Απόψεις: Ακολουθώντας το παράδειγμα των leaders

Η «διεθνοποίηση» των Ελληνικών Ιπποδρομιών μοναδική διέξοδος – με τα σημερινά δεδομένα – για περαιτέρω αύξηση των εσόδων του ιπποδρομιακού στοιχήματος

Τι «ανακλαστικά» θα επιδείξει ο νέος Ιπποδρομιακός Φορέας;

του Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη

Σε «ασταθές τοπίο» η απαρχή της «νέας εποχής» για τον Ελληνικό Ιππόδρομο
Εν μέσω διαρκούς περιορισμού στην κίνηση κεφαλαίων (capital controls), μίας γενικότερης «οικονομικής ασφυξίας» που επικρατεί – οριζόντια – σε ολόκληρο το φάσμα της Ελληνικής κοινωνίας και με την σκέψη από πλευράς του Οικονομικού Επιτελείου για την περαιτέρω επιβολή φορολόγησης στα τυχερά παιχνίδια, «εγκαινιάζεται» ουσιαστικά η «νέα εποχή» για τον Ελληνικό Ιππόδρομο, μετά την κύρωση από την Ολομέλεια του Κοινοβουλίου της σύμβασης εικοσαετούς παραχώρησης και την – οσονούπω – ανάληψη από τις Ιπποδρομίες Α.Ε. της διενέργειας του αμοιβαίου ιπποδρομιακού στοιχήματος.

Η «προίκα» του νέου Ιπποδρομιακού Φορέα στο ξεκίνημά του είναι ιδιαιτέρως «φτωχή», ή μάλλον, «προβληματική». Αυτά που υπάρχουν σήμερα ως δεδομένα, είναι η καθίζηση του τζίρου του αμοιβαίου ιπποδρομιακού στοιχήματος, η μαζική φυγή και η εγκατάλειψη του σπορ από την συντριπτική πλειοψηφία των φιλίππων, η κακή φήμη που έχει αποκτήσει το άθλημα, μία αντίληψη που έχει διαπεράσει σχεδόν συνολικά στη συνείδηση του κόσμου, σε πολλές περιπτώσεις όχι άδικα, ακόμα και σε παίκτες του ιπποδρομιακού στοιχήματος!

Μία από τις ενέργειες που αφέθηκε να διαφανεί πως σκοπεύει να υλοποιήσει η νέα εταιρία του ιπποδρομιακού στοιχήματος είναι το λεγόμενο rebranding, το να καταστεί δηλαδή εκ νέου «ελκυστικό» το ιπποδρομιακό προϊόν στον μέσο Έλληνα. Άλλη δράση που τέθηκε ήδη σε εφαρμογή είναι η εισαγωγή ίππων από δημοπρασίες του εξωτερικού προκειμένου να διατεθούν – άγνωστο ακόμη πώς και με ποια κριτήρια – στην Ιδιοκτησία, ώστε να ενισχυθεί σε κάποιο βαθμό το ζωικό κεφάλαιο του Μαρκόπουλου.

Είναι πάγια – και πολλάκις εκπεφρασμένη, σε κάθε δοθείσα ευκαιρία – η θέση των «Ιπποδρομιών» πως, οποιαδήποτε αλλαγή ή δράση στο μέλλον θα πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύεται από μία εκ βάθρων αναδιαμόρφωση όλων των πλαισίων, Κανόνων και Διατάξεων, με αποκλειστικό αντικειμενικό στόχο να «κουμπώσουν» μεταξύ τους θεωρία και πράξη και να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, που δεν είναι άλλο από τη διάσωση – σε πρώτο βαθμό – και την ανάπτυξη – εκ των υστέρων – των Ελληνικών Ιπποδρομιών, την «αναβάπτισή» τους και την «ηθική αποκατάστασή» τους στην συνείδηση του μέσου Έλληνα πολίτη (τα δύο τελευταία συνιστούν αυτό που διαφορετικά καλούμε «απενοχοποίηση του σπορ»).

Οι πιθανότητες να αποδώσουν σχετικά σύντομα οι προσπάθειες από την πλευρά του νέου παραχωρησιούχου είναι μικρές, αφού κατά τεκμήριο, ακόμα και αν όλα «πηγαίνουν κατ’ ευχήν», η οικονομική δυνατότητα των παικτών (παλιών και επίδοξων νέων) είναι πια πολύ σημαντικά περιορισμένη. Μία τέτοια εξέλιξη θα έχει δυσμενή «αντίκτυπο» στον Λογαριασμό Επάθλων, τροφοδότης του οποίου είναι αποκλειστικά και μόνο το αμοιβαίο ιπποδρομιακό στοίχημα και τα έσοδά του. Αυτό λοιπόν που αναζητείται σε μία τέτοια περίπτωση, είναι, με δεδομένο επίσης ότι τα όποια θετικά – από οικονομικής άποψης – στοιχεία που μπορούν να προκύψουν για τον Ελληνικό Ιππόδρομο θα φανούν μεσο-μακροπρόθεσμα, η αναζήτηση ενός καινούργιου, «πρόσθετου» τρόπου οικονομικής ενίσχυσης του Λογαριασμού Επάθλων, «παρακάμπτοντας» ταυτόχρονα ένα από τα κρισιμότερα και πιο δυσεπίλυτα ζητήματα που θέτουν «τροχοπέδη» στην έξοδο από την «ιπποδρομιακή κρίση» και που περιγράψαμε πιο πάνω, δηλαδή τη χαμηλή αγοραστική δύναμη των πολιτών.

Το τελευταίο διάστημα διατυπώνονται δημόσια ορισμένες αρκετά ενδιαφέρουσες απόψεις σχετικά με το πώς θα μπορούσε ο νέος Ιπποδρομιακός Φορέας να αναζητήσει επιπλέον έσοδα με στόχο την ενίσχυση του Λογαριασμού Επάθλων, γεγονός που αν κατορθωθεί, οπωσδήποτε θα έχει ευεργετική επίδραση στο σύνολο της ιπποδρομιακής δραστηριότητας (μία άνοδος των επάθλων οπωσδήποτε λειτουργεί ως κίνητρο για αγορές περισσότερων ίππων, κάτι που με την σειρά του θα επιφέρει στο μέλλον την συμπλήρωση αρτιότερων και πολυπληθέστερων προγραμμάτων, αυτό το τελευταίο συνεπάγεται ολοένα μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας στην πρόβλεψη – δηλαδή μεγαλύτερο τζίρο και καλύτερες αποδόσεις – και έτσι σιγά σιγά αρχίζει το άθλημα να εισέρχεται στον «ενάρετο κύκλο» της ανάπτυξης). Μία πρόταση που υπέπεσε στην αντίληψή μου έγινε από τον κύριο Κώστα Τσολακάκη. Ο κύριος Τσολακάκης αποτελεί ένα «ζωντανό κομμάτι» της Ιστορίας του Ελληνικού Ιπποδρόμου – με μεγάλη θητεία και πλούσια προσφορά τόσο στην ΕΙΔΙΕ όσο και στη Φίλιππο Ένωση εκτός των άλλων – και οπωσδήποτε κάθε τι που διατυπώνει αξίζει πάντοτε ιδιαίτερης προσοχής και μελέτης.

Ο κύριος Τσολακάκης λοιπόν προκρίνει δυναμικά την ιδέα για διενέργεια ιπποδρομιακού στοιχήματος και με προκαθορισμένες αποδόσεις εκτός του αμοιβαίου στοιχήματος από τις Ιπποδρομίες Α.Ε.. Ως σκέψη, προσωπικά θεωρώ πως παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, προσκρούει πάντως σε μία σειρά από θέματα, με πρώτο – σύμφωνα και με την επισήμανση που έκανε και ο κύριος Περικλής Δημητρίου σε ένα σχόλιό του – πως το Δημόσιο εκχώρησε στις Ιπποδρομίες Α.Ε. το δικαίωμα για διενέργεια αμοιβαίου ιπποδρομιακού στοιχήματος και μόνο. Ως εκ τούτου, ακόμα και αν ήταν επιτρεπτή μία τέτοια ενέργεια, ο Λογαριασμός Επάθλων δεν θα λάμβανε απολύτως κανένα ποσοστό επί του τζίρου τους, αφού κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από πουθενά. Επιπλέον δε, στην σελίδα 83 της υπογραφείσας σύμβασης, υπάρχει σαφής και ξεκάθαρη απαγόρευση οποιωνδήποτε άλλων δραστηριοτήτων για τον νέο Ιπποδρομιακό Φορέα, καθώς αναφέρεται ρητά πως: «… Ο Παραχωρησιούχος δεν θα προβεί και θα μεριμνήσει ώστε καμία εταιρία του Ομίλου στην Ελλάδα να μην αναλάβει οποιαδήποτε δραστηριότητα που δεν σχετίζεται με το Δικαίωμα κατά τη διάρκεια της Περιόδου Παραχώρησης, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη έγκριση του Ελληνικού Δημοσίου, κλπ…»

(σημ. «Ιπποδρομιών»: Δικαίωμα ονομάζεται το δικαίωμα του άρθρου 13 παράγραφος 7 του Νόμου 4111/2013 που χορηγείται στον Παραχωρησιούχο σύμφωνα με την παραχώρηση με βάση την οποία του δίνεται το δικαίωμα της μη αποκλειστικής οργάνωσης και διεξαγωγής ιπποδρομιών στην Ελλάδα, το αποκλειστικό δικαίωμα της διοργάνωσης και διεξαγωγής αμοιβαίων σε σχέση με τις διεξαγόμενες εντός της Ελληνικής Επικράτειας ιπποδρομίες στοιχημάτων, λαχειοφόρων ή μη εντός και εκτός του χώρου των ιπποδρομιών και το αποκλειστικό δικαίωμα ανάληψης δραστηριοτήτων συναφών προς τα ιπποδρομιακά στοιχήματα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, συμπεριλαμβανομένης και της διοργάνωσης, διεξαγωγής και εκμετάλλευσης αμοιβαίων στοιχημάτων για αλλοδαπές ιπποδρομίες ή της συμμετοχής στη διοργάνωση, διεξαγωγή και εκμετάλλευση αλλοδαπών ιπποδρομιών, το αποκλειστικό δικαίωμα διοργάνωσης και διεξαγωγής πρόσθετου αμοιβαίου στοιχήματος επί ιπποδρομιών –sweepstake–, το αποκλειστικό δικαίωμα μέχρι τις 12/10/2020 διοργάνωσης και διεξαγωγής αμοιβαίων στοιχημάτων επί ιπποδρομιών που διενεργούνται μέσω διαδικτύου.)

Στα παραπάνω προσθέστε και άλλο ένα εξίσου σημαντικό ζήτημα που σχετίζεται με τις ήδη δραστηριοποιημένες στην Ελλάδα στοιχηματικές εταιρίες του διαδικτύου που διαθέτουν νόμιμη άδεια. Όπως γνωρίζετε, ορισμένες από αυτές διεξάγουν προκαθορισμένο στοίχημα επί αλλοδαπών ιπποδρομιών και δεν έχουν καμία υποχρέωση να αποδίδουν ποσοστό από τα έσοδα των αλλοδαπών ιπποδρομιών υπέρ του Λογαριασμού Επάθλων. Μία ενδεχόμενη μονομερής υποχρέωση λοιπόν των Ιπποδρομιών Α.Ε. για την καταβολή ποσοστού επί του τζίρου από προκαθορισμένο στοίχημα θα μπορούσε να περιπλέξει πολύ τα πράγματα και να οδηγήσει ακόμα και σε δικαστικές διαμάχες μεταξύ Δημοσίου – Ιπποδρομιών Α.Ε. και των άλλων εμπλεκομένων στοιχηματικών εταιριών.

