άρθρο του Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη
Όλες οι επιχειρήσεις που παράγουν προϊόντα ανά την υφήλιο ακολουθούν ορισμένο σύστημα προδιαγραφών σε ο, τι αφορά στην παραγωγή των αγαθών προκειμένου να τυποποιήσουν τη μέθοδο παρασκευής τους και φυσικά να ελαχιστοποιήσουν τα τελικά ελαττωματικά προϊόντα (φύρα). Υπάρχουν σήμερα και διεθνή στερεότυπα προτυποποίησης, τα λεγόμενα ISO τα οποία περιγράφουν συγκεκριμένες διαδικασίες τις οποίες οφείλει να τηρεί ευλαβικά κάθε επιχείρηση που θέλει να πάρει πιστοποίηση ISO. Να τονίσουμε βεβαίως πως το σήμα ISO δεν αποτελεί εγγύηση ποιότητας αλλά περιγράφει συγκεκριμένες διαδικασίες παραγωγής με ορισμένο τρόπο. Δεν έχει να κάνει δηλαδή με την ποιότητα του τελικού προϊόντος, διασφαλίζει όμως το γεγονός πως το παραχθέν προϊόν είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων διαδικασιών. Με βάση τα παραπάνω, νομίζω πως αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα την αναγκαιότητα αλλά και την χρησιμότητα για τον Ελληνικό Ιππόδρομο να λάβει πιστοποίηση ISO.
Οι ωφέλειες πολλές και σημαντικές:
Πρώτα πρώτα και μόνον το γεγονός πως οι ιπποδρομίες – ως προϊόν μιας δέσμης ενεργειών – είναι το τελικό αποτέλεσμα σειράς διαδικασιών επαναλαμβανόμενων αδιαλείπτως και με πανομοιότυπο τρόπο (διαδικασίες σελώματος, διαδικασίες ζύγισης, διαδικασίες επίδειξης, διαδικασίες εισόδου στο σταρτ, διαδικασίες εκκίνησης, διαδικασίες ελέγχου του αποτελέσματος της ιπποδρομίας, διαδικασίες μεταζύγισης, διαδικασίες ουροληψίας κλπ) κάνει επιτακτική την ανάγκη καταγραφής όλων των επιμέρους διαδικασιών που ακολουθούνται προκειμένου να διεξαχθεί μία ιπποδρομία.. Με τον τρόπο αυτό είναι εύκολος ο εντοπισμός των «τρωτών σημείων» των σημερινών διαδικασιών. Αμέσως μετά, εφαρμόζουμε τον συνήθη – κατά τα διεθνή πρότυπα – έλεγχο της γραμμής παραγωγής (σχηματικά : δράση – έλεγχος – ανάδραση). Επιπλέον, υπάρχουν και άλλες διαδικασίες που σχετίζονται δευτερογενώς με τις ιπποδρομίες (διαδικασία στοιχηματισμού, διαδικασία συντήρησης στίβου, διαδικασία παραλαβής άμμου, διαδικασία φύλαξης των χώρων ευθύνης του Ο.Δ.Ι.Ε., διαδικασία προπονήσεων/εκγυμνάσεων κλπ). Με λίγα λόγια, το συνολικό «οικοδόμημα» των ιπποδρομιών στηρίζεται σε σύνολο διαδικασιών που χρειάζονται καταγραφή, ανάλυση, επιμερισμό, αποσύνδεση (αυτό το τελευταίο προκειμένου να αποφεύγονται οι υπέρμετρες καθυστερήσεις), έλεγχο, επαναπροσδιορισμό και επανέλεγχο του συνολικού συστήματος για πιθανές διορθώσεις στην γραμμή παραγωγής. Με τον τρόπο αυτό ελαχιστοποιούνται τα λάθη και οι καθυστερήσεις, βελτιώνονται όλες οι επιμέρους ενέργειες (διότι καταγράφονται, αναλύονται και ελέγχονται μία – μία χωριστά) και το «τελικό προϊόν» που δεν είναι άλλο από τις ιπποδρομίες στηρίζεται σε συγκεκριμένες διαδικασίες που εγγυώνται ότι η ιπποδρομία πληροί όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις σύμφωνα με το σύστημα τυποποίησης που εισαγάγαμε και τους κανόνες που καθορίσαμε.
Οι κανόνες και οι διαδικασίες είναι στοιχεία απαραίτητα για την εύρυθμη λειτουργία κάθε επιχείρησης. Έτσι και ο Ελληνικός Ιππόδρομος εντάσσοντας στην λειτουργία του σύστημα με συγκεκριμένους κανόνες είναι βέβαιο πως θα κατορθώσει να αναβαθμίσει τις υπηρεσίες του προσδίδοντας – όσο το δυνατό – μεγαλύτερη αξιοπιστία και αναπτύσσοντας ισχυρότερη σχέση εμπιστοσύνης με τους φιλίππους, τους τελικούς αποδέκτες δηλαδή του προϊόντος των ιπποδρομιών. Συνεπώς, ενέργειες αυτής της μορφής τονώνουν την πληγείσα αξιοπιστία και το κύρος του αθλήματος και συνεισφέρουν τα μέγιστα στην επιδιωκόμενη αναβάθμισή του, καθιστώντας τις ιπποδρομίες πλέον ως έναν εκ των βασικών «ανταγωνιστών» επί ίσοις όροις με τα υπόλοιπα παιχνίδια στο αδυσώπητο κυνήγι της «στοιχηματικής πίτας», όπως επίσης στα ποσοστά τηλεθέασης και στο διαφημιστικό κομμάτι, αφήνοντας παράλληλα όλα τα περιθώρια για περαιτέρω ανάπτυξη στο μέλλον.
Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης
Σημ. «Ιπποδρομιών»: Το συγκεκριμένο άρθρο γράφτηκε το Σεπτέμβριο του 2009 και - δυστυχώς - παραμένει περισσότερο επίκαιρο από ποτέ…
