Το σχόλιο της ημέρας

Η «εξαγωγή» του ιπποδρομιακού στοιχήματος από τον ΟΠΑΠ μπορεί – υπό προϋποθέσεις – να θέσει βάσεις για την μερική οικονομική ανάκαμψη των Ελληνικών Ιπποδρομιών 

Γρήγορες και αποτελεσματικές κινήσεις και μεσοπρόθεσμο πλάνο ανάπτυξης οι δύο άξονες πάνω στους οποίους καλείται να κινηθεί ο νέος Ιπποδρομιακός Φορέας

Η στιγμή για την ανάληψη της «τύχης» του αμοιβαίου ιπποδρομιακού στοιχήματος από τον νέο παραχωρησιούχο φτάνει και ο ΟΠΑΠ ήδη έχει ξεκινήσει κάποιες ενέργειες προς αυτήν την κατεύθυνση, με τελευταία εξ αυτών την αγορά ίππων από δημοπρασίες του εξωτερικού προκειμένου αυτοί να διατεθούν – με όρους και προϋποθέσεις πάντως που δεν έχουν μέχρι στιγμής αποσαφηνιστεί – στην Ιδιοκτησία.

Η «ώρα της αλήθειας» πλησιάζει, λοιπόν, για το κατά πόσο θα μπορέσουν οι Ιπποδρομίες Α.Ε. να ανταποκριθούν με σχετική τουλάχιστον επιτυχία στις «απαιτήσεις των καιρών» και να καταφέρουν ουσιαστικά να χαράξουν ένα μακρόπνοο σχέδιο, ένα στρατηγικό σχεδιασμό που να αποβλέπει σταθερά στην ανάκαμψη, την ανάπτυξη και την αειφορία των Ελληνικών Ιπποδρομιών, ζητούμενο που νομίζουμε πως θα πρέπει να εκπληρώνεται στο διηνεκές και εντελώς ανεξάρτητα από κάθε ενδεχόμενη μεταρρύθμιση στο μέλλον, είτε αναφερόμαστε σε διαχειριστικές μεταβολές σε επιχειρησιακό επίπεδο (όπως συμβαίνει τώρα με τον ΟΠΑΠ), είτε σε επιλογές που έχουν να κάνουν με αλλαγή μοντέλου διαχείρισης του ιπποδρομιακού προϊόντος (πχ ένταξη των Ελληνικών Ιπποδρομιών στο διεθνές σύστημα Pattern Races) ή σε οτιδήποτε άλλο μπορεί να μεταβληθεί και θεωρείται ικανό να επηρεάσει σε καθοριστικό βαθμό το μέλλον του αθλήματος.

Η οικονομική αδυναμία των Ελλήνων πολιτών είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Η πορεία των εσόδων του ιπποδρομιακού στοιχήματος, από σήμερα και σε «βάθος χρόνου» – όσες θετικές πρωτοβουλίες και αν αναληφθούν από δω και στο εξής –, δεν θα μπορέσει να σημειώσει κάποια θεαματική μεταβολή, καθώς οι οικονομικές δυνατότητες των στοιχηματιών πια στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα περιορισμένες. Αν λοιπόν σε αυτήν την παραδοχή συμπεριλάβουμε την τεράστια συρρίκνωση της «δεξαμενής» των φιλίππων – και μέχρις ότου αυτή μπορέσει να διευρυνθεί εκ νέου ικανοποιητικά – είναι απόλυτη ανάγκη να αναζητηθούν άλλοι τρόποι ώστε:

– Να αυξηθούν άμεσα τα έσοδα του αμοιβαίου ιπποδρομιακού στοιχήματος, χωρίς ωστόσο να «επιβαρυνθούν» οικονομικά οι στοιχηματίες (όπως πχ με αύξηση της γκανιότας)

– Να αυξηθεί ο τζίρος των Ελληνικών Ιπποδρομιών με παράλληλη αύξηση του αριθμού των παικτών που στοιχηματίζουν σε αυτές

Το δεύτερο ζητούμενο (η αύξηση του τζίρου των Ελληνικών Ιπποδρομιών) εξειδικεύει το πρώτο (την αύξηση των εσόδων του αμοιβαίου ιπποδρομιακού στοιχήματος). Η ειδοποιός διαφορά τους έγκειται στο γεγονός πως, στην περίπτωση των εσόδων από τις αλλοδαπές ιπποδρομίες, ο νέος Ιπποδρομιακός Φορέας δύναται, εκ της υπογραφείσας σύμβασης με το Δημόσιο, να χρησιμοποιήσει μέρος των εσόδων από τις αλλοδαπές ιπποδρομίες για την καταβολή των δικαιωμάτων στους Φορείς του εξωτερικού με τους οποίους συνεργάζεται, ενώ στην περίπτωση των Ελληνικών Ιπποδρομιών, ακόμα και στην θεωρητική πιθανότητα που παρουσιάζουν τους ίδιους ακριβώς τζίρους με τις αλλοδαπές, τα έσοδα τους θα είναι μεγαλύτερα, για ευνόητους λόγους (εκλείπουν δηλαδή τα δικαιώματα τρίτων).

Τα παραπάνω ζητήματα είναι δυσεπίλυτα και απαιτούν χρόνο και μεθοδευμένες κινήσεις. Μέχρι τότε, τι θα μπορούσε να γίνει – επιπλέον – έτσι ώστε να βρεθούν πρόσθετα έσοδα, και μάλιστα επί του αμιγώς Ελληνικού ιπποδρομιακού προϊόντος (Ελληνικές Ιπποδρομίες); Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα δίνει η «εξαγωγή» από τον ΟΠΑΠ του στοιχήματος επί Ελληνικών Ιπποδρομιών στο εξωτερικό. Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσουν να επιτευχθούν παράλληλα πολλαπλοί στόχοι (αύξηση εσόδων, διεύρυνση παικτικής δεξαμενής) σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και (ίσως το κυριότερο επιχείρημα υπέρ μίας τέτοιας ενέργειας) χωρίς τον παραμικρό κίνδυνο αρνητικών επιπτώσεων στην περίπτωση που δεν ευοδωθεί το εγχείρημα, έναντι ενδεχομένως άλλων δράσεων που θα στοχεύουν στην εγχώρια αγορά και που – αν κάτι «πάει στραβά» – μπορούν να επιφέρουν ολέθρια αποτελέσματα γενικότερα.

 

Η Κύπρος πρέπει να αποτελέσει «πρώτη επιλογή» για υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου. Παραδοσιακά, και ειδικά τα τελευταία χρόνια, Ελλάδα και Κύπρος – πέραν των υπολοίπων – έχουν και «ιπποδρομιακή συγγένεια», καθώς η ελεύθερη διακίνηση προσώπων (αναβάτες, προπονητές) και ίππων μεταξύ των δύο Ιπποδρόμων αποτελεί γεγονός. Ίσως όχι στον βαθμό «ώσμωσης», όμως ήδη υπάρχουν κάποιες «βάσεις» για μία μεγάλη και «στενή» συνεργασία προσεχώς. Μία προσέγγιση της Φιλίππου Ένωσης με την Λέσχη Ιπποδρομιών Λευκωσίας θα μπορούσε να θέσει τα θεμέλια μίας τέτοιας προοπτικής, αμοιβαία επωφελούς και για τους δύο Ιπποδρόμους. Και οπωσδήποτε, μία τέτοια συνεργασία θα μπορούσε να λειτουργήσει και «αμφίδρομα», με την ένταξη δηλαδή από τον ΟΠΑΠ των Κυπριακών συγκεντρώσεων στο πρόγραμμά του, των προσφερόμενων αλλοδαπών ιπποδρομιών. Διότι, για παράδειγμα, κάποιος φίλιππος στην Ελλάδα, πού θα στοιχημάτιζε μεγαλύτερα ποσά και με περισσότερη άνεση; Σε αναμέτρηση της Νότιας Αφρικής, ή σε μία Κυπριακή κούρσα, στην οποία ενδεχομένως να ιππεύουν ο Δημητσάνης, ο Μάριος και πολλοί άλλοι αναβάτες από την Ελλάδα;

Λύσεις υπάρχουν, λοιπόν, ενώ το κριτήριο της επιτυχίας εστιάζεται κατά κύριο λόγο στη βούληση που θα επιδείξει ο νέος Ιπποδρομιακός Φορέας και στο σχέδιο το οποίο θα κληθεί σύντομα να εφαρμόσει – ή να μην εφαρμόσει, ο χρόνος θα δείξει… – για να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Και για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα, ο αντικειμενικός στόχος δεν πρέπει να είναι η κερδοφορία των Ιπποδρομιών Α.Ε., αλλά η ανάπτυξη των Ελληνικών Ιπποδρομιών με κάθε πρόσφορο τρόπο. Και μέσα από αυτή την ανάπτυξη έρχεται σίγουρα μαζί της και η επιτυχία και η κερδοφορία του νέου παραχωρησιούχου. Δύο καταστάσεις αλληλένδετες, που χρειάζεται όμως να συμβούν με την σωστή σειρά.

«Ιπποδρομίες»

Διαβάστε σχετικά: (κάντε κλικ στον τίτλο):
- Απόψεις: Ακολουθώντας το παράδειγμα των leaders, της Πέμπτης 5 Νοεμβρίου 2015