή του άρθρου 6 της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιπποδρομιακών Αρχών (I.F.H.A. – International Federation of Horseracing Authorities), στο οποίο αναφέρονται οι διαδικασίες, οι ευθύνες προσώπων, οι κυρώσεις, οι κατηγορίες των απαγορευμένων ουσιών – όχι σύμφωνα με την χημική τους σύνθεση αλλά σύμφωνα με την δράση τους, σε ποιο οργανικό σύστημα δηλαδή επιδρούν – (ο πλήρης πίνακας των απαγορευμένων ουσιών παρατίθεται στο Παράρτημα).
Στο Φ.Ε.Κ. τεύχος δεύτερο, αρ. φύλου 2671 – αρ. 55769/31-12-2008 δημοσιεύθηκε αναλυτικά το σύνολο των απαγορευμένων ουσιών, οι οποίες συνοπτικά κατατάσσονται στις εξής κατηγορίες (σύμφωνα με τον διεθνή πίνακα της WADA):
§ Αναβολικοί παράγοντες, των οποίων υποκατηγορίες είναι:
o Ανδρογόνα αναβολικά στεροειδή (ΑΑΣ) (εξωγενείς ουσίες, ενδογενείς ουσίες, μεταβολίτες και ισομερή)
o Άλλοι αναβολικοί παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων – αλλά όχι περιοριζομένων – στα SARMs (Selective Androgen Receptor Modulators, ελληνιστί εκλεκτικοί τροποποιητές υποδοχέα ανδρογόνων)
§ Πεπτιδικές ορμόνες και πεπτικές ουσίες, που αναλύονται στις εξής υποκατηγορίες:
o Αυξητική ορμόνη
o Χοριονική Γοναδοτροπίνη
o Παράγοντες που διεγείρουν την ερυθροποίηση
o Ινσουλίνες
o Κορτικοτροπίνες
§ Β2 – αγωνιστές
§ Ανταγωνιστές και τροποποιητές ορμονών, των οποίων υποκατηγορίες είναι:
o Αναστολείς της αρωματάσης (aromatase inhibitors)
o Εκλεκτικοί τροποποιητές υποδοχέων οιστρογόνων (SERMs – Selective Estrogen Receptor Modulators)
o Άλλες ουσίες με αντι-οιστρογονική δράση
o Παράγοντες που τροποποιούν τις λειτουργίες της μυοστατίνης
§ Διουρητικά και άλλοι παράγοντες απόκρυψης (διαστολείς πλάσματος)
§ Διεγερτικά (stimulants), που αναλύονται στις εξής κατηγορίες:
o Διεγερτικά μη εμπίπτοντα στις ουσίες ειδικής αναφοράς
o Διεγερτικά εμπίπτοντα στις ουσίες ειδικής αναφοράς (κάποιες από τις ουσίες αυτές επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν ως συστατικά ιδιοσκευασμάτων για τοπική αναισθησία ή για τοπική χορήγηση - π.χ. ρινική, οφθαλμική – ενώ κάποιες άλλες επιτρέπεται να ανιχνευθούν σε δείγμα ούρων μέχρι τιμή συγκέντρωσης αποδεκτή κατά περίπτωση)
§ Ναρκωτικά
§ Κανναβιδοειδή (cannabinoids)
§ Γλυκοκορτικοστεροειδή
§ Αλκοόλ
§ Β2 – αναστολείς
Οι ουσίες αυτές είναι ικανές να δράσουν οποιαδήποτε στιγμή σε ένα - ή παραπάνω - από τα ακόλουθα οργανικά συστήματα :
§ νευρικό σύστημα
§ καρδιοαγγειακό σύστημα
§ αναπνευστικό σύστημα
§ πεπτικό σύστημα
§ ουροποιητικό σύστημα
§ αναπαραγωγικό σύστημα
§ μυοσκελετικό σύστημα
§ αιμοποιητικό σύστημα
§ ανοσοποιητικό σύστημα
§ ενδοκρινικό σύστημα
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ – ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
Με βάση τα στοιχεία που αναλύσαμε μέχρι στιγμής, προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα:
Το doping είναι μία παγκόσμια και διαρκής απειλή για τον αθλητισμό γενικά και τις Ιπποδρομίες ειδικότερα. Λόγω της φύσης του – κατά κύριο λόγο μιλάμε για χημικής προέλευσης σκευάσματα και ουσίες – προηγείται του anti-doping και στην περίπτωση που εξετάζουμε αφορά τόσο στους ίππους όσο και στους αναβάτες τους. Το doping στις ιπποδρομίες σκοπεύει ξεκάθαρα στο αθέμιτο, στο παράνομο κέρδος (από έπαθλα ή από το στοίχημα) και οι ουσίες που χορηγούνται διακρίνονται σε θεραπευτικές, διεγερτικές και κατασταλτικές.
Με τα σημερινά δεδομένα, τα όπλα που διαθέτει η Πολιτεία για την αντιμετώπισή του είναι αφενός μεν οι συνεχείς έλεγχοι (αιφνίδιοι και προκαθορισμένοι) τόσο στους ίππους όσο και στους αναβάτες με την μέθοδο της δειγματοληψίας από πιστοποιημένο και εξειδικευμένο εργαστήριο (εργαστήριο doping Ο.Α.Κ.Α.) που τηρεί και εφαρμόζει επακριβώς όλες τις παγκοσμίως ισχύουσες διατάξεις για τον εργαστηριακό έλεγχο του doping, όπως αυτές έχουν θεσπιστεί από την Παγκόσμια Ομοσπονδία καταπολέμησης του Ντόπινγκ (WADA), αφετέρου είναι το νομοθετικό πλαίσιο και οι διατάξεις που υπάρχουν και εφαρμόζονται σήμερα τόσο από την ίδια την Πολιτεία (Αθλητικός Νόμος) όσο και από την Φίλιππο Ένωση της Ελλάδος η οποία με τον Κώδικα Ιπποδρομιών και τις Γενικές Διατάξεις ασκεί πειθαρχικό – αγωνιστικό έλεγχο και επιβάλλει ποινές και πρόστιμα παράλληλα με τις ποινικές κυρώσεις που προβλέπει ο Νόμος.
Ένα σοβαρό μειονέκτημα στην δράση για την καταστολή του doping είναι η αδυναμία πρόληψης, για τους λόγους που ήδη προαναφέραμε. Σε αυτά, ας προσθέσουμε και την ευκολία πρόσβασης στα boxes των ίππων από οποιονδήποτε κακοπροαίρετο επιδιώξει να ντοπάρει κάποιον ίππο (πλημμελής φύλαξη). Η απουσία στους χώρους γύρω από τα boxes καμερών ασφαλείας, κάνει το πρόβλημα εντονότερο. Συμπερασματικά, η δράση μας θα πρέπει κατά την εκτίμησή μου να κινηθεί στον άξονα διαρκής έλεγχος – αναπροσαρμογή κανόνων και διατάξεων – αναβάθμιση ασφάλειας. Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά και κατά περίπτωση τις ενέργειες που πρέπει να ακολουθηθούν προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί το μέγεθος του προβλήματος.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΟΥ DOPING ΣΤΙΣ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΕΣ
Οι προτάσεις που θα επακολουθήσουν διαφέρουν κατά περίπτωση, αν δηλαδή πρόκειται για άνθρωπο ή ίππο, αν η ανιχνευθείσα ουσία είναι θεραπευτική, διεγερτική ή κατασταλτική. Με βάση αυτήν την διάκριση, μέτρα που μπορούν να ληφθούν για την αντιμετώπιση του doping είναι τα εξής:
ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΒΑΤΕΣ
Με δεδομένη την αυστηρότητα του Αθλητικού Νόμου ως προς τις ποινές που προβλέπει για ντοπαρισμένους αναβάτες, η εκτίμησή μου είναι πως η Φίλιππος Ένωση δεν θα πρέπει να εξαντλήσει τα όρια της αυστηρότητάς της, θεωρώντας τους εν λόγω αναβάτες ως χρήστες, άρα και εξαρτημένους, δηλαδή ασθενείς. Βεβαίως σε καμία περίπτωση ντοπαρισμένος αναβάτης δεν μπορεί – και δεν νοείται – να ιππεύει, θέτοντας σε κίνδυνο τόσο τη δική του ζωή όσο και των συναδέλφων του αλλά και των συμμετεχόντων στις ιπποδρομίες ίππων. Εκτιμώντας ως πολύ καλά τα μέτρα και τις ποινές όπως αυτές προβλέπονται από τον Κώδικα Ιπποδρομιών και τις Γενικές Διατάξεις, προτείνω ως ενισχυτικό μέτρο την δημιουργία «μητρώου αναβατών» στο οποίο θα καταχωρούνται όλοι οι αναβάτες που βρέθηκαν ντοπαρισμένοι. Σύμφωνα με το μητρώο αυτό, κάθε αναβάτης που βρίσκεται εγγεγραμμένος, θα υπόκειται σε καθημερινό έλεγχο (εξαιρούμενος δηλαδή των αιφνιδιαστικών ή των καθορισμένων που καθημερινά πραγματοποιούνται δειγματοληπτικά) τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την αποχώρησή του από τον Ιππόδρομο. Με τον τρόπο αυτό, ελαχιστοποιείται η πιθανότητα υποτροπής. Αν αυτή - υποτροπή – παρά ταύτα συμβεί, τότε υπάρχουν οι ποινές όπως αυτές ορίζονται από τις διατάξεις. Σε περίπτωση δεύτερης υποτροπής, προτείνω την οριστική αφαίρεση της άδειας εργασίας αναβάτη κούρσας ή αναβάτη προπονήσεων (ίσως θα μπορούσε να δοθεί η δυνατότητα να απασχοληθεί σε κάποιον άλλο τομέα γύρω από τις ιπποδρομίες, έτσι ώστε να μην υποστεί την κοινωνική απαξίωση και την απομόνωση από το κοινωνικό σύνολο που θα επέφερε χειρότερα αποτελέσματα). Παράλληλα, κατά την περίοδο της τιμωρίας του θα μπορούσε ο εν λόγω αναβάτης να παρακολουθηθεί από κάποιον κατάλληλα ειδικευμένο σύμβουλο, όπως γιατρό ή ψυχολόγο για παράδειγμα – υπό την αιγίδα της Φιλίππου Ενώσεως - στην προσπάθειά του απεξαρτηθεί από τις ανιχνευθείσες ουσίες. Οι προτάσεις αυτές ισχύουν για κάθε είδους απαγορευμένη ουσία βρεθεί στον οργανισμό του αναβάτη, πλην της εξαιρετικής περίπτωσης να βρίσκεται – αποδεδειγμένα και δικαιολογημένα – σε θεραπευτική αγωγή με συγκεκριμένο σκεύασμα. Για να απαλλαχθεί των ευθυνών του (σε ο, τι αφορά στον πειθαρχικό έλεγχο από την Φίλιππο Ένωση) θα πρέπει να παρουσιάσει στην επιτροπή ελέγχου ή στον γιατρό του Ιπποδρόμου το σκεύασμα, συνταγή και γνωμάτευση γιατρού με την πλήρη διάγνωση.
ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΠΠΟΥΣ
Στην περίπτωση «λερωμένων» ίππων, πρέπει να ασχοληθούμε κατά περίπτωση. Πιο συγκεκριμένα:
- Αν η ουσία που ανιχνεύθηκε στον ίππο είναι θεραπευτική
Αυτό μπορεί να συμβεί είτε σκόπιμα, είτε από λάθος υπολογισμό του χρόνου αποχής μετά από θεραπεία.
- Αν η ουσία χορηγήθηκε σκόπιμα, τότε ισχύουν κανονικά ο, τι προβλέπονται από τις Διατάξεις ως προς τις ποινές για τα υπεύθυνα πρόσωπα. Επιπλέον, για να αποτραπούν στο μέλλον οι προσπάθειες όσων επιχειρήσουν με τέτοιες μεθόδους να διαμορφώσουν «παικτικά σκηνικά» (δεδομένου ότι έχει παρατηρηθεί σε κάποιες περιπτώσεις ίπποι να ξαναβρίσκονται «λερωμένοι», ακόμα και με τις ίδιες ουσίες), προτείνω να θεσπιστεί – και να προσαρτηθεί στον Ισοζυγισμό – ο όρος της «ποινής βάρους» . Με τον όρο «ποινή βάρους», εννοούμε την επιβάρυνση που υπέστη ο ίππος κατά τις συμμετοχές που συμμετείχε στις ιπποδρομίες υπό την επήρεια απαγορευμένων ουσιών. Συγκεκριμένα, προτείνω ο ίππος να επανέρχεται στα ίδια κιλά που είχε στον Γενικό Πίνακα Βαρών – όπως συμβαίνει σήμερα - , στην κούρσα όμως να συμμετέχει με τα επιπλέον κιλά με τα οποία επιβαρύνθηκε για τις – όποιες – διακρίσεις του στο διάστημα που ήταν «λερωμένος». Αν κατά το διάστημα που συμμετείχε ντοπαρισμένος δεν πέτυχε διάκριση που να επιφέρει επιβάρυνση στον Γενικό Πίνακα Βαρών, τότε να επιβάλλεται – από τον Ισοζυγιστή – «ποινή βάρους» δύο κιλών ανά κούρσα συμμετοχής και μέχρι τα όρια βαρών που επιτρέπεται να συμμετέχει ο ίππος στην ιπποδρομία. Αν συμβεί ο ίππος να είναι στα «πάνω όρια» της κλάσης, τότε αντί να επιβαρύνεται αυτός, να κατεβαίνουν τα κιλά των υπολοίπων διαγωνιζομένων ίππων τόσο όσο και η επιβληθείσα «ποινή βάρους» (για να μην υπάρχει πρόβλημα με το άρθρο 4 των Γενικών Διατάξεων).
Παράδειγμα 1:
Έστω ότι ένας ίππος της Ε’ κλάσης έχει 31 κιλά στον Γενικό Πίνακα Βαρών και 50 κιλά στο handicap και συμμετέχει σε δύο ιπποδρομίες υπό την επήρεια απαγορευμένων ουσιών, τις οποίες τελικώς κερδίζει. Αν ο ίππος ήταν «καθαρός», θα έπρεπε μετά τις δύο κούρσες να έχει 39 κιλά στον Γενικό Πίνακα και στην επόμενη συμμετοχή του να ιππευθεί με 58 κιλά. Σύμφωνα με την πρότασή μου, εφόσον βρεθεί ντοπαρισμένος, θα επανέλθει στα 31 κιλά του Γενικού Πίνακα Βαρών αλλά ο Ισοζυγιστής θα εγγράψει δίπλα στα 31 κιλά «+8 κιλά ποινή». Έτσι, θα δικαιούται να κάνει όσες νίκες του αναλογούσαν και πριν στην κλάση, όμως από την επόμενη συμμετοχή του δεν θα φέρει τα 50 κιλά που αρχικώς είχε, αλλά 58 (50 +8 της «ποινής βάρους»).
Παράδειγμα 2:
Έστω ότι ο ίδιος ίππος της Ε’ κλάσης έχει 40 κιλά στον Γενικό Πίνακα και 60 κιλά στο handicap και πραγματοποιεί ντοπαρισμένος δύο διαδοχικές νίκες. Κατ’ αντιστοιχία με το προηγούμενο παράδειγμα, θα του επιβληθεί από τον Ισοζυγιστή «ποινή βάρους» +8 κιλών, όμως επειδή δεν επιτρέπεται να συμμετέχει με βάρος μεγαλύτερο των 60 κιλών, αυτομάτως στην ιπποδρομία που θα συμμετάσχει θα μειωθούν τα βάρη των υπολοίπων κατά 8 κιλά έκαστου.
- Αν η ουσία βρίσκεται στον οργανισμό του ίππου από λάθος υπολογισμό του χρόνου αποχής, ισχύουν τα προβλεπόμενα από τις Διατάξεις. Για να αποφευχθεί πλήρως όμως αυτό το φαινόμενο, προτείνω τα εξής:
- Αύξηση του χρόνου αποχής για όλους τους ίππους που βρίσκονται υπό θεραπεία – με φαρμακευτική αγωγή - για τουλάχιστον μία εβδομάδα επιπλέον.
- Τοποθέτηση για μία και μόνο συμμετοχή των ίππων που διαγωνίζονται μετά από αποχή λόγω θεραπείας εκτός στοιχήματος.
- Μακροπρόθεσμα, πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια αύξησης του ζωικού δυναμικού του Ιπποδρόμου. Περισσότεροι εν ενεργεία ίπποι σημαίνει λιγότερες συμμετοχές ετησίως - αναλογικά - για τον κάθε ίππο, συνεπώς λιγότερους τραυματισμούς και θεραπείες.
Με τις ενέργειες αυτές, πρακτικά μηδενίζεται η πιθανότητα αντικανονικής συμμετοχής από λάθος.
Συμπερασματικά, θα μπορούσε κάποιος να πει πως με το μέτρο της «ποινής βάρους» τιμωρείται το άλογο άδικα. Ίσως να έχει κάποια βάση, γεγονός είναι όμως πως θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για όποιον σκέφτεται να επωφεληθεί από μια ενδεχόμενη νίκη του ίππου του, αφού πρακτικά «καταδικάζει» το άλογό του μετέπειτα σε μακροχρόνια αποτυχία (αν ένας ίππος δεν καταφέρνει να κερδίσει με τις ίδιες του τις δυνάμεις τους αντιπάλους του, πως θα τους κερδίσει με το επιπλέον βάρος της «ποινής βάρους» στην σέλα του;). Σε συνδυασμό μάλιστα με τις προτάσεις που επακολουθούν και προτείνονται να ισχύουν για όλες τις κατηγορίες ντοπαρισμένων ίππων, θεωρώ πως το μέτρο αυτό θα επιφέρει σοβαρά αποτελέσματα.
- Αν η ουσία που ανιχνεύθηκε στον ίππο είναι διεγερτική
- Αν η ουσία στον οργανισμό του ίππου προέρχεται από κατανάλωση ζωοτροφών, ισχύουν οι ποινές όπως προβλέπονται από τις κείμενες Διατάξεις. Προτείνεται για την πρώτη συμμετοχή μετά από το – υποχρεωτικό – ρεπό του να τεθεί για μία και μόνον φορά εκτός στοιχήματος και να μην ισχύσει το μέτρο της «ποινής βάρους».
- Αν η ουσία στον οργανισμό του ίππου είναι ενδογενής, ισχύουν οι παράγραφοι 14 έως 17 του άρθρου 40 των Γενικών Διατάξεων. Προτείνονται τα ίδια με την προηγούμενη περίπτωση επιπρόσθετα μέτρα.
- Αν η ουσία στον οργανισμό του ίππου χορηγήθηκε σκόπιμα, πέραν των όσων προβλέπονται προτείνεται η εφαρμογή της «ποινής βάρους» και η τοποθέτηση για μία συμμετοχή εκτός στοιχήματος.
- Αν η ουσία που ανιχνεύθηκε στον ίππο είναι κατασταλτική, τότε αυταπόδεικτα υπάρχει δόλος με ενδεχόμενη «στοιχηματική κερδοσκοπία». Για τις περιπτώσεις αυτές, προτείνεται η μόνιμη τοποθέτηση του συγκεκριμένου ίππου εκτός στοιχήματος, χωρίς να ισχύσει το μέτρο της «ποινής βάρους» σε περίπτωση διάκρισής του υπό την επήρεια των ουσιών.
- Γενικά μέτρα που προτείνονται για όλες τις περιπτώσεις ντοπαρισμένων ίππων
- Κατά αντιστοιχία με το μέτρο του «μητρώου αναβατών» για τους αναβάτες, προτείνεται η δημιουργία «μητρώου ίππων» για όλους τους ίππους που βρίσκονται «λερωμένοι». Οι ίπποι που βρίσκονται εγγεγραμμένοι στο «μητρώο ίππων» θα εξαιρούνται κάθε τυχαίου και αιφνιδίου ελέγχου (surprise test, random test) και θα ελέγχονται σε μόνιμη και σταθερή βάση ανά τακτά και σύντομα χρονικά διαστήματα.
- Ίπποι που εμφανίζονται υπότροποι – εκτός της περίπτωσης ενδογενούς απέκκρισης ουσιών ή αποδεδειγμένου ανθρώπινου λάθους – να τίθενται εκτός στοιχήματος για 3 συνεχόμενες συμμετοχές και σε περίπτωση δεύτερης υποτροπής να τίθενται οριστικά εκτός στοιχήματος.
ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
Παραθέτω στην συνέχεια απόσπασμα από μελέτη που συνέταξα και απέστειλα στον Ο.Δ.Ι.Ε. προ καιρού με θέμα «Δυνατότητες για άνοδο του Ιπποδρομιακού Στοιχήματος και ποιοτικής αναβάθμισης του αθλήματος», από την ενότητα των προτάσεων και πιο συγκεκριμένα των προτεινόμενων μέτρων για να αποκατασταθεί η αξιοπιστία του αθλήματος:
ΕΛΕΓΧΟΣ DOPING
Με δεδομένη την ψήφιση του νέου Αθλητικού Νόμου, μέτρα που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν επικουρικά στην προσπάθεια για πρόληψη και καταστολή του doping είναι τα εξής:
- Δημιουργία boxes ασφαλείας στο μέσο της αλάνας.
Ένα 24ωρο πριν την συμμετοχή τους να σταβλίζονται οι ίπποι στα boxes ασφαλείας, φρουρούμενα από υπαλλήλους του Οργανισμού και αφού προηγουμένως έχουν περάσει όλοι ανεξαιρέτως anti-doping control. Ίσως το μέτρο αυτό να είναι χρονοβόρο και κοστοβόρο, όμως θα τονώσει σίγουρα το κύρος και την αξιοπιστία των ιπποδρομιών με άμεσο αντίκτυπο στον τζίρο, επιπροσθέτως δε θα εξαλείψει πρακτικά την πιθανότητα νικητή ίππου που εκ των υστέρων θα βρεθεί «λερωμένος».
- Τοποθέτηση καμερών ασφαλείας κοντά στα boxes του Ιπποδρόμου.
Κατ’ αντιστοιχία των καμερών ασφαλείας που τοποθετούνται σε μεγάλες λεωφόρους, να τοποθετηθούν κάμερες σε «κομβικά σημεία» κοντά στα boxes που να ελέγχουν όσο το δυνατό περισσότερο την διέλευση τυχόν αναρμόδιων προσώπων στους γύρω χώρους. Ενισχυτικό μέτρο των boxes ασφαλείας.
Πέραν αυτών, μερικές ακόμη προτάσεις:
- Τοποθέτηση μεταλλικών κατασκευών – κάτι σαν «περίφραξη» - περιμετρικά της εισόδου των boxes με ηλεκτρονική κλειδαριά (θα ανοίγει με μαγνητική κάρτα) έτσι ώστε να καταγράφονται με αυτό τον τρόπο ποιοι και πότε εισήλθαν στα boxes. Τέτοιες κάρτες θα φέρουν οι προπονητές, οι βοηθοί τους και οι Κτηνίατροι της Φιλίππου Ενώσεως για να μπορούν να πραγματοποιούν ανεμπόδιστα αιφνίδιους ελέγχους.
- Αναπροσαρμογή των Διατάξεων με την προσθήκη σε αυτές των προηγούμενων προτεινόμενων ποινών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Επειδή η πρόληψη για κάτι που συνεχώς εξελίσσεται και μεταλλάσσεται είναι ανέφικτη, ο διαρκής έλεγχος είναι η ενδεικνυόμενη ενέργεια για την καταπολέμηση του doping. Αυτό ήδη πραγματοποιείται με όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες και ποιοτικές προδιαγραφές και οι μόνες εξελίξεις που αναμένουμε σε αυτόν τον τομέα είναι οι αναθεωρημένες κατά καιρούς από τις Διεθνείς Οργανώσεις (WADA) λίστες απαγορευμένων ουσιών και τα επιτρεπόμενα όριά τους στα προς εξέταση δείγματα.
Σε ο, τι αφορά στο θέμα της αναπροσαρμογής των κανόνων και των διατάξεων, η Φίλιππος Ένωση της Ελλάδος καλείται να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο με την προσθήκη ή τροποποίηση εκείνων των διατάξεων που στόχο δεν θα έχουν να «φοβίσουν» τους επίδοξους παραβάτες, αλλά κυρίως να προστατέψουν τους φιλίππους και να αποκαταστήσουν στα μάτια του μέσου πολίτη την πληγείσα εικόνα του Ιπποδρόμου προσδίδοντας ταυτόχρονα στο άθλημα την χαμένη του αξιοπιστία, στοιχείο απαραίτητο για την άνοδο και εξέλιξη των Ιπποδρομιών.
Τέλος, αυτονόητη θα πρέπει να θεωρείται η αναβάθμιση των μεθόδων ασφαλείας και φύλαξης των ίππων στα boxes τους – με την βοήθεια και της σύγχρονης τεχνολογίας -, γεγονός που θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στις όποιες κακόβουλες προθέσεις.
Θεωρώντας πως η καταπολέμηση του doping είναι ένας αιώνιος πόλεμος δίχως τέλος, πιστεύω πως η μελέτη αυτή συμβάλλει προς την κατεύθυνση της «θωράκισης» του αθλήματος και η εφαρμογή του συνόλου των προτάσεων – με την συμβολή και την συναίνεση όλων των Ιπποδρομιακών φορέων και τάξεων – μπορεί να αποφέρει αποτελέσματα άκρως εντυπωσιακά.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
(Συνολικός Πίνακας απαγορευμένων ουσιών)
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ Αρ. Φύλλου 2671
31 Δεκεμβρίου 2008
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Αναπροσαρμογή της αξίας των ακινήτων των επι−
χειρήσεων............................................................................................. 1
Καθορισμός απαγορευμένων ουσιών και μεθόδων
ντόπινγκ, κατά την έννοια των άρθρων 128Β και
128Γ του ν. 2725/1999. .................................................................. 2
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Αριθμ. 1114301/11543/Β0012 (1)
Αναπροσαρμογή της αξίας των ακινήτων των
επιχειρήσεων.
Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Έχοντας υπόψη:
α) Τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 21 του
ν. 2065/1992 (ΦΕΚ − Α΄ 113), σύμφωνα με τις οποίες, οι επι−
χειρήσεις του άρθρου 20 του ίδιου νόμου υποχρεούνται
να αναπροσαρμόζουν από το έτος 1992 και μετά, ανά
τετραετία, την αξία των γηπέδων και κτιρίων τους.
β) Τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 21 του
ν. 2065/1992, σύμφωνα με τις οποίες, η αναπροσαρμο−
γή πραγματοποιείται με πολλαπλασιασμό της αξίας
κτήσης, συμπλήρωσης και βελτίωσης των γηπέδων και
κτιρίων με συντελεστές αναπροσαρμογής, για τον καθο−
ρισμό των οποίων λαμβάνεται υπόψη ο χρόνος κτήσης
του ακινήτου και το ύψος του πληθωρισμού.
γ) Την ποσοστιαία μεταβολή του γενικού δείκτη τιμών
καταναλωτή κατά τα έτη 2003−2007, βάσει στοιχείων
της Ε.Σ.Υ.Ε.
δ) Τις διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της παρα−
γράφου 2 του άρθρου 21 του ν. 2065/1992, σύμφωνα με
τις οποίες, οι συντελεστές αναπροσαρμογής, καθώς και
κάθε άλλη λεπτομέρεια για την αναπροσαρμογή της
αξίας των ακινήτων από το έτος 1996 και μετά καθορί−
ζονται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, που
δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
ε) Τις διατάξεις της υπ’ αριθμ. 42362/Υ252/28.9.2007
(ΦΕΚ−Β΄ 1948) κοινής απόφασης του Πρωθυπουργού
και του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών με την
οποία ανατέθηκαν αρμοδιότητες στους Υφυπουργούς
Οικονομίας και Οικονομικών.
στ) Από τις διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκα−
λείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού,
αποφασίζουμε:
Για την αναπροσαρμογή της αξίας των ακινήτων, που
θα πραγματοποιηθεί κατά το έτος 2008, ισχύουν τα
εξής:
1. Ως αξία κτήσης των ακινήτων που αποκτήθηκαν
μέχρι την 31 Δεκεμβρίου 2003, λαμβάνεται η αξία που
προέκυψε από την αναπροσαρμογή της αξίας των ακι−
νήτων που έγινε με βάση τα οριζόμενα από τα άρθρα
21, 22 του ν. 2065/1992 και την υπ’ αριθμ. 1091653/11305/
ΒΟΟ12/ΠΟΛ. 1121/2004 Α.Υ.Ο. (ΦΕΚ − Β΄ 1808/17.11.2004)
κατά το έτος 2004.
2. Για τις επιχειρήσεις, που δεν είχαν υποχρέωση να
αναπροσαρμόσουν την αξία των ακινήτων τους κατά
το έτος 2004, ως αξία κτήσης των ακινήτων που απέ−
κτησαν μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 2003, λαμβάνεται η
αξία που εμφανιζόταν στα βιβλία της επιχείρησης την
31 Δεκεμβρίου 2003.
3. Για τις επιχειρήσεις που προήλθαν από μετατροπή
ή συγχώνευση διαφόρων επιχειρήσεων με βάση τις δι−
ατάξεις του ν.δ. 1297/1972 (ΦΕΚ−Α΄ 217) ή του ν. 2166/1993
(ΦΕΚ− Α΄ 137) από την 1η Ιανουαρίου 2004 και μετά, ως
αξία κτήσης των ακινήτων λαμβάνεται η αξία που κα−
ταχωρήθηκε στην πρώτη επίσημη απογραφή της νέας
επιχείρησης.
4. Η αναπροσαρμογή της αξίας των ακινήτων ενεργεί−
ται, με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου
3 του άρθρου 21 του ν. 2065/1992, με πολλαπλασιασμό
της πιο πάνω αξίας κτήσης με τους πιο κάτω συντε−
λεστές:
α) Η αξία των ακινήτων που αποκτήθηκαν μέχρι και
την 31 Δεκεμβρίου 2003, με συντελεστή 1,40 προκειμένου
για γήπεδα και 1,35 προκειμένου για κτίρια.
β) Η αξία των ακινήτων που αποκτήθηκαν από την
1η Ιανουαρίου 2004 μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 2004,
με συντελεστή 1,35 προκειμένου για γήπεδα και 1,30
προκειμένου για κτίρια.
γ) Η αξία των ακινήτων που αποκτήθηκαν από την
1η Ιανουαρίου 2005 μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 2005,
με συντελεστή 1,30 προκειμένου για γήπεδα και 1,25
προκειμένου για κτίρια.
δ) Η αξία των γηπέδων που αποκτήθηκαν από την 1η
Ιανουαρίου 2006 μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 2006, με
συντελεστή 1,25.
38011
38012 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ)
Η αξία των κτιρίων που αποκτήθηκαν στο ίδιο χρονικό
διάστημα αναπροσαρμόζεται με συντελεστή 1,20.
ε) Η αξία των γηπέδων που αποκτήθηκαν από την 1η
Ιανουαρίου 2007 μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 2007, με
συντελεστή 1,20. Η αξία των κτιρίων που αποκτήθηκαν
στο ίδιο χρονικό διάστημα αναπροσαρμόζεται με συ−
ντελεστή 1,15.
Η αξία των ακινήτων που αποκτήθηκαν, από την 1η
Ιανουαρίου 2008 και μετά δεν υπόκειται σε αναπρο−
σαρμογή.
Ομοίως, οι επιχειρήσεις, που προέκυψαν από μετατροπή
ή συγχώνευση άλλων επιχειρήσεων με βάση τις διατάξεις
του ν. 2166/1993 θα εφαρμόσουν, ανεξάρτητα από το χρόνο
που έγινε ο μετασχηματισμός, τους πιο πάνω συντελε−
στές αναπροσαρμογής, ανάλογα με το χρόνο απόκτησης
των ακινήτων από τις συγχωνευθείσες ή μετατραπείσες
επιχειρήσεις, για τα ακίνητα που αποκτήθηκαν από αυτές
μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου 2007.
5. Για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου
3 του άρθρου 21 του ν. 2065/1992, ως ακίνητα, τα οποία
βρίσκονται σε περιοχή στην οποία ισχύει το σύστημα
του αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των ακι−
νήτων, λαμβάνονται μόνο αυτά που βρίσκονται εντός
σχεδίου πόλεως. Για ακίνητα που βρίσκονται εκτός σχε−
δίου πόλεως (ή εντός οικισμού), η αναπροσαρμοσμένη
αξία τους, η οποία προκύπτει με βάση τους συντελεστές
της προηγούμενης παραγράφου, δεν μπορεί να είναι
μεγαλύτερη εκείνης που προσδιορίζεται με βάση τις
διατάξεις του ν. 1249/1982.
6. Οι αποσβέσεις επί της αξίας κάθε κτιρίου που έχουν
γίνει μέχρι και την προηγούμενη από το χρόνο της
αναπροσαρμογής διαχειριστική περίοδο αναπροσαρμό−
ζονται στο σύνολό τους, με βάση τους συντελεστές της
παραγράφου 4, ανάλογα με το χρόνο κτήσης αυτού.
7. Με την αναπροσαρμογή των αποσβέσεων, σύμφωνα
με όσα ορίζονται στην προηγούμενη παράγραφο, δεν
τροποποιούνται τα οικονομικά αποτελέσματα των επι−
χειρήσεων, που προέκυψαν κατά την προηγούμενη της
αναπροσαρμογής διαχειριστική περίοδο.
8. Οι διατάξεις του άρθρου 23 του ν. 2065/1992 περί
κεφαλαιοποίησης της προκύπτουσας υπεραξίας δεν
έχουν εφαρμογή για τις επιχειρήσεις που δημοσιεύουν
τις οικονομικές τους καταστάσεις σύμφωνα με τα Διε−
θνή Λογιστικά Πρότυπα.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της
Κυβερνήσεως.
Αθήνα, 14 Νοεμβρίου 2008
Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ
F
Αριθμ. 55769 (2)
Καθορισμός απαγορευμένων ουσιών και μεθόδων ντό−
πινγκ, κατά την έννοια των άρθρων 128Β και 128Γ
του ν. 2725/1999.
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ − ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις:
α) Του α.ν. 397/1968 (Φ.Ε.Κ. 110/Α΄/1968) «Περί επανα−
συστάσεως της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και
των αρμοδιοτήτων αυτής».
β) Του π.δ. 63/2005 (Φ.Ε.Κ. 98/Α΄/2005) «Κωδικοποίηση
της νομοθεσίας για την κυβέρνηση και τα κυβερνητικά
όργανα».
γ) Του π.δ. 77/1985 (Φ.Ε.Κ. 28/Α΄/1985) «Οργανισμός της
Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού».
δ) Του άρθρου 128 Γ του ν. 2725/1999 (Φ.Ε.Κ. 121/Α΄/1999)
«Ερασιτεχνικός και Επαγγελματικός Αθλητισμός και άλ−
λες διατάξεις», το οποίο προστέθηκε με το άρθρο 54
του ν. 3057/2002 (Φ.Ε.Κ. 239/Α΄/2002) «Τροποποίηση και
συμπλήρωση του ν. 2725/1999, ρύθμιση θεμάτων Υπουρ−
γείου Πολιτισμού και άλλες διατάξεις».
2. Την υπ’ αριθμ. 29998/28.6.2006 (ΦΕΚ 781/Β΄/2006)
απόφαση του Υφυπουργού Πολιτισμού περί «Συγκρό−
τησης του Εθνικού Συμβουλίου Καταπολέμησης του
Ντόπινγκ (Ε.Σ.ΚΑ.Ν) κατ’ άρθρο 128ΣΤ του ν. 2725/1999, το
οποίο προστέθηκε με το άρθρο 57 του ν. 3057/2002».
3. Την υπ’ αριθμ. 5387/5.2.2004 (ΦΕΚ 309/Β΄/2004) από−
φαση του Υφυπουργού Πολιτισμού περί «Κατάρτισης
λειτουργίας του Εθνικού Συμβουλίου Καταπολέμησης
του Ντόπινγκ, κατ’ άρθρο 128ΣΤ του ν. 2725/1999, το
οποίο προστέθηκε με το άρθρο 57 του ν. 3057/2002».
4. Την υπ’ αριθμ. Y303/21.11.2007 (ΦΕΚ 2241/Β΄/2007)
απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Πολι−
τισμού περί «ανάθεσης αρμοδιοτήτων στον Υφυπουργό
Πολιτισμού Ιωάννη Ιωαννίδη».
5. Το υπ’ αριθμ. 3502/9.12.2008 έγγραφο του Εθνικού
Συμβουλίου Καταπολέμησης του Ντόπινγκ (Ε.Σ.ΚΑ. Ν),
με το οποίο διατυπώνεται η γνώμη του.
6. Το Διεθνές Πρότυπο για το 2009 του καταλόγου
απαγορευμένων ουσιών και μεθόδων, του Παγκοσμίου
Οργανισμού Αντιντόπινγκ (WADA), καθώς επίσης και
το διεθνές πρότυπο του WADA για την κατ΄ εξαίρεση
χρήση απαγορευμένων ουσιών και μεθόδων για θερα−
πευτικούς σκοπούς.
7. Το γεγονός ότι από την παρούσα απόφαση δεν
προκαλείται δαπάνη εις βάρος του κρατικού προϋπο−
λογισμού, αποφασίζουμε:
Καθορίζουμε ως εξής τα απαγορευμένα μέσα (ουσίες
και μεθόδους), κατά την έννοια των άρθρων 128 Β και
128 Γ του ν. 2725/1999, τα οποία έχουν τη δυνατότητα
να μεταβάλουν τεχνητά την αγωνιστική διάθεση, ικα−
νότητα ή απόδοση ενός αθλητή είτε να συγκαλύψουν
μια τέτοια μεταβολή.
I) ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
I) ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ (ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΓΩΝΩΝ)
Α. ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ
Ο1. ΑΝΑΒΟΛΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
Απαγορεύονται οι αναβολικοί παράγοντες.
1.1. Ανδρογόνα Αναβολικά Στεροειδή (ΑΑΣ)
α. Εξωγενή ΑΑΣ (ουσίες που δεν είναι δυνατό να πα−
ραχθούν από τον οργανισμό υπό φυσιολογικές συνθή−
κες), συμπεριλαμβανομένων των εξής:
αιθυλοιστρενόλη (19−νορ−17α−πρεγν−4−εν−17−όλη)
ethylestrenol (19−nor−17α−pregn−4−en−17−ol)
1−ανδροστενδιόλη (5α−ανδροστ−1−εν−3β,17β−διόλη)
1−androstendiol (5α−androst−1−ene−3β,17β−diol)
1−ανδροστενδιόνη (5α−ανδροστ−1−εν−3,17−διόλη)
1−androstendione (5α−androst−1−ene−3,17−dione)
γεστρινόνη
gestrinone
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ) 38013
δαναζόλη (17α−αιθυνυλ−17β−υδροξυανδροστ−4− ενο[2,3−
d]ισοξαζόλη)
danazol (17α−ethynyl−17β−hydroxyandrost−4−eno[2,3−
d]isoxazole)
δεϋδροχλωρομεθυλoτεστοστερόνη (4−χλωρο−17β−
υδροξυ−17α−μεθυλανδροστα−1,4− διεν−3−όνη)
dehydrochlormethyltestosterone (4−chloro−17β−hydroxy−
17α−methylandrosta−1,4−dien−3−one)
δεσοξυμεθυλοτεστοστερόνη (17α−μεθυλ−5α−ανδροστ−
2−εν−17β−όλη)
desoxymethyltestosterone (17α−methyl−5α− androst−2−
ene−17β−ol)
δροστανολόνη
drostanolone
καλουστερόνη
calusterone
κινμπολόνη
quinbolone
κλοστεμπόλη
clostebol
μεθαινολόνη
metenolone
μεθανδιενόνη (17β−υδροξυ−17α−μεθυλανδροστα−1,4−
διεν−3−όνη)
methandienone (17β−hydroxy−17α−methylandrosta−1,4−
dien−3−one)
μεθανδριόλη
methandriol
μεθαστερόνη (2α,17α−διμεθυλ−5α−ανδροσταν−3−όνη−
2−όλη)
methasterone (2α,17α−dimethyl−5α−androstane−3−one−
17β−ol)
μεθυλδιενολόνη (17β−υδροξυ−17α−μεθυλοιστρα−4,9−
διεν−3−όνη)
methyldienolone (17β−hydroxy−17a−methylestra−4,9− dien−
3−one)
μεθυλoνορτεστοστερόνη (17β−υδροξυ−17α− μεθυλοι−
στρ−4−εν−3−όνη)
methylnortestosterone (17β−hydroxy−17α− methylestr−4−
en−3−one)
μεθυλo−1−τεστοστερόνη (17β−υδροξυ−17α−μεθυλ−5α−
ανδροστ−1−εν−3−όνη)
methyl−1−testosterone (17β−hydroxy−17α−methyl−5α−
androst−1−en−3−one)
μεθυλoτεστοστερόνη
methyltestosterone
μεθυλoτριενολόνη (17β−υδροξυ−17α− μεθυλοιστρ−4,9,11−
τριεν−3−όνη)
methyltrienolone (17β−hydroxy−17α− methylestr−4,9,11−
trien−3−one)
μεστανολόνη
mestanolone
μεστερολόνη
mesterolone
μιμπολερόνη
mibolerone
μπολανδιόλη (19−νορανδροστενδιόλη)
bolandiol (19−norandrostendiol)
μπολαστερόνη
bolasterone
μπολδενόνη
boldenone
μπολδιόνη (ανδροστα−1,4−διεν−3,17−διόνη)
boldione (androsta−1,4−diene−3,17−dione)
νανδρολόνη
nandrolone
19−νορανδροστενεδιόνη (οιστρ−4−εν−3,17−διόνη)
19−norandrostenedione (estr−4−ene−3,17−dione)
νορκλοστεμπόλη
norclostebol
νορμπολεθόνη
norboletone
νοραιθανδρολόνη
norethandrolone
οξαμπολόνη
oxabolone
οξανδρολόνη
oxandrolone
οξυμεθολόνη
oxymetholone
οξυμεστερόνη
oxymesterone
προστανοζόλη (17β−υδροξυ−5α−ανδροστανο[3,2−
c]πυραζόλιο)
prostanozol (17β−hydroxy−5α−androstano [3,2−c] pyrazole)
στανοζολόλη
stanozolol
στενμπολόνη
stenbolone
τετραϋδρογεστρινόνη (18α−ομο−πρεγνα−4,9,11− τριεν−
17β−ολ−3−όνη)
tetrahydrogestrinone (18α−homo−pregna−4,9,11− trien−17β−
ol−3−one
1−τεστοστερόνη (17β−υδροξυ−5α−ανδροστ−1−εν−3−
όνη)
1−testosterone (17β−hydroxy−5α−androst−1−en−3−one)
τρενμπολόνη
trenbolone
4−υδροξυτεστοστερόνη (4,17β−διυδροξυανδροστ−4−εν−
3όνη)
4−hydroxytestosterone (4,17β−dihydroxyandrost−4− en−
3−one)
φθοριοξυμεστερόνη
fluoxymesterone
φορμεμπολόνη
formebolone
φουραζαμπόλη (17β−υδροξυ−17α−μεθυλ−5α− ανδροστα−
νο−[2,3−c]−φουραζάνιο)
furazabol (17β−hydroxy−17α−methyl−5α− androstano[2,3−
c]−furazan)
και κάθε ουσία με παρόμοια χημική δομή ή παρόμοια(ες)
φαρμακολογική(ες) και βιολογική(ες) δράση(εις).
β. Ενδογενή ΑΑΣ (ουσίες που είναι δυνατό να πα−
ραχθούν από τον οργανισμό υπό φυσιολογικές συν−
θήκες),:
ανδροστενεδιόλη (ανδροστ−5−εν−3β,17β−διόλη)
androstenediol (androst−5−ene−3β,17β−diol)
ανδροστενεδιόνη (ανδροστ−4−εν−3,17−διόνη)
androstenedione (androst−4−ene−3,17−dione)
διυδροτεστοστερόνη
dihydrotestosterone
πραστερόνη (δεϋδροεπιανδροστερόνη)
prasterone (dehydroepiandrosterone, DHEA)
τεστοστερόνη
testosterone
38014 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ)
και οι ακόλουθοι μεταβολίτες και ισομερή:
5α−ανδροσταν−3α,17α−διόλη
5α−androstan−3α,17α−diol
5α−ανδροσταν−3α,17β−διόλη
5α−androstan−3α,17β−diol
5α−ανδροσταν−3β,17α−διόλη
5α−androstan−3β,17α−diol
5α−ανδροσταν−3β,17β−διόλη
5α−androstan−3β,17β−diol
ανδροστ−4−εν−3α,17α−διόλη
androst−4−ene−3α,17α−diol
ανδροστ−4−εν−3α,17β−διόλη
androst−4−ene−3α,17β−diol
ανδροστ−4−εν−3β,17α−διόλη
androst−4−ene−3β,17α−diol
ανδροστ−5−εν−3α,17α−διόλη
androst−5−ene−3α,17α−diol
ανδροστ−5−εν−3α,17β−διόλη
androst−5−ene−3α,17β−diol
ανδροστ−5−εν−3β,17α−διόλη
androst−5−ene−3β,17α−diol
4−ανδροστενδιόλη (ανδροστ−4−εν−3β,17β−διόλη)
4−androstenediol (androst−4−ene−3β,17β−diol)
5−ανδροστενδιόνη (ανδροστ−5−εν−3,17−διόνη)
5−androstenedione (androst−5−ene−3,17−dione)
επιδιϋδροτεστοστερόνη
epi−dihydrotestosterone
επιτεστοστερόνη
epitestosterone
19−νορανδροστερόνη
19−norandrosterone
19−νορετιοχολανολόνη
19−noretiocholanolone
3α−υδροξυ−5α−ανδροσταν−17−όνη
3α−hydroxy−5α−androstan−17−one
3β−υδροξυ−5α−ανδροσταν−17−όνη
3β−hydroxy−5α−androstan−17−one
Όταν ένα ανδρογόνο αναβολικό στεροειδές είναι δυ−
νατόν να παραχθεί ενδογενώς, ένα δείγμα από αθλητή
θα θεωρείται ότι περιέχει απαγορευμένη ουσία και θα
αναφέρεται ένα Αντικανονικό Αναλυτικό Εύρημα, όταν
η συγκέντρωση της ουσίας ή των μεταβολιτών της ή
των δεικτών της και/ή οποιωνδήποτε άλλων σχετικών
αναλογιών στο δείγμα αυτό παρεκκλίνει από το εύρος
των φυσιολογικών τιμών που προκύπτουν από ενδογενή
παραγωγή. Ένα δείγμα δεν θα θεωρηθεί ότι περιέχει μία
Απαγορευμένη Ουσία σε περίπτωση κατά την οποία ο
αθλητής μπορεί να αποδείξει ότι η συγκέντρωση της
απαγορευμένης ουσίας ή των μεταβολιτών της ή των
δεικτών της και/ή οι σχετικές αναλογίες στο δείγμα του
οφείλονται σε φυσιολογική ή παθολογική κατάσταση.
Σε κάθε περίπτωση και σε οποιαδήποτε συγκέντρω−
ση, ένα δείγμα αθλητή θα θεωρείται ότι περιέχει μιαν
Απαγορευμένη Ουσία και το Εργαστήριο θα πρέπει
να αναφέρει ένα Αντικανονικό Αναλυτικό Εύρημα, εάν,
στηριζόμενο σε μια αξιόπιστη αναλυτική μέθοδο, όπως
η Φασματομετρία Μαζών Ισοτοπικού Λόγου (Φ.Μ.Ι.Λ.),
μπορεί να αποδείξει ότι η Απαγορευμένη Ουσία είναι
εξωγενούς προέλευσης. Στην περίπτωση αυτή δεν απαι−
τείται περαιτέρω διερεύνηση.
Εάν μια τιμή δεν αποκλίνει ιδιαίτερα από τις φυσιο−
λογικές τιμές και αξιόπιστη αναλυτική μέθοδος (όπως
η Φ.Μ.Ι.Λ.) δεν αποδεικνύει ότι η ουσία είναι εξωγενούς
προέλευσης, αλλά υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις, όπως
για παράδειγμα σύγκριση με σχετικές συγκεντρώσεις
ενδογενών στεροειδών στα ούρα του αθλητή, της πι−
θανής χρήσης μιας Απαγορευμένης Ουσίας, ή εάν το
Εργαστήριο αναφέρει λόγο τεστοστερόνης/επιτεστο−
στερόνη (Τ/Ε) στα ούρα μεγαλύτερο του 4 και αξιόπιστη
αναλυτική μέθοδος (όπως η Φ.Μ.Ι.Λ.) δεν αποδεικνύει ότι
η ουσία είναι εξωγενούς προέλευσης, το Ε.Σ.ΚΑ.Ν θα
πρέπει να προβεί σε περαιτέρω έρευνα, με ανασκόπηση
αποτελεσμάτων προηγουμένων ελέγχων ή διεξαγωγή
νέων ελέγχων.
Εάν απαιτείται τέτοια περαιτέρω έρευνα το αποτέλε−
σμα θα αναφέρεται από το Εργαστήριο ως Διερευνητέο
και όχι ως Αντικανονικό. Εάν το Εργαστήριο αναφέρει
ότι η Απαγορευμένη Ουσία είναι εξωγενούς προέλευ−
σης, βασιζόμενο σε επιπρόσθετη αξιόπιστη αναλυτι−
κή μέθοδο (όπως η Φ.Μ.Ι.Λ.), δεν απαιτείται περαιτέρω
διερεύνηση και το δείγμα θα θεωρηθεί ότι περιέχει
Απαγορευμένη Ουσία.
Εάν δεν έχει γίνει εφαρμογή επιπρόσθετης αξιόπιστης
αναλυτικής μεθόδου (όπως η Φ.Μ.Ι.Λ.) και δεν είναι δια−
θέσιμα αποτελέσματα κατ’ ελάχιστον τριών προηγου−
μένων ελέγχων, θα πρέπει να συλλεγούν από το Ε.Σ.ΚΑ.
