Το κρίσιμο σημείο κατά την δική μας εκτίμηση έγκειται στο γεγονός πως όλες οι σκέψεις και οι προτάσεις που διατυπώθηκαν για το συγκεκριμένο ζήτημα είχαν στο επίκεντρο την «εισαγωγή ξένου προϊόντος» από τον Οργανισμό. Η σκέψη που προωθεί την ιδέα πως με μία μεγαλύτερη γκάμα στοιχηματικών επιλογών ο τζίρος εκτιμάται πως θα παρουσιάσει σημαντική άνοδο θα μας έβρισκε μάλλον σύμφωνους σε άλλες εποχές. Με δεδομένη την σημερινή εξαιρετικά δυσμενή οικονομική κατάσταση του συνόλου των πολιτών, οποιαδήποτε προσδοκία για ανάκαμψη των εσόδων του Οργανισμού (ακόμα και αν όλα θα γίνονται στην εντέλεια) κατά πάσα πιθανότητα θα διαψεύδεται με τον πλέον «ηχηρό τρόπο»…
Ο μόνος – σίγουρος – τρόπος για αύξηση των εσόδων σήμερα είναι η «εξαγωγή Ελληνικού προϊόντος», θέμα το οποίο είχαμε πραγματευτεί πρόσφατα. Η επίτευξη συμφωνιών με διάφορες ιπποδρομιακές χώρες για την διάθεση των δικών μας διαδρομών προς στοιχηματισμό και η είσπραξη ποσοστού επί των εσόδων τους φαντάζει κατά την άποψή μας με τα σημερινά δεδομένα ως η μόνη πλέον πρόσφορη επιλογή, η οποία εξάλλου δεν προϋποθέτει καμία απολύτως επιπλέον οικονομική επιβάρυνση του Οργανισμού, αφού οι Ελληνικές Ιπποδρομίες διεξάγονται έτσι κι αλλιώς!
Συνεπώς, μία τέτοια κίνηση μόνο θετικά αποτελέσματα θα μπορούσε να έχει, κάτι που θα είχε άμεση αντανάκλαση τόσο στα έσοδα του ΟΔΙΕ όσο και στις ίδιες τις Ελληνικές Ιπποδρομίες, αφού η εισροή χρήματος από το εξωτερικό θα «πυροδοτούσε» κατά κάποιο τρόπο εκ νέου την εγχώρια ιπποδρομιακή δραστηριότητα, «αναζωπυρώνοντας» παράλληλα μέχρι ενός σημείου το ενδιαφέρον επαγγελματιών και φιλίππων!
Για να υλοποιηθεί πάντως ένα τέτοιο σημαντικό εγχείρημα, ως βασικότερη προϋπόθεση θα πρέπει να θεωρείται η ύπαρξη αξιοπιστίας όπως και διαφάνειας σε όλα τα επίπεδα. Με τον όρο «σε όλα τα επίπεδα», εκτός από την διεξαγωγή αξιόπιστων διαδρομών και από την εύρυθμη λειτουργία όλων των Επιτροπών Ελέγχου (πρωτοβάθμιος, δευτεροβάθμιος κλπ) μέσα από την πιστή και απαρέγκλιτη τήρηση των Κανόνων και των Διατάξεων, εννοούμε παράλληλα και την αξιοπιστία που θα πρέπει να αποπνέει σε κάθε ενέργειά του ο ίδιος ο Οργανισμός, κάτι που στις μέρες μας δυστυχώς «του λείπει». Και του λείπει, διότι με τις διάφορες εξαγγελίες που κατά καιρούς γίνονται, η Ηγεσία του δείχνει να μην έχει συναίσθηση των πραγματικών γεγονότων και συνεχίζει να κινείται «σπασμωδικά» και αναποτελεσματικά.
Έτσι, λοιπόν, ακόμα και σήμερα, με όλα αυτά τα γνωστά και σημαντικά προβλήματα, ο Ελληνικός Ιππόδρομος μπορεί να βρει διεξόδους προκειμένου να αυξήσει τα έσοδά του. Αυτό που απουσιάζει κυρίως – δυστυχώς – είναι το όραμα, η φαντασία, η βούληση και (όπως λέει πάρα πολύ σωστά μία από τις κορυφαίες αμαζόνες του Μαρκόπουλου) το μεράκι και η αγάπη…
«Ιπποδρομίες»
