άρθρο
του Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη
Από
τις πρώτες κινήσεις της Επιτροπής Αγώνα θα διαφανεί αν πέτυχε (ή όχι) η
απόπειρα συσπείρωσης και αγωνιστικής κινητοποίησης των ιπποδρομιακών τάξεων
Η
πανιπποδρομιακή συγκέντρωση που διεξήχθη την Παρασκευή 25-05-2012 στις
εγκαταστάσεις του Ιπποδρόμου μας έδωσε εκ νέου την αφορμή για ένα ακόμα έκτακτο
δημοσίευμα. Το τελευταίο διάστημα έχουμε προβεί στην ανάρτηση και άλλων κειμένων (αυτό αναφέρεται διότι όπως θα θυμάστε εδώ και λίγο καιρό έχουμε πάρει απόφαση
για την προσωρινή αναστολή της δραστηριότητας των «Ιπποδρομιών») αυτό
όμως συνέβη εξαιτίας της επικαιρότητας που «ανέτρεψε» όλα τα δεδομένα και έφερε
πολλά και σημαντικά γεγονότα στο προσκήνιο, ένα εκ των οποίων ήταν όπως προείπαμε και η προαναφερθείσα
εκδήλωση.
Το
πρώτο στοιχείο που θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει είναι η θετική
ανταπόκριση των επαγγελματιών στο κάλεσμα από σχεδόν όλους τους ιπποδρομιακούς κλάδους
(ιδιοκτήτες, προπονητές, αναβάτες, ιπποδρομιακός Τύπος), έγινε πάντως ιδιαίτερα
αισθητή για μία ακόμα φορά η απουσία των δύο Ιπποδρομιακών Αρχών (ΟΔΙΕ και
ΦΕΕ) καθώς και των φιλίππων (όπως τουλάχιστον προκύπτει από την τηλεοπτική
εικόνα), γεγονός πάντως που θα μπορούσε να εξηγηθεί μερικώς από την επιλογή τόσο του τόπου όσο και του
χρόνου, σε ο, τι αφορά στους φιλίππους. Με άλλα λόγια, όταν σε μία ιπποδρομιακή
αγωνιστική ημέρα στις εγκαταστάσεις του Μαρκόπουλου είναι ζήτημα αν
προσελκύονται εκατό περίπου φίλιπποι κατά μέσο όρο, είναι μάλλον απολύτως λογικό
(δεδομένου μάλιστα ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση διεξήχθη σε εντελώς «απαγορευτική ώρα» για
όσους εργάζονται, δηλαδή από τις 12 έως τις 2 το μεσημέρι) να μη σημειωθεί τελικά η
αναμενόμενη προσέλευση. Σε σχέση πάντως με διάφορες άλλες ιπποδρομιακές εκδηλώσεις του παρελθόντος
(όπως για παράδειγμα η ετήσια γιορτή της ΕΙΔΙΕ που πραγματοποιήθηκε πριν λίγο καιρό στο Λουτράκι) η συμμετοχή δεν ήταν καθόλου ανάλογη της κρισιμότητας των
στιγμών και των περιστάσεων, πιθανό δείγμα της πολύ μεγάλης απογοήτευσης που διακατέχει όλες
τις ιπποδρομιακές τάξεις ανεξαιρέτως. Για την στάση πάλι που επέλεξαν ΟΔΙΕ και ΦΕΕ
εκτιμώ πως δε χρειάζεται μάλλον κάποιος ιδιαίτερος σχολιασμός, καθώς απέδειξαν με την απουσία τους την παντελή άρνησή τους σε κάθε μορφή διαλόγου και πιστοποίησαν παράλληλα πως έχουν επιλέξει πλέον συνειδητά να απέχουν σταθερά τα τελευταία
χρόνια από όλες τις κρίσιμες εξελίξεις που διαδραματίζονται στον χώρο…
Παρακολουθήστε στο video που ακολουθεί ένα εκτενές απόσπασμα από την πανιπποδρομιακή συγκέντρωση της Παρασκευής 25-05-2012 όπως προβλήθηκε από την τηλεοπτική εκπομπή «Ιππόδρομος» του HIGH TV:
Απόσπασμα από την πανιπποδρομιακή συγκέντρωση της 25ης Μαΐου 2012
Σε ο, τι αφορά στη σύνθεση της Επιτροπής Αγώνα που προέκυψε από τις διεργασίες της πανιπποδρομιακής συγκέντρωσης θα αποτελείται από αντιπροσώπους από τον κλάδο των Ιδιοκτητών (τέσσερις), των προπονητών (δύο) και των αναβατών (δύο), όπως ανακοινώθηκε σχετικά. Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο λοιπόν που θα μπορούσε κάποιος να επισημάνει είναι η παντελής απουσία εκπροσώπησης άλλων επαγγελματικών κλάδων, όπως λόγου χάρη των πρακτόρων του ιπποδρομιακού στοιχήματος, των ιπποκόμων καθώς και των εργαζομένων του Οργανισμού, εκτάκτων και μονίμων (από τα τηλεοπτικά στιγμιότυπα μάλιστα δεν φάνηκε ούτε καν αν υπήρχε εκπρόσωπός τους στην εκδήλωση). Σε κάθε περίπτωση, το έργο της Επιτροπής Αγώνα είναι και εξαιρετικά δύσκολο και «οριοθετημένο» από τις συγκυρίες. Και αυτό το τελευταίο αναφέρεται διότι απλούστατα εν μέσω προεκλογικής περιόδου (και μέχρι φυσικά οι εγχώριες πολιτικές εξελίξεις να επιτρέψουν κάτι τέτοιο) είναι πρακτικά αδύνατη η διεκδίκηση ακόμα και ορισμένων βασικών ή στοιχειωδών αιτημάτων από την Πολιτεία. Συνεπώς, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι η συγκεκριμένη πρωτοβουλία είναι θετική μεν, άκαιρη δε. Από την στιγμή δηλαδή που σήμερα «είναι δεμένα τα χέρια» της Επιτροπής Αγώνα, κατά την προσωπική μου εκτίμηση υπάρχει ο σοβαρός κίνδυνος να ατονήσει αισθητά στο μέλλον αυτή η προσπάθεια, ειδικότερα μάλιστα αν προϊόντος του χρόνου δε σημειωθεί κάποια ικανοποιητική πρόοδος…
Σε
κάθε περίπτωση, η επιτυχία (ή η αποτυχία) του εγχειρήματος θα φανεί σύντομα από τις ενέργειες
και τις πρωτοβουλίες που θα αναληφθούν και από το κατά πόσο θα μπορέσει η
Επιτροπή Αγώνα να ανταποκριθεί στις «απαιτήσεις των καιρών». Είναι νωρίς για να
προδικάζουμε το αποτέλεσμα, αυτό που πρέπει πάντως να μείνει ως συμπέρασμα είναι
πως άλλες «ευκαιρίες» για την ανάκαμψη των Ιπποδρομιών δεν υπάρχουν πια,
όπως επίσης δεν υπάρχει απεριόριστος χρόνος για δράση. «Τα πάντα παίζονται τώρα», λοιπόν, στην ύστατη - ίσως – προσπάθεια για να προκύψει επιτέλους κάτι
θετικό.
Ανεξάρτητα
πάντως από την έκβαση των ενεργειών της Επιτροπής Αγώνα, η
πανιπποδρομιακή συγκέντρωση είναι πλέον γεγονός και καλό θα ήταν στο μέλλον να
θεσμοθετηθεί η διεξαγωγή της με τέτοιο τρόπο ώστε αφενός μεν να γίνεται σε
τακτά χρονικά διαστήματα, αφετέρου δε να διοργανώνεται με όσο το δυνατό καλύτερες
προϋποθέσεις (καταλληλότερη επιλογή χώρου και χρόνου, προαναγγελία των θεμάτων
που θα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη κλπ). Στο σημείο αυτό θα ήταν χρήσιμο να
θυμηθούμε την πρωτοβουλία του ΕΛΣΙΙΠ το 2008 για την διεξαγωγή – τότε – μίας
μεγάλης και ανοιχτής πανιπποδρομιακής συγκέντρωσης, μιας ενέργειας που έτυχε δυστυχώς της πλήρους αδιαφορίας του συνόλου σχεδόν των ιπποδρομιακών τάξεων, με
αποτέλεσμα να μην πραγματοποιηθεί ποτέ. Πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να ήταν ίσως σήμερα τα
πράγματα στον Ελληνικό Ιππόδρομο αν είχε επιδειχτεί στο παρελθόν μία
διαφορετική, πιο υπεύθυνη στάση από τους επαγγελματίες του χώρου…
Εν
αναμονή λοιπόν των εξελίξεων προσεχώς, οι «Ιπποδρομίες» δεσμεύονται να
μεταδίδουν κάθε πληροφορία σχετική με την δράση της Επιτροπής Αγώνα και φυσικά
θα βρίσκονται στο πλευρό της προκειμένου να δημοσιεύσουν οτιδήποτε χρειαστεί.
Παρότι τα πράγματα – κατά την προσωπική μου εκτίμηση – δεν είναι καθόλου εύκολα
και δε θα πρέπει να καλλιεργηθούν πολύ υψηλές προσδοκίες, εν τούτοις κανένας αγώνας
δεν είναι μάταιος, όλοι μαζί μπορούμε κάτι να καταφέρουμε. Και αν πάλι δεν τα
καταφέρουμε, τουλάχιστον να έχουμε ήσυχη την συνείδησή μας ότι – στο μέτρο που
αναλογεί στον καθένα μας – προσπαθήσαμε για το καλύτερο των Ελληνικών
Ιπποδρομιών… Κι όπως λέει χαρακτηριστικά και το τραγούδι, «… Είμαστε ακόμα ζωντανοί, στην σκηνή,
σαν ροκ συγκρότημα, κι αν μας αντέξει το σχοινί θα φανεί στο χειροκρότημα»…
Σεραφείμ
Π. Παναγιωτάκης