Μετά από τις τελευταίες – δραματικές οπωσδήποτε – εξελίξεις που αφορούν στον ΟΔΙΕ και στην σύλληψη του Διευθύνοντος Συμβούλου του, ας επιχειρήσουμε να «δούμε» τα πράγματα με ψύχραιμη ματιά, μακριά από τους όποιους συναισθηματισμούς και εξετάζοντας μόνο τα στοιχεία. Η αλήθεια των αριθμών είναι πάντοτε «αδυσώπητη» και δεν «χωρά» καθόλου ερμηνείες και επεξηγήσεις…
Ο ΟΔΙΕ τα τελευταία έτη σημειώνει μία εντυπωσιακή καμπύλη σε ο, τι αφορά στα έσοδά του, ενώ την ίδια ώρα ήταν σε όλους γνωστό ότι εκτός από ελλειμματικός είναι και ζημιογόνος Οργανισμός, σύμφωνα πάντα και με τα επίσημα στοιχεία των δικών του υπηρεσιών τα οποία βρίσκονται αναρτημένα στην ιστοσελίδα του ΟΔΙΕ στο Διαδίκτυο.
Πέραν αυτής της κατάστασης η οποία έχει τις «ρίζες» της και τα γενεσιουργά της αίτια πολύ πίσω στο παρελθόν (από την εποχή του Φαλήρου ακόμα) υπήρξε σωρεία λαθών και άστοχων ενεργειών τα οποία έφεραν τον Ελληνικό Ιππόδρομο σε ακόμα δυσμενέστερη κατάσταση, να αντιμετωπίζει πλέον «κατάματα» – για πρώτη φορά στην μακρά και ένδοξη Ιστορία του – το φάσμα του «λουκέτου». Με άλλα λόγια, οι λανθασμένες ενέργειες και οι τραγικές ολιγωρίες της σημερινής Ηγεσίας του ΟΔΙΕ ουσιαστικά «έδωσαν την χαριστική βολή» στον έτσι κι αλλιώς ψυχορραγούντα Ιππόδρομο, γράφοντας με αυτόν τον τρόπο τον επίλογο του χρονικού ενός… κύκνειου άσματος, ενός «προαναγγελθέντος θανάτου» που όλοι οι φίλιπποι απλώς περίμεναν να συμβεί κάποια στιγμή…
Επί των ημερών αυτής – και της αμέσως προηγούμενης – Ηγεσίας του ΟΔΙΕ (και στις δύο χρονικές περιόδους πάντως υπήρχε ο ίδιος άνθρωπος στην θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου) συνέβησαν διάφορα γεγονότα τα οποία οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στο σημερινό αποτέλεσμα. Ένα από όλα αυτά – εξόχως σημαντικό – ήταν η απόφαση της Ηγεσίας του Οργανισμού (η οποία δυστυχώς εφαρμόστηκε για πολλούς μήνες) για την τεράστια αύξηση της στοιχηματικής μονάδας σε όλα τα είδη του ιπποδρομιακού στοιχήματος.
Η εφαρμογή της απόφασης αυτής είχε ως άμεσο αποτέλεσμά της την «φυγή» ενός πολύ μεγάλου αριθμού φιλίππων, οι οποίοι αδυνατούσαν να «παρακολουθήσουν» το παιχνίδι που πλέον είχε γίνει «πανάκριβο», χωρίς δυστυχώς να επιστρέψουν ποτέ στις Ιπποδρομίες, όταν τελικά ανακλήθηκε μετά από πολλούς μήνες το συγκεκριμένο μέτρο…
Επιπλέον, εκείνη την εποχή φορολογήθηκαν πολλά περισσότερα δελτία του ιπποδρομιακού στοιχήματος από ο, τι συνέβαινε στο παρελθόν, αφού υποδιπλασιάστηκε το αφορολόγητο όριο των κερδών των δελτίων εξαιτίας της αύξησης της στοιχηματικής μονάδας…
Ουσιαστικά, «θυσιάστηκαν» τότε οι φίλιπποι στοιχηματίες με εκείνη την απόφαση της Ηγεσίας του Οργανισμού προκειμένου να εξοικονομηθούν – για το Υπουργείο Οικονομικών και όχι για τον ΟΔΙΕ! – κάποια πρόσθετα έσοδα…
Στο Δελτίο Τύπου που εξέδωσε προχθές το Αρχηγείο της Αστυνομίας αναφέρονται μεταξύ των άλλων πως οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει πλέον ο Διευθύνων Σύμβουλος του Οργανισμού αφορούν στην «…μη απόδοση παρακρατηθέντα φόρου κερδών, ποσοστού επί των ακαθάριστων εισπράξεων αμοιβαίου στοιχήματος και χρέη προς το Δημόσιο…». Δηλαδή, από τις τρεις συνολικά κατηγορίες οι δύο αφορούν ακριβώς στα ποσά που εισπράχτηκαν από το ιπποδρομιακό στοίχημα για λογαριασμό του Δημοσίου και δεν αποδόθηκαν…
Βλέπουμε λοιπόν πως ο ΟΔΙΕ σήμερα, ως μία ΔΕΚΟ που έχει στόχο της το κέρδος, όχι μόνο δεν προσφέρει τίποτα απολύτως στο Κράτος (αφού βγάζει ζημιές εκατομμυρίων σε ετήσια βάση και ζητά μονίμως τα τελευταία χρόνια αύξηση του μετοχικού του κεφαλαίου) αλλά επιπλέον κατηγορείται η Ηγεσία του ότι δεν απέδωσε τα έσοδα που εισπράτει για λογαριασμό του Δημοσίου…
Οποιος διαπιστώνει πως αδυνατεί να λειτουργήσει έτσι όπως του επιβάλλουν η ηθική του αλλά και οι υποχρεώσεις που ο ίδιος έχει αναλάβει έναντι του Κράτους (διότι ας μην ξεχνούμε ότι σήμερα ο ΟΔΙΕ είναι ΔΕΚΟ και πως ο εκάστοτε Διευθύνων Σύμβουλός του οφείλει να ενεργεί πάντα υπέρ των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου) τότε πολύ απλά πρέπει να σηκώνεται και να φεύγει. Δεν παραμένει στην θέση του εισπράττοντας «βρέξει – χιονίσει» τον μισθό του και ενεργώντας (σύμφωνα με το κατηγορητήριο) εις βάρος του Δημοσίου και – άθελά του – ακόμα και εις βάρος του ίδιου του Οργανισμού του οποίου ηγείται, αφού η δυσφήμιση και η διαπόμπευση που υφίστατι ο Ελληνικός Ιππόδρομος μετά από τα τελευταία γεγονότα είναι άνευ προηγουμένου…
Η χρονική συγκυρία της επιλογής για «εμφάνιση στο προσκήνιο» της υπόθεσης «προβληματίζει». Αν παρόλα αυτά δεν είχαν δοθεί όλες εκείνες οι λαβές και οι αφορμές που δρομολόγησαν αυτές τις εξελίξεις, δεν θα συζητούσαμε σήμερα κάτι τέτοιο. Εξάλλου, το εξαιρετικά θλιβερό συμπέρασμα που προκύπτει από όλα αυτά είναι πως αν είχαν αποδοθεί στην ώρα τους και στο ακέραιο οι παρακρατηθέντες φόροι από το ιπποδρομιακό στοίχημα, ο Ελληνικός Ιππόδρομος θα είχε κηρύξει από καιρό ολική «στάση πληρωμών». Ο όρος «ολική» αναφέρεται διότι, πολύ απλά, όταν η καταβολή των επάθλων για παράδειγμα εδώ και πολλούς μήνες δεν γίνεται πλέον με βάση την συνολική ονομαστική τους αξία αλλά έχει επισυμβεί μία μείωση της τάξης του 50,00%, τότε είναι προφανές ότι στον Ιππόδρομο υπάρχει ήδη από πολύ νωρίτερα τεράστια οικονομική αδυναμία, «ασφυκτικό» οικονομικό αδιέξοδο. Επομένως, με την επιλογή να μην αποδοθούν οι παρακρατηθέντες φόροι στο Κράτος, η Ηγεσία του ΟΔΙΕ ουσιαστικά κατάφερε να παρατείνει για ένα πολύ μικρό διάστημα την λειτουργία του Οργανισμού…
Ένας Ιππόδρομος που δεν μπορεί να αυτοσυντηρηθεί (όχι να βγάλει κέρδη, απλά να μην «μπαίνει μέσα») δεν αξίζει σήμερα να παραμένει ανοιχτός, όσο άσχημα κι αν ακούγεται αυτή η θλιβερή διαπίστωση. Δεν μπορεί αλλά και δεν πρέπει σήμερα να υπάρχουν χιλιάδες άστεγοι οικογενειάρχες που πεθαίνουν από το κρύο στον δρόμο και η Ελλάδα να έχει την «πολυτέλεια» να συντηρεί ΔΕΚΟ που παρουσιάζει ετήσιες ζημιές πολλών εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς καμία θετική προοπτική με τον τρόπο που επέλεξε η Ηγεσία της να λειτουργεί, έτσι απλά και μόνο για να υπάρχει. Το δυστύχημα βεβαίως είναι άλλο αυτή την ώρα: με δεδομένο ότι «δεν υπάρχει αύριο» για τον Ελληνικό Ιππόδρομο πλέον και πως το λουκέτο θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο, η εμπορική του αξία του ΟΔΙΕ θα φτάσει στο ναδίρ. Ακόμα δηλαδή και αν αποκρατικοποιηθεί αύριο, το τίμημα της πώλησης θα είναι πια τόσο χαμηλό που ουσιαστικά θα είναι σαν να «χαρίζεται»…
Κρίμα, γιατί ο Ελληνικός Ιππόδρομος δεν τα άξιζε όλα αυτά…
«Ιπποδρομίες»
