Το
Εθνικό αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ποδοσφαίρου… «έδειξε το δρόμο» για τις
Ελληνικές Ιπποδρομίες
άρθρο του Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη
Ο
άθλος της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου τις προηγούμενες ημέρες μας επανέφερε
μνήμες… Πορτογαλίας, όταν πριν από οκτώ χρόνια, τέτοιες περίπου μέρες, «σηκώναμε την
κούπα» στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εθνικών ομάδων ποδοσφαίρου, «τρελαίνοντας»
όλους τους φιλάθλους ανά τον κόσμο και σημειώνοντας μία από τις μεγαλύτερες
εκπλήξεις στην σύγχρονη ιστορία του αθλήματος, αναγκάζοντας πολλούς να μιλούν τότε
για ένα «θαύμα»!
Ήταν
όμως ένα θαύμα;
Ο
γνωστός αθλητικός συντάκτης κύριος Γιώργος Χελάκης (ο οποίος σημειωτέον «έδωσε
παράσταση» και πάλι με την ραδιοφωνική περιγραφή του στον αγώνα της Εθνικής κόντρα
στην Ρωσία) σε μία συνέντευξη που παραχώρησε την Κυριακή στο ραδιόφωνο, τόνισε
μεταξύ άλλων πως «… θαύμα επαναλαμβανόμενο παύει να είναι θαύμα…» και πως αργά
ή γρήγορα δίνεται η απάντηση στο φαινόμενο με απτό και επιστημονικό τρόπο,
εξηγώντας το πλήρως.
Αυτό
που είπε δηλαδή με άλλα λόγια ο κύριος Χελάκης είναι πως και οι εκπλήξεις είναι κι αυτές «μέσα στο παιχνίδι» και πως δεν είναι απαραίτητο να κερδίζει πάντοτε η «βαριά φανέλα», το «μεγάλο
όνομα», το φαβορί της αναμέτρησης, αλλά υπό προϋποθέσεις και το αουτσάιντερ
«έχει πάντα μερτικό» στην υπόθεση της νίκης.
Αυτό
λοιπόν που συμβαίνει στο ποδόσφαιρο συμβαίνει κανονικά σε όλα τα αθλήματα, σε
όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Η τεράστια έκπληξη που σημείωσε για μία
ακόμα φορά η Εθνική μας ομάδα (και μας γέμισε χαρά και αισιοδοξία) έγινε αντικείμενο
συζήτησης μεταξύ όλων των ποδοσφαιρόφιλων, κανείς πάντως δεν «τόλμησε» να υποθέσει…
«περίεργες καταστάσεις» ή «στησίματα»…
Γιατί;
Μα
απλούστατα διότι η επικράτηση του αουτσάιντερ σε ένα αγώνα είναι πάντοτε μέσα
στα ενδεχόμενα του παιχνιδιού, είναι ίσως αυτό που δίνει την «άγρια ομορφιά», ο
αδύναμος να νικά τον ισχυρό, να κάνει το ακατόρθωτο… Το
αν θα «γίνει αποδεκτό» τελικά από τον κόσμο ένα τέτοιο γεγονός, είναι κατά την
γνώμη μου συνάρτηση δύο αποκλειστικά παραγόντων:
-
Αν υπάρχει «σκοπιμότητα» στην διαμόρφωση του αποτελέσματος
-
Αν οι στοιχηματικές αποδόσεις συνάδουν με το μέγεθος της έκπληξης
Όταν
δηλαδή συμβεί να επικρατήσει ένα αουτσάιντερ, με αποδόσεις που αντιστοιχούν σε νίκη ενός αουτσάιντερ και
χωρίς να του «χαριστεί» ο αντίπαλος, τότε όχι μόνο δε «δυσανασχετούν» οι
φίλαθλοι αλλά τουναντίον μάλιστα επικροτούν και επευφημούν τον νικητή. Αυτή
είναι η διαφήμιση του αθλήματος. Άλλωστε, είναι μάλλον αυταπόδεικτο ότι αν τα πάντα
στον αθλητισμό συνέβαιναν «κατόπιν λογικής και μαθηματικών» τότε μάλλον δε θα
χρειαζόταν καν να διεξάγεται ο αγώνας!
Το…
«ηθικό δίδαγμα»
Η
Ελληνική Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου απέδειξε για άλλη μία φορά πως οι εκπλήξεις
στον αθλητισμό είναι εφικτές, χωρίς να δημιουργούνται «σκιές» ή δυσμενείς
εντυπώσεις στους φιλάθλους. Έτσι ακριβώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα και με τις Ελληνικές Ιπποδρομίες, όταν κερδίζει ένα αουτσάιντερ θα έπρεπε το γεγονός
να αποτελεί «είδηση», διαφήμιση του σπορ. Δυστυχώς, η «σεναριολογία» στον Ελληνικό
Ιππόδρομο δίνει και παίρνει μετά από τέτοια περιστατικά (όχι άδικα σε πάρα πολλές
περιπτώσεις). Και αυτό συμβαίνει διότι δεν ισχύουν οι δύο προαναφερθείσες
παράμετροι: και «σκοπιμότητες» βλέπουμε κατά καιρούς μέσα από ανεξήγητα
μειωμένες επιδόσεις ίππων αλλά – κυρίως – και οι αποδόσεις των νικητών αουτσάιντερ
ίππων δεν αντιστοιχούν πάντα στο μέγεθος της έκπληξης που δημιούργησαν, κάθε
άλλο μάλιστα. Οι Επιτροπές Ελέγχου έχουν πολύ σοβαρό μερίδιο ευθύνης σε ο, τι
αφορά στον αγωνιστικό και πειθαρχικό έλεγχο των διαδρομών, έτσι ώστε κάθε φορά
που ένας αουτσάιντερ ίππος φτάνει στην νίκη και ένας φαβορί ίππος ηττάται
αντίστοιχα, να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία από κανέναν ότι το αποτέλεσμα
της άφιξης είναι «πεντακάθαρο» και πως μιλάμε απλώς για μία γνήσια έκπληξη.
«Κάντε
το λοιπόν όπως… η Ελλάδα»!
Αφιερωμένο
στην Ελληνική Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου που μας «έδωσε πίσω» λίγη από την εθνική
μας υπερηφάνεια…
Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης
