άρθρο του Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη
Η διαδικασία ανταλλαγής των Ελληνικών ομολόγων με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, το «γνωστό» σε όλους μας τώρα πια PSI (Private Sector Involvement) έληξε τα μεσάνυχτα της περασμένης Πέμπτης. Η συμμετοχή συνολικά στο πρόγραμμα έδειξε σε πρώτη φάση να ικανοποιεί όλους τους παράγοντες (Κυβέρνηση, εταίροι, Τράπεζες, χρηματαγορές) και υπάρχει πλέον μία «τάση σταθεροποίησης» ενός κλίματος για την Ελλάδα, αν όχι θετικού, τουλάχιστον τέτοιου που – προς το παρόν – δε θυμίζει σε τίποτα ο, τι συνέβαινε μόλις πριν από λίγες ημέρες.
Αν τελικά όλο αυτό δεν αποδειχτεί επίπλαστο και εφήμερο, τότε θα μπορούσε να αποτελέσει την απαρχή για την εδραίωση ενός «κλίματος εμπιστοσύνης» προς τη χώρα από το εξωτερικό. Αυτό το τελευταίο γεγονός είναι δυνατό να αποτελέσει το «θετικό καταλύτη» για την επιτάχυνση των διαδικασιών σε ο, τι αφορά στις αποκρατικοποιήσεις, στις οποίες περιλαμβάνεται και αυτή του ΟΔΙΕ, με τον οποίο θα ασχοληθούμε σήμερα στην ανάλυσή μας.
Γιατί όμως μπορούν (δυνητικά) να επιταχυνθούν σε τέτοιο βαθμό οι διαδικασίες;
Ο λόγος είναι μάλλον απλός: από την εκδήλωση του ενδιαφέροντος για την αποκρατικοποίηση του Ιπποδρόμου μέχρι την ολοκλήρωση των διαδικασιών υπάρχει «άβυσσος», είναι τόσα πολλά τα γεγονότα που μεσολαβούν και ο χρόνος που «κυλά», ώστε δεν είναι καν σίγουρο πως θα εξακολουθήσουν όλοι οι επίδοξοι επενδυτές να βρίσκονται μέχρι τέλους στη «μάχη» της διεκδίκησης του ΟΔΙΕ. Επιπλέον, όταν αρχίζει να διαμορφώνεται προς τα έξω η εικόνα ενός κλίματος «σταθεροποίησης» της εγχώριας οικονομίας, αυτό φυσικά αναμένεται να λειτουργήσει ως ένας «μαγνήτης» επενδύσεων κάθε μορφής στην Ελλάδα. Η ελκυστικότητα (που προϋπήρχε ούτως ή άλλως) του Ιπποδρόμου ενισχύεται σε αυτή την περίπτωση με το σταθερό επενδυτικό και οικονομικό περιβάλλον και συνεπώς μάλλον έγινε φανερό από τα μέχρι τώρα λεχθέντα πως αν διατηρηθεί αυτό το κλίμα και προσεχώς, τότε οι (θετικές) εξελίξεις σε ο, τι αφορά στις αποκρατικοποιήσεις μπορούν να είναι ακόμα και καταιγιστικές.
Το ζήτημα που τίθεται πάντως τώρα είναι πως δεν θα πρέπει επ' ουδενί να «ατονήσουν» οι ενέργειες του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), του καθ’ ύλην αρμόδιου δηλαδή Φορέα για τις αποκρατικοποιήσεις. Αυτό αναφέρεται διότι η πρακτική του παρελθόντος «δείχνει» πως εν μέσω προεκλογικής περιόδου (στην οποία πρόκειται σύντομα να εισέλθει η χώρα, ενώ «άτυπα» θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί πως ήδη την διανύουμε) σχεδόν τα πάντα «παγώνουν» η υπολειτουργούν, σε ο, τι τουλάχιστον έχει να κάνει με τον Δημόσιο τομέα. Αυτό λοιπόν δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να συμβεί σήμερα, στην πιο «ευαίσθητη» ίσως φάση της διαδικασίας της αποκρατικοποίησης του ΟΔΙΕ. Με άλλα λόγια, από την ταχύτητα υλοποίησης του προγράμματος από το ΤΑΙΠΕΔ, θα κριθεί εν πολλοίς η όποια επιτυχία του εγχειρήματος.
Υπάρχει φυσικά και το «σενάριο των εκλογών» που είναι μάλλον φυσιολογικό να προβληματίζει τους ξένους επενδυτές, οι οποίοι πιθανώς να κρατήσουν «στάση αναμονής» για λίγο ακόμα, μέχρις ότου «ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο» στην Ελλάδα. Επειδή όμως κατά τα φαινόμενα – και σύμφωνα πάντα με τα όσα είναι γνωστά σήμερα – οι Εθνικές εκλογές πρόκειται να διεξαχθούν αρκετά σύντομα, το χρονικό διάστημα στο οποίο θα ολοκληρωθούν αυτές (οι εκλογές) θα εμπεριέχεται στον χρόνο που απαιτείται για την ολοκλήρωση του σχεδίου αποκρατικοποίησης του ΟΔΙΕ (δηλαδή με άλλα λόγια οι Εθνικές εκλογές με τα σημερινά δεδομένα θα προηγηθούν καθαρά – χρονικά – της αποκρατικοποίησης του Ιπποδρόμου). Συνεπώς, αν δεν υπάρξει κάποιου άλλου τύπου «δυστοκία», οι επικείμενες εκλογές δεν αναμένεται να «επηρεάσουν» (θετικά ή αρνητικά) την πώληση του ΟΔΙΕ.
Θα πρέπει να επισημανθεί σε αυτό το σημείο πως όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα «θεωρητικό μοντέλο προσέγγισης» του ζητήματος και επομένως μόνον οι μελλοντικές εξελίξεις μπορούν να δείξουν αν και κατά πόσο θα επαληθευτούν. Αυτό πάντως που πρέπει να μείνει ως συμπέρασμα – που αποτελεί και ευχή ταυτόχρονα – είναι πως όσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά κινηθεί από δω και πέρα το ΤΑΙΠΕΔ τόσο το καλύτερο για τον ΟΔΙΕ και τις Ελληνικές Ιπποδρομίες.
Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης
