Η
πρόσφατη ανάληψη σοβαρών πρωτοβουλιών από τους επαγγελματίες του Μαρκόπουλου «δείχνει
το δρόμο» για τις κινητοποιήσεις του μέλλοντος
Ελπιδοφόρα
σημάδια οι «ζυμώσεις» στους κόλπους Ιπποδρόμου
Πριν
από λίγες ημέρες, οι δύο κυριότεροι επαγγελματικοί κλάδοι του Ιπποδρόμου, η Ένωση Προπονητών
(ΕΠΔΙ) μαζί με τον Σύνδεσμο Αναβατών (ΣΑΔΙΙ) συνέταξαν, συνυπέγραψαν και εξέδωσαν
από κοινού μία ανακοίνωση με την οποία ζητούν να αναλάβουν την «… ανάληψη της διαχείρισης της οργάνωσης των
ιπποδρομιών και της διεξαγωγής στοιχήματος επ' αυτών …». Ασφαλώς η κίνηση αυτή
ήρθε να «ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα» του αθλήματος, το οποίο βρίσκεται σε
τέλμα και έχει ατονήσει επικίνδυνα, σε σημείο αφανισμού θα μπορούσε να
ισχυριστεί κάποιος, αφού πλέον η τέλεση των Ιπποδρομιών – και δη των Ελληνικών
– δεν προκαλεί πια σχεδόν κανένα ενδιαφέρον στους Έλληνες φιλίππους.
Το… «κρυφό μήνυμα» της ανακοίνωσης
Πολλοί θα αναρωτηθούν για την σκοπιμότητα του
εγχειρήματος. Άλλοι πάλι ίσως προσπαθήσουν να εξετάσουν τις ρεαλιστικές δυνατότητες
υλοποίησης της συγκεκριμένης πρότασης. Αυτό που κατά την άποψή μας μετρά περισσότερο πάντως
είναι η «έντονη κινητικότητα» – επιτέλους – εκείνων των δυνάμεων που μπορούν – και θα πρέπει – να παίξουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της «επόμενης ημέρας» για
τις Ελληνικές Ιπποδρομίες. Με άλλα λόγια, οι επαγγελματίες του Ελληνικού Ιπποδρόμου (κυρίως οι προπονητές και
οι αναβάτες) δείχνουν πως κατανοούν πλήρως την κρισιμότητα των στιγμών, προβληματίζονται, συσκέπτονται, συσπειρώνονται, προτείνουν, δραστηριοποιούνται έντονα σε μία
εποχή όπου όλα κινούνται υποτονικά. Μία εξαιρετικά σημαντική είδηση που πηγάζει
– έμμεσα – από αυτή την πρωτοβουλία είναι ο αρνητικός ρόλος της Ιδιοκτησίας – η οποία «λάμπει δια της απουσίας της» - στη σημερινή οικτρή ιπποδρομιακή πραγματικότητα.
Με δεδομένο ότι μόλις πριν από λίγους μήνες πέρασε εντελώς ανεκμετάλλευτη μία
σημαντικότατη ευκαιρία για
συσπείρωση όλων των ιπποδρομιακών τάξεων με τη διεξαγωγή της πανιπποδρομιακής
συγκέντρωσης (στην οποία θυμίζουμε πως εκτός από τους δύο επαγγελματικούς
κλάδους που παίζουν σήμερα «πρωταγωνιστικό ρόλο» στις εξελίξεις, το παρόν είχε
δώσει τότε και η Ιδιοκτησία) η πρωτοβουλία των επαγγελματιών εκτιμούμε πως
ουσιαστικά «δίνει» ή «φωτογραφίζει» αν προτιμάτε την Ιδιοκτησία ως την μοναδική
υπαίτια εκείνης της αποτυχίας, η οποία τότε αδράνησε χαρακτηριστικά και τώρα επέλεξε
να απουσιάζει. Το… «κρυφό μήνυμα» της ανακοίνωσης λοιπόν αφορά στην έμμεση
καταγγελία της δράσης – ή της αδράνειας καλύτερα – του ενός εκ των βασικών πυλώνων των Ιπποδρομιών, της Ιδιοκτησίας. Και επειδή κάποιος πρέπει επιτέλους
κάποια στιγμή να δράσει με γνώμονα το συμφέρον του αθλήματος και μόνο, κατ’
αρχήν η ενέργεια των επαγγελματιών του Ιπποδρόμου χαρακτηρίζεται ως θετική.
Το
«νόμιμο», το «ηθικό» και η αποτροπή του… «δις εξαμαρτείν»
Πέραν
από τις αξεπέραστες τεχνικές δυσκολίες (νομικής φύσης πρωτίστως) το σοβαρότερο
ζήτημα που θα ανέκυπτε σε μία ενδεχόμενη αποδοχή εκ μέρους της Πολιτείας της
πρότασης των επαγγελματιών θα ήταν κυρίως ηθικής τάξης. Για να γίνει αυτό
περισσότερο αντιληπτό, θυμίζουμε μερικά από τα φαινόμενα του παρελθόντος που
τραυμάτισαν ανεπανόρθωτα τον χώρο, όταν οι κριτές ήταν ταυτόχρονα και
κρινόμενοι, όταν οι ίδιοι άνθρωποι που έπαιρναν κρίσιμες αποφάσεις ήταν τελικά αυτοί
που επωφελήθηκαν πρώτοι από αυτές! Ο λόγος γίνεται φυσικά για το «ασυμβίβαστο» (το
«ηθικό ασυμβίβαστο» και όχι μόνο…) που υπήρχε επί σειρά πολλών ετών μέσα στους κόλπους της Φιλίππου
Ένωσης, όταν πλήθος ιπποδρομιακών παραγόντων που βρίσκονταν στο ΔΣ της Ανώτατης
Ιπποδρομιακής Αρχής διατηρούσαν παράλληλα στάβλους στον Ελληνικό Ιππόδρομο (ενίοτε
μεγάλους ή ακόμα και κορυφαίους) και οι αποφάσεις τους άλλοτε «προβλημάτισαν»
τη φίλιππο κοινή γνώμη και άλλοτε προκάλεσαν την αγανάκτηση σύσσωμης της
ιπποδρομιακής οικογένειας. Είναι προφανές ότι το «νόμιμο» πρέπει να
είναι και «ηθικό» για να μη δημιουργηθούν εκ νέου παρόμοια προβλήματα και στην
προκειμένη περίπτωση μία επανάληψη των άθλιων φαινομένων του παρελθόντος (φαινόμενα που
είναι εν πολλοίς υπεύθυνα σε σημαντικό βαθμό για την σημερινή κατάντια του
ΟΔΙΕ) θα ήταν καταστροφική… Εξάλλου, «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού»…
Συμπερασματικά,
εκτιμούμε πως είναι πέραν πάσης αμφιβολίας «ηθικά ασυμβίβαστο» οι διαχειριστές της οργάνωσης των ιπποδρομιών και της διεξαγωγής στοιχήματος
επί αυτών να είναι ταυτόχρονα ενεργά συμμετέχοντες σε αυτές. Επιπλέον, δε θα ήταν
ποτέ δυνατό οι εν ενεργεία επαγγελματίες του χώρου να είναι ταυτόχρονα και διαχειριστές
του στοιχήματος ενός ευθέως ανταγωνιστικού προς αυτούς προϊόντος (αλλοδαπές Ιπποδρομίες).
Ως εκ τούτου, φαίνεται μάλλον ξεκάθαρα πως η συγκεκριμένη ιδέα είναι «προβληματική» εν
τη γενέσει της και δεν έχει καμία ελπίδα ομαλής υλοποίησης. Δηλαδή, ακόμα και
αν εφαρμοζόταν στην πράξη δε θα απέδιδε τα αναμενόμενα.
Μεγάλες οι ελπίδες, χαμηλές οι προσδοκίες
Αυτό που θα πρέπει πάντως να κρατήσουμε από τις τελευταίες
εξελίξεις είναι το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα αρκετοί ικανοί και δραστήριοι άνθρωποι
που μπορούν και θέλουν να αλλάξουν άρδην τα δεδομένα των Ελληνικών Ιπποδρομιών σε
πείσμα των καιρών. Οι ελπίδες που γεννιούνται είναι οπωσδήποτε μεγάλες,
όταν μάλιστα διαπιστώνεται ενιαίο και αρραγές μέτωπο μεταξύ των επαγγελματιών του χώρου (έτσι δείχνει τουλάχιστον μέχρι στιγμής και ελπίζουμε να διατηρηθεί) που δυνητικά
μπορεί να επιφέρει στο μέλλον πολλές και σημαντικές αλλαγές. Από την άλλη πλευρά, οι γενικότερες
προσδοκίες πρέπει να κρατηθούν σε χαμηλά επίπεδα μιας και οι ευρύτερες συγκυρίες
μάλλον δεν επιτρέπουν προς το παρόν υπέρμετρη αισιοδοξία για θεαματικές μεταβολές,
τουλάχιστον άμεσα. Αυτό φυσικά δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να
αναχαιτίσει τις προσπάθειες, οι οποίες όχι μόνο δεν πρέπει να σταματήσουν, αλλά
τουναντίον μάλιστα θα πρέπει να πυκνώσουν και να εντατικοποιηθούν προς την κατεύθυνση της από κοινού
διεκδίκησης για το καλό των Ελληνικών Ιπποδρομιών. Με άλλα λόγια, νομίζουμε πως
έγινε μία «καλή αρχή» και πως χρειάζεται να υπάρξει και συνέχεια… σύντομα…
«Ιπποδρομίες»