Για να... θυμούνται οι παλαιοί και να... μαθαίνουν οι νεότεροι!
Τα «συγκριτικά
πλεονεκτήματα» και οι «χτυπητές αδυναμίες» των δύο ιπποδρομιακών εγκαταστάσεων
που φιλοξένησαν τις Ελληνικές Ιπποδρομίες από καταβολής τους
Ο Ελληνικός Ιππόδρομος από την σύστασή του λειτούργησε στην περιοχή
του Φαληρικού Δέλτα, μέχρι την
μετεγκατάστασή του πριν από λίγα χρόνια στην περιοχή του Μαρκόπουλου. Στην πάροδο των ετών πολλά άλλαξαν σε ο, τι αφορά στην
δομή και λειτουργία του ενώ οι διαφορές των δύο Ιπποδρόμων είναι αρκετές και σημαντικές.
Η σύγκρισή τους φαίνεται άκρως ενδιαφέρουσα, ας δούμε μαζί τους κυριότερους
τομείς :
Αγωνιστικά:
Ο Ιππόδρομος Μαρκόπουλου αποτελεί έναν από τους
πιο σύγχρονους της Ευρώπης. Η αγωνιστική πίστα του είναι «δεξιόστροφη» με
ανωφέρεια, κατωφέρεια και ίσωμα ανάλογα με το σημείο της πίστας, έχει τεράστιο
πλάτος στην τελική ευθεία ενώ οι ιπποδρομίες διεξάγονται σε στίβο με άμμο. Οι αποστάσεις στις
οποίες διεξάγονται οι ιπποδρομίες είναι από 1200 μέτρα και άνω – η απόσταση των 1000 μέτρων καταργήθηκε στο
Μαρκόπουλο μετά από τη διαπίστωση αυξημένης επικινδυνότητας
εξαιτίας κακοτεχνιών (!) του στίβου στο συγκεκριμένο κομμάτι της πίστας, γεγονός που
προκάλεσε στο παρελθόν τον σοβαρό τραυματισμό αρκετών ίππων – ενώ ο μέγιστος επιτρεπτός αριθμός
συμμετεχόντων ίππων ανά ιπποδρομία (με βάση το λογισμικό των τερματικών
μηχανών) ανέρχεται σε 20. Ο Ιππόδρομος στο Φάληρο ήταν επίπεδος (flat), «αριστερόστροφος» και ο στίβος του διέθετε
επίσης άμμο. Λόγω της παλαιότητάς του και των φτωχών υποδομών του δεν ήταν
δυνατή η διεξαγωγή «ενδιάμεσων αποστάσεων» (1200 μέτρα, 1600 μέτρα) ενώ ο μέγιστος
αριθμός συμμετοχών ανά ιπποδρομία περιοριζόταν σε 14 ίππους (λόγω χωροταξικών
προβλημάτων στην αφετηρία και του μικρού πλάτους του αγωνιστικού στίβου).
Υποδομές:
Ο Ιππόδρομος Μαρκόπουλου διαθέτει άρτιες
υλικοτεχνικές υποδομές σε χώρους ικανές να
ικανοποιήσουν μεγάλο πλήθος φιλίππων με τον πλέον υποδειγματικό τρόπο. Οι χώροι
του είναι υπερσύγχρονοι και οι εγκαταστάσεις του φτιαγμένες έτσι ώστε να μπορεί να περάσει κάποιος
ευχάριστα καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής του εκεί, παρότι σήμερα όλα εμφανίζουν σημεία εγκατάλειψης, κυρίως εξαιτίας της απουσίας επισκεπτών. Στο Φάληρο, οι εγκαταστάσεις ήταν
πεπαλαιωμένες με ορατά τα σημάδια της φθοράς από τον χρόνο και εμφανή την
αδυναμία υποδοχής μεγάλου αριθμού φιλίππων. Για κάποια χρόνια στο Φάληρο λειτουργούσε στην
αλάνα του εσωτερικού στίβου χώρος εξυπηρέτησης του κόσμου (γκαζόν) σε αντίθεση
με τον Ιππόδρομο Μαρκόπουλου του οποίου η αλάνα παραμένει πλήρως ανεκμετάλλευτη. Οι στάβλοι των
ίππων στο Φάληρο (boxes) ήταν
κτισμένοι περιμετρικά του Ιπποδρόμου και αργότερα – όταν προέκυψε ανάγκη –
κτίστηκαν πρόσθετοι στο μέσο της αλάνας δυσχεραίνοντας την θέαση των
ιπποδρομιών ακόμη και μέσω της τηλεόρασης (!) σε αντίθεση με το Μαρκόπουλο όπου
όλοι οι χώροι έχουν προβλεφθεί στο αρχικό σχέδιο κατασκευής του, ενώ υπάρχουν
ικανοί χώροι για την κατασκευή επιπλέον boxes.
Προσβασιμότητα / Καιρικές συνθήκες:
Ο Ιππόδρομος Φαλήρου είχε εξαιρετική πρόσβαση τόσο από Αθήνα όσο και από
Πειραιά και τα προβλήματα κυρίως εντοπίζονταν στην απουσία χώρων στάθμευσης, στις
μέτριες αστικές συγκοινωνίες και στο κακό οδικό δίκτυο. Οι καιρικές συνθήκες
(λόγω γειτνίασης με την θάλασσα) κατά κανόνα ήταν ήπιες, χωρίς ακραία καιρικά
φαινόμενα. Στο Μαρκόπουλο, παρότι διαθέτει πρόσβαση μέσω εξαιρετικού οδικού
δικτύου (Αττική Οδός) και τεράστιο πάρκινγκ εν τούτοις η μεγάλη απόσταση από το
κέντρο της Αθήνας και τον Πειραιά, η δυσκολία πρόσβασης μέσω συγκοινωνίας και
οι έντονες καιρικές συνθήκες που επικρατούν μερικές φορές αποτρέπουν την μαζική
προσέλευση φιλίππων (σημ. «Ιπποδρομιών»: Στο τελευταίο σχόλιο είναι προφανές πως δε λαμβάνονται υπόψη οι ειδικές συνθήκες που επέφεραν την πλήρη απαξίωση του αθλήματος στις μέρες μας). Επιπροσθέτως, τα άλογα «έχασαν» μια ευκαιρία για
εκγύμναση και αποθεραπεία που είχαν στο Φάληρο (θαλασσοθεραπεία).
Τέλος, όσοι είχαμε την ευκαιρία να
παρακολουθήσουμε κούρσες στο Ιππόδρομο Φαλήρου έχουμε στο μυαλό μας απίστευτες αναμνήσεις με γεμάτες
κερκίδες… στον Ιππόδρομο Μαρκόπουλου δυστυχώς ακόμα δεν το έχουμε καταφέρει…
«Ιπποδρομίες»