Ν. πληροφορίες για τις σχετικές συγκεντρώσεις ενδο−
γενών στεροειδών στα ούρα του αθλητή, με διεξαγωγή
τουλάχιστον τριών ελέγχων, χωρίς προειδοποίηση, σε
περίοδο τριών μηνών. Το αποτέλεσμα που προκάλεσε
την μακροπρόθεσμη αυτή μελέτη θα αναφέρεται ως
Διερευνητέο. Εάν οι σχετικές συγκεντρώσεις ενδογενών
στεροειδών στα ούρα του αθλητή που υπόκειται στους
διαδοχικούς αυτούς ελέγχους δεν είναι φυσιολογικές,
το αποτέλεσμα θα αναφέρεται ως Αντικανονικό Ανα−
λυτικό Εύρημα.
Σε εξαιρετικά σπάνιες και εξατομικευμένες περιπτώ−
σεις, μπορεί να εμφανίζεται στα ούρα μπολδενόνη, ενδο−
γενούς προέλευσης, συστηματικά, σε πολύ χαμηλά επίπε−
δα, της τάξεως των νανογραμμαρίων ανά χιλιοστόλιτρο.
Όταν μια τέτοια πολύ χαμηλή συγκέντρωση μπολδενόνης
αναφέρεται από ένα Εργαστήριο και οποιαδήποτε αξιό−
πιστη αναλυτική μέθοδος (όπως η Φ.Μ.Ι.Λ.) δεν καθορίζει
την εξωγενή προέλευση της ουσίας, μπορεί να διεξαχθεί
περαιτέρω έρευνα με διεξαγωγή νέων ελέγχων.
Για τη 19−νορανδροστερόνη, ένα Αντικανονικό Αναλυ−
τικό Εύρημα που αναφέρεται από ένα Εργαστήριο θεω−
ρείται επιστημονική και έγκυρη απόδειξη της εξωγενούς
προέλευσης της απαγορευμένης ουσίας. Στην περίπτω−
ση αυτή δεν απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση.
Άρνηση ή μη συμμόρφωση του αθλητή να συνεργα−
στεί στις έρευνες αυτές θα έχει ως αποτέλεσμα να
θεωρείται ότι το δείγμα του περιέχει την υπό εξέταση
απαγορευμένη ουσία.
1.2. Άλλοι Αναβολικοί Παράγοντες
συμπεριλαμβανομένων αλλά όχι περιοριζομένων
στα:
εκλεκτικοί τροποποιητές υποδοχέα ανδρογόνων
selective androgen receptor modulators (SARMs)
ζερανόλη zeranol
ζιλπατερόλη zilpaterol
κλενβουτερόλη clenbuterol
τιμπολόνη tibolone
Ο2. ΠΕΠΤΙΔΙΚΕΣ ΟΡΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ
Απαγορεύονται οι παρακάτω ουσίες, συμπεριλαμβανο−
μένων και των αποδεσμευτικών τους παραγόντων:
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ) 38015
1. Αυξητική Ορμόνη (Growth Hormone – GH), Αυξητι−
κοί Παράγοντες τύπου Ινσουλίνης (Ιnsulin like Growth
Factors) όπως ο IGF−1, Μηχανο−Αυξητικοί Παράγοντες
(Mechano− Growth Factors – MGFs)
2. Χοριονική Γοναδοτροπίνη (Chorionic Gonadotrophin
− CG) και Ωχρινοτρόπος Ορμόνη (Luteinizing Hormone
− LH) στους άνδρες.
3. Παράγοντες που διεγείρουν την ερυθροποίηση
(Erythropoiesis−Stimulating Agents) όπως η Ερυθροποιη−
τίνη (Erythropoietin − EPO), Δαρβεποιητίνη (Darbepoietin
− dEPO), Αιματίδη (Hematide).
4. Ινσουλίνες (Insulins)
5. Κορτικοτροπίνες (Corticotrophins)
και άλλες ουσίες με παρόμοια χημική δομή ή
παρόμοια(ες) φαρμακολογική(ες) και βιολογική(ες)
δράση(εις)
Ένα δείγμα θα θεωρείται ότι περιέχει μία Απαγορευμένη
Ουσία από τις ως άνω αναφερθείσες ουσίες, όταν η συ−
γκέντρωση της απαγορευμένης ουσίας ή των μεταβολιτών
της και/ή οι σχετικές αναλογίες ή οι δείκτες στο δείγμα
του αθλητή ικανοποιούν τα κριτήρια θετικού αποτελέ−
σματος που έχουν τεθεί από το WADA ή υπερβαίνουν το
εύρος των φυσιολογικών τιμών, ώστε να μην αντιστοιχούν
σε φυσιολογική, ενδογενή παραγωγή, εκτός εάν ο αθλητής
μπορεί να αποδείξει ότι η συγκέντρωση οφειλόταν σε μία
φυσιολογική ή παθολογική κατάσταση.
Εάν ένα Eργαστήριο, στηριζόμενο σε μιαν αξιόπιστη
αναλυτική μέθοδο, αναφέρει ότι η Απαγορευμένη Ουσία
είναι εξωγενούς προέλευσης, το δείγμα του αθλητή
θα θεωρείται ότι περιέχει μια Απαγορευμένη Ουσία
και αυτό θα αναφέρεται ως Αντικανονικό Αναλυτικό
Εύρημα.
Ο3. Β2−ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Απαγορεύονται όλοι οι β2−αγωνιστές, συμπεριλαμβα−
νομένων των D− και L− ισομερών τους.
Συνεπώς, και η χορήγηση δι’ εισπνοής φορμοτερόλης
− formoterol, σαλβουταμόλης − salbutamol, σαλμετερό−
λης − salmeterol και τερβουταλίνης − terbutaline, απαιτεί
προηγούμενη έγκριση από τον αρμόδιο φορέα για κατ’
Εξαίρεση Χρήση για Θεραπευτικούς Σκοπούς σύμφωνα
με το σχετικό εδάφιο του Διεθνούς Προτύπου για την
Κατ’ Εξαίρεση Χρήση για Θεραπευτικούς Σκοπούς.
Ακόμη και αν έχει δοθεί έγκριση στον αθλητή για Κατ’
Εξαίρεση Χρήση για Θεραπευτικούς Σκοπούς, όταν το
Εργαστήριο αναφέρει συγκέντρωση σαλβουταμόλης
(ελεύθερο κλάσμα και κλάσμα συνδεδεμένο με γλυκου−
ρονικό οξύ) μεγαλύτερη των 1000 νανογραμμαρίων ανά
χιλιοστόλιτρο, αυτή θεωρείται ως Αντικανονικό Ανα−
λυτικό Εύρημα, εκτός αν ο αθλητής αποδείξει, μέσω
ελεγχόμενης φαρμακοκινητικής μελέτης, ότι το αποτέ−
λεσμα τούτο ήταν συνέπεια της θεραπευτικής χρήσης
σαλβουταμόλης με εισπνοή.
Ο4. ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΕΣ ΟΡΜΟΝΩΝ
Απαγορεύονται οι ακόλουθες κατηγορίες:
1. Αναστολείς της αρωματάσης (aromatase inhibitors)
συμπεριλαμβανομένων, αλλά μη περιοριζόμενων
στους:
αναστραζόλη anastrozole
αμινογλουτεθιμίδιο aminoglutethimide
εξεμεστάνη exemestane
λετροζόλη letrozole
τεστολακτόνη testolactone
φορμεστάνη formestane
2. Εκλεκτικοί Τροποποιητές Υποδοχέων Οιστρογόνων
(Selective Estrogen Receptor Modulators − SERMs) συμπε−
ριλαμβανομένων, αλλά μη περιοριζόμενων, στους:
ραλοξιφαίνη raloxifene
ταμοξιφαίνη tamoxifen