Η συνταγή της επιτυχίας: Ακολουθώντας το παράδειγμα των leaders

Αυτός που καθορίζει τα πράγματα στον τομέα που δραστηριοποιείται και πρωταγωνιστεί μόνιμα στις εξελίξεις δικαίως καλείται ηγήτωρ (leader). Κατά τη διάρκεια της πολυετούς τώρα πια περιόδου της οικονομικής κρίσης στη χώρα, κάποιες επιχειρήσεις κατόρθωσαν όχι απλώς να επιβιώσουν, αλλά και να μετατραπούν σε τρανά παραδείγματα προς μίμηση, καταφέρνοντας, όχι μόνο να επιτύχουν μέσα σε ένα εξαιρετικά δυσμενές οικονομικό περιβάλλον, αλλά και σε αρκετές περιπτώσεις να αναπτυχθούν ακόμη περισσότερο. Αυτό το τελευταίο το πέτυχαν με την «στροφή» τους προς τις αγορές του εξωτερικού. Απευθυνόμενοι δηλαδή και σε άλλες οικονομίες, εκτός Ελλάδος, τους δόθηκε η δυνατότητα να αναδιπλωθούν και να ξεπεράσουν τον «σκόπελο» της εγχώριας ύφεσης.

Αρκετά εύγλωττο και ιδιαίτερα κατατοπιστικό το παράδειγμα, όπου «δείχνει τον δρόμο» για μία πρόσθετη «εναλλακτική» πηγή εσόδων και για την περίπτωση του Ιπποδρόμου. Η σκόπευση δηλαδή προς τις «ιπποδρομιακές αγορές» του εξωτερικού, με άλλα λόγια η «διεθνοποίηση» των Ελληνικών Ιπποδρομιών, είναι δυνατό να δώσει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία, που αν εκμεταλλευθεί σωστά, είναι ικανή να φέρει πρόσθετα έσοδα σε όλους τους εμπλεκομένους (Δημόσιο, Ιπποδρομίες Α.Ε., Λογαριασμός Επάθλων) και παράλληλα να μην «εξαντλήσει» άλλο οικονομικά τους – έτσι κι αλλιώς – «εξουθενωμένους» παίκτες του ιπποδρομιακού στοιχήματος στην Ελλάδα. Το πιο σημαντικό από όλα πάντως, έγκειται στο γεγονός πως μία τέτοια ενέργεια έχει ήδη προβλεφθεί από τους όρους της σύμβασης, καθώς στην σελίδα 84 (άρθρο 13 – περίπτωση ζ) αναφέρεται επί λέξει: «…(οι ακόλουθες δραστηριότητες θεωρούνται σε κάθε περίπτωση ως δραστηριότητες που σχετίζονται με το Δικαίωμα ή/ και την Παραχώρηση, με την επιφύλαξη σε κάθε περίπτωση των Νόμων που διέπει τις εν λόγω δραστηριότητες)…, (ζ) το δικαίωμα να προβεί σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την εμπορική εκμετάλλευση των ιπποδρομιών...».

Ένα «άνοιγμα» λοιπόν των Ελληνικών Ιπποδρομιών προς τις αγορές του εξωτερικού είναι όχι μόνον εφικτό αλλά μάλλον επιβεβλημένο από τις συγκυρίες και δύναται να επιφέρει θετικά οικονομικά αποτελέσματα χωρίς να υπάρχει παράλληλα ο κίνδυνος «κόπωσης» του παικτικού κοινού στη χώρα. Ας σκεφτούν λοιπόν πολύ σοβαρά και αυτή την παράμετρο όσοι λαμβάνουν αποφάσεις και ας πράξουν ανάλογα, με γνώμονα την αειφόρο ανάπτυξη των Ελληνικών Ιπποδρομιών και την οικονομική ευμάρεια όλων των παραγωγικών κλάδων που ασχολούνται ενεργά με/γύρω από το άθλημα των Ιπποδρομιών στην Ελλάδα.

Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης

Διαβάστε σχετικά (κάντε κλικ στον τίτλο):
- Σύμβαση παραχώρησης για τη χορήγηση του αποκλειστικού δικαιώματος διοργάνωσης και διεξαγωγής αμοιβαίου ιπποδρομιακού στοιχήματος στην Ελλάδα για περίοδο είκοσι ετών